تفقه در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = تفقه | |||
| عنوان مدخل = [[تفقه]] | |||
| مداخل مرتبط = [[تفقه در قرآن]] - [[تفقه در حدیث]] - [[تفقه در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = تفقه (پرسش) | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
* [[تفقه|تفقّه]]: طلب [[فقه]] و تخصص در آن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۳.</ref>. اصل آن "فقه" به معنای [[ادراک]] چیزی و [[علم]] به آن<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.</ref>، [[فهم]] دقیق و با [[تأمل]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲۳.</ref>. در اصطلاح به "علم دین"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۷۰.</ref> و "[[علم شریعت]]" اطلاق میشود و به "عالمِ به [[حلال]] و حرام" [[فقیه]] میگویند<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.</ref>. | |||
==مقدمه== | |||
*[[تفقه|تفقّه]]: طلب [[فقه]] و تخصص در آن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۳.</ref>. اصل آن "فقه" به معنای [[ادراک]] چیزی و [[علم]] به آن<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.</ref>، [[فهم]] دقیق و با [[تأمل]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲۳.</ref>. در اصطلاح به "علم دین"<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۷۰.</ref> و "[[علم شریعت]]" اطلاق میشود و به "عالمِ به [[حلال]] و حرام" [[فقیه]] میگویند<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.</ref>. | |||
*{{متن قرآن|فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ}}<ref>«اما چرا از هر گروه ایشان دستهای رهسپار نمیگردند تا دینآگاه شوند» سوره توبه، آیه ۱۲۲.</ref>. | *{{متن قرآن|فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ}}<ref>«اما چرا از هر گروه ایشان دستهای رهسپار نمیگردند تا دینآگاه شوند» سوره توبه، آیه ۱۲۲.</ref>. | ||
*بنا بر این [[آیه شریفه]]، کوچ به سوی [[پیامبر]]{{صل}} برای | * بنا بر این [[آیه شریفه]]، کوچ به سوی [[پیامبر]] {{صل}} برای فراگیری [[دین]]، هموزن کوچ برای [[جهاد]] است. باید عدهای محدود نزد [[پیامبر]] {{صل}} آمده، [[دین]] و [[شریعت]] را فراگیرند تا هنگام بازگشت، [[معارف دین]] را برای [[قوم]] خود [[تبیین]] نمایند؛ البته مراد از [[تفقه در دین]]، [[فهم]] جمیع [[معارف دینی]] از اصول و [[فروع]] است، نه خصوص [[احکام عملی]] و حلام و [[حرام]] که [[فقه]] مصطلح متکفل بیان آن است <ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۴۰۴.</ref>. درباره [[شرافت]] و [[فضیلت]] [[علم]] [[فقه]] بحثهای بسیاری میان [[اندیشمندان مسلمان]] رواج داشته و دارد. برخی [[علم]] [[فقه]] را اشرف [[علوم]] میدانند <ref>ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی اسلام، ص۱۲۳-۱۲۷.</ref>. | ||
*[[مذهب]] [[شیعه امامیه]] برای [[فقیه]] [[جایگاه]] ویژهای در [[حکومت]] قایل است و برخی [[علمای شیعه]] [[حکومت]] را آیینه تمام نمای [[فقه]] برشمردهاند و [[ولایت فقیه]] را به عنوان مبنای [[حکومت اسلامی]] مطرح کردهاند<ref>ر.ک: روحالله خمینی، ولایت فقیه (حکومت اسلامی).</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۹۳.</ref>. | * [[مذهب]] [[شیعه امامیه]] برای [[فقیه]] [[جایگاه]] ویژهای در [[حکومت]] قایل است و برخی [[علمای شیعه]] [[حکومت]] را آیینه تمام نمای [[فقه]] برشمردهاند و [[ولایت فقیه]] را به عنوان مبنای [[حکومت اسلامی]] مطرح کردهاند<ref>ر. ک: روحالله خمینی، ولایت فقیه (حکومت اسلامی).</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۹۳.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: تفقه]] | [[رده: تفقه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۷
مقدمه
- تفقّه: طلب فقه و تخصص در آن[۱]. اصل آن "فقه" به معنای ادراک چیزی و علم به آن[۲]، فهم دقیق و با تأمل[۳]. در اصطلاح به "علم دین"[۴] و "علم شریعت" اطلاق میشود و به "عالمِ به حلال و حرام" فقیه میگویند[۵].
- ﴿فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ﴾[۶].
- بنا بر این آیه شریفه، کوچ به سوی پیامبر (ص) برای فراگیری دین، هموزن کوچ برای جهاد است. باید عدهای محدود نزد پیامبر (ص) آمده، دین و شریعت را فراگیرند تا هنگام بازگشت، معارف دین را برای قوم خود تبیین نمایند؛ البته مراد از تفقه در دین، فهم جمیع معارف دینی از اصول و فروع است، نه خصوص احکام عملی و حلام و حرام که فقه مصطلح متکفل بیان آن است [۷]. درباره شرافت و فضیلت علم فقه بحثهای بسیاری میان اندیشمندان مسلمان رواج داشته و دارد. برخی علم فقه را اشرف علوم میدانند [۸].
- مذهب شیعه امامیه برای فقیه جایگاه ویژهای در حکومت قایل است و برخی علمای شیعه حکومت را آیینه تمام نمای فقه برشمردهاند و ولایت فقیه را به عنوان مبنای حکومت اسلامی مطرح کردهاند[۹][۱۰].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۳.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲۳.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۳۷۰.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۲۲.
- ↑ «اما چرا از هر گروه ایشان دستهای رهسپار نمیگردند تا دینآگاه شوند» سوره توبه، آیه ۱۲۲.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۴۰۴.
- ↑ ابوالفضل شکوری، فقه سیاسی اسلام، ص۱۲۳-۱۲۷.
- ↑ ر. ک: روحالله خمینی، ولایت فقیه (حکومت اسلامی).
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۹۳.