جندع بن صمیل: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | عنوان مدخل = جندع بن صمیل | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==آشنایی اجمالی== ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۹.</ref> در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از او یاد کرده است. کسی نزد جندع آمد و گفت: ای جندع،...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۹.</ref> در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده است. کسی نزد جندع آمد و گفت: ای جندع، [[اسلام]] بیاور تا سالم بمانی و از آتشی که تو را می‌سوزاند (با اسلام آوردنت) [[غنیمت]] بشمار. جندع گفت: اسلام چیست؟ آن شخص گفت: [[برائت]] جستن از بتها و [[خلوص]] داشتن در برابر [[پادشاه]] [[آگاه]]. گفت: راه به سوی او چگونه است؟ پاسخ داد: (ستاره‌ای) از [[عرب]] که [[نسب]] بزرگوار و [[پستی]] ندارد از [[حرم]] طلوع می‌کند، [[عجم‌ها]] به او نزدیک می‌شوند. این خبر به پسر عمه‌اش [[رافع بن خداش]] داده شد. آن دو باهم به راه افتادند ولی جندع در [[نجران]] درگذشت، و زمانی که [[رسول خدا]]{{صل}} به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۳۶۲.</ref>، [[رافع]] نزد آن [[حضرت]] آمد و [[مسلمان]] شد. اما ابن حجر در مدخل جندع گفته: او در دوران رسول خدا{{صل}} اسلام آورده است. شاید حرکت او به سوی آن حضرت را بتوان دلیل بر اسلام آوردنش دانست.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جندع بن صمیل»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۲۹.</ref> | [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۹.</ref> در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده است. کسی نزد جندع آمد و گفت: ای جندع، [[اسلام]] بیاور تا سالم بمانی و از آتشی که تو را می‌سوزاند (با اسلام آوردنت) [[غنیمت]] بشمار. جندع گفت: اسلام چیست؟ آن شخص گفت: [[برائت]] جستن از بتها و [[خلوص]] داشتن در برابر [[پادشاه]] [[آگاه]]. گفت: راه به سوی او چگونه است؟ پاسخ داد: (ستاره‌ای) از [[عرب]] که [[نسب]] بزرگوار و [[پستی]] ندارد از [[حرم]] طلوع می‌کند، [[عجم‌ها]] به او نزدیک می‌شوند. این خبر به پسر عمه‌اش [[رافع بن خداش]] داده شد. آن دو باهم به راه افتادند ولی جندع در [[نجران]] درگذشت، و زمانی که [[رسول خدا]] {{صل}} به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد<ref>ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۳۶۲.</ref>، [[رافع]] نزد آن [[حضرت]] آمد و [[مسلمان]] شد. اما ابن حجر در مدخل جندع گفته: او در دوران رسول خدا {{صل}} اسلام آورده است. شاید حرکت او به سوی آن حضرت را بتوان دلیل بر اسلام آوردنش دانست.<ref>[[حسین مرادی نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جندع بن صمیل»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۲۹.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[ | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[حسین مرادی نسب|مرادی نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «جندع بن صمیل»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۴
آشنایی اجمالی
ابن حجر[۱] در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از او یاد کرده است. کسی نزد جندع آمد و گفت: ای جندع، اسلام بیاور تا سالم بمانی و از آتشی که تو را می‌سوزاند (با اسلام آوردنت) غنیمت بشمار. جندع گفت: اسلام چیست؟ آن شخص گفت: برائت جستن از بتها و خلوص داشتن در برابر پادشاه آگاه. گفت: راه به سوی او چگونه است؟ پاسخ داد: (ستاره‌ای) از عرب که نسب بزرگوار و پستی ندارد از حرم طلوع می‌کند، عجم‌ها به او نزدیک می‌شوند. این خبر به پسر عمه‌اش رافع بن خداش داده شد. آن دو باهم به راه افتادند ولی جندع در نجران درگذشت، و زمانی که رسول خدا (ص) به مدینه هجرت کرد[۲]، رافع نزد آن حضرت آمد و مسلمان شد. اما ابن حجر در مدخل جندع گفته: او در دوران رسول خدا (ص) اسلام آورده است. شاید حرکت او به سوی آن حضرت را بتوان دلیل بر اسلام آوردنش دانست.[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۱، ص۶۳۹.
- ↑ ابن حجر، الاصابه ج۲، ص۳۶۲.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «جندع بن صمیل»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۲۹.