امکان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == پانویس ==' به '== پانویس ==')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = امکان
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امکان در قرآن]] - [[امکان در حدیث]] - [[امکان در نهج البلاغه]] - [[امکان در معارف دعا و زیارات]] - [[امکان در فلسفه اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل = امکان
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امکان (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[امکان در قرآن]] - [[امکان در حدیث]] - [[امکان در نهج البلاغه]] - [[امکان در معارف دعا و زیارات]] - [[امکان در فلسفه اسلامی]] - [[امکان در کلام اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*"امکان" یکی از مفاهیم سه‌گانه [[فلسفی]] در کنار [[وجوب]] و امتناع، به معنای سلب [[ضرورت]] وجود و عدم از ماهیت من حیث هی است. بنابراین، "ممکن‌الوجود" آن است که وجودش ممتنع نباشد و "ممکن‌العدم" چیزی است که وجودش [[واجب]] نباشد. از این‌رو استعمال کلمه امکان بدون هرگونه قیدی<ref>امکان در اصطلاح در هفت معنا به کار می‌‌رود: امکان عام، خاص، اخص، استقبالی، وقوعی، استعدادی و فقری. به منابع فلسفی و کلامی رجوع شود.</ref>، در امکان خاص یا در امکان ذاتی انصراف دارد که نفی [[ضرورت]] از هر دو طرف وجود و عدم است.
*"امکان" یکی از مفاهیم سه‌گانه [[فلسفی]] در کنار [[وجوب]] و امتناع، به معنای سلب [[ضرورت]] وجود و عدم از ماهیت من حیث هی است. بنابراین، "ممکن‌الوجود" آن است که وجودش ممتنع نباشد و "ممکن‌العدم" چیزی است که وجودش [[واجب]] نباشد. از این‌رو استعمال کلمه امکان بدون هرگونه قیدی<ref>امکان در اصطلاح در هفت معنا به کار می‌‌رود: امکان عام، خاص، اخص، استقبالی، وقوعی، استعدادی و فقری. به منابع فلسفی و کلامی رجوع شود.</ref>، در امکان خاص یا در امکان ذاتی انصراف دارد که نفی [[ضرورت]] از هر دو طرف وجود و عدم است.
*امکان ذاتی اعتبار [[عقلی]] است؛ زیرا ماهیت من حیث هی اعتبار [[عقل]] است و امکان آن نیز اعتبار [[عقل]] می‌باشد؛ زیرا در امکان، [[عقل]]، ماهیت را صرفاً بدون لحاظ وجود و عدم و بما هو اعتبار می‌‌کند<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۴۱.</ref>.
* امکان ذاتی اعتبار [[عقلی]] است؛ زیرا ماهیت من حیث هی اعتبار [[عقل]] است و امکان آن نیز اعتبار [[عقل]] می‌باشد؛ زیرا در امکان، [[عقل]]، ماهیت را صرفاً بدون لحاظ وجود و عدم و بما هو اعتبار می‌‌کند<ref>[[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۴۱.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۷: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امکان]]
[[رده:امکان]]
[[رده:اصطلاحات فلسفی]]
[[رده:اصطلاحات فلسفی]]
[[رده:اصطلاحات کلامی]]
[[رده:اصطلاحات کلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۶

مقدمه

  • "امکان" یکی از مفاهیم سه‌گانه فلسفی در کنار وجوب و امتناع، به معنای سلب ضرورت وجود و عدم از ماهیت من حیث هی است. بنابراین، "ممکن‌الوجود" آن است که وجودش ممتنع نباشد و "ممکن‌العدم" چیزی است که وجودش واجب نباشد. از این‌رو استعمال کلمه امکان بدون هرگونه قیدی[۱]، در امکان خاص یا در امکان ذاتی انصراف دارد که نفی ضرورت از هر دو طرف وجود و عدم است.
  • امکان ذاتی اعتبار عقلی است؛ زیرا ماهیت من حیث هی اعتبار عقل است و امکان آن نیز اعتبار عقل می‌باشد؛ زیرا در امکان، عقل، ماهیت را صرفاً بدون لحاظ وجود و عدم و بما هو اعتبار می‌‌کند[۲].

منابع

پانویس

  1. امکان در اصطلاح در هفت معنا به کار می‌‌رود: امکان عام، خاص، اخص، استقبالی، وقوعی، استعدادی و فقری. به منابع فلسفی و کلامی رجوع شود.
  2. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۱.