حارثة بن مالک بن غضب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | | موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر | ||
| عنوان مدخل = حارثة بن مالک بن غضب | | عنوان مدخل = حارثة بن مالک بن غضب | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = }} | | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
وی نواده [[غضب بن جشم بن خزرج]]، از [[قبیله خزرج]] است<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۹۱؛ ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۸۵؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۳۵۶.</ref>. [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۷۱.</ref> وی را از [[بنی مخلد بن عامر]]، از [[بنی زریق]]، از قبیله خزرج دانسته و به نقل از واقدی میگوید: حارثه در [[جنگ بدر]] حضور داشت. اما بررسی دقیق حاکی از آن است که سخن ابن عبدالبر [[اشتباه]] محض است و نام کامل وی [[عبد حارثة بن مالک]] است که جد اعلای آن کسی است که در جنگ بدر شرکت کرده است، نه اینکه خودش [[شاهد]] [[بدر]] باشد. سبب اشتباه کسانی که وی را [[صحابی]] دانستهاند، از جمله: ابن عبدالبر، [[ابن منده]]<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲.</ref> و [[حاکم نیشابوری]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.</ref> این است که [[کلام]] [[واقدی]] و [[ابن هشام]] را کامل نیاورده و بعضی را در سند حذف کردهاند و [[گمان]] کردهاند [[نسب]] شخصی که در [[بدر]] حضور داشنه چنین است: از [[بنی زریق بن عامر بن عبد]]، [[حارثة بن مالک بن غضب]]. در حالی نباید بین «عبد» و «حارثه» جدایی انداخت، چون عبد حارثه (اسم مرکب است) جد تیره بنوزریق و نیز جد اعلای کسی است که [[رسول خدا]]{{صل}} را [[همراهی]] کرده است. از این رو، بین او و [[صحابه پیامبر]]، [[پدران]] زیادی وجود دارد که فاصله زمانی آن حدود سیصد سال طول میکشد. بنابراین بنومخلد و بنوزریق از [[نسل]] عبدحارثه هستند و نسبت دادن وی به بنومخلد و بنوزریق صحیح نیست؛ زیرا [[فرزندان]] را به [[پدر]] یا جدا نسبت میدهند، نه پدر را به فرزندان<ref>ر.ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۵۷-۳۵۸؛ واقدی، المغازی، ج۱۱، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۵۵-۶۵۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارثة بن مالک بن غضب»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۵۰۷.</ref> | وی نواده [[غضب بن جشم بن خزرج]]، از [[قبیله خزرج]] است<ref>ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۹۱؛ ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۸۵؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۳۵۶.</ref>. [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۷۱.</ref> وی را از [[بنی مخلد بن عامر]]، از [[بنی زریق]]، از قبیله خزرج دانسته و به نقل از واقدی میگوید: حارثه در [[جنگ بدر]] حضور داشت. اما بررسی دقیق حاکی از آن است که سخن ابن عبدالبر [[اشتباه]] محض است و نام کامل وی [[عبد حارثة بن مالک]] است که جد اعلای آن کسی است که در جنگ بدر شرکت کرده است، نه اینکه خودش [[شاهد]] [[بدر]] باشد. سبب اشتباه کسانی که وی را [[صحابی]] دانستهاند، از جمله: ابن عبدالبر، [[ابن منده]]<ref>ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲.</ref> و [[حاکم نیشابوری]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.</ref> این است که [[کلام]] [[واقدی]] و [[ابن هشام]] را کامل نیاورده و بعضی را در سند حذف کردهاند و [[گمان]] کردهاند [[نسب]] شخصی که در [[بدر]] حضور داشنه چنین است: از [[بنی زریق بن عامر بن عبد]]، [[حارثة بن مالک بن غضب]]. در حالی نباید بین «عبد» و «حارثه» جدایی انداخت، چون عبد حارثه (اسم مرکب است) جد تیره بنوزریق و نیز جد اعلای کسی است که [[رسول خدا]] {{صل}} را [[همراهی]] کرده است. از این رو، بین او و [[صحابه پیامبر]]، [[پدران]] زیادی وجود دارد که فاصله زمانی آن حدود سیصد سال طول میکشد. بنابراین بنومخلد و بنوزریق از [[نسل]] عبدحارثه هستند و نسبت دادن وی به بنومخلد و بنوزریق صحیح نیست؛ زیرا [[فرزندان]] را به [[پدر]] یا جدا نسبت میدهند، نه پدر را به فرزندان<ref>ر. ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۵۷-۳۵۸؛ واقدی، المغازی، ج۱۱، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۵۵-۶۵۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.</ref>.<ref>[[رحمتالله بانشی|بانشی، رحمتالله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حارثة بن مالک بن غضب»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۵۰۷.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | {{مدخل وابسته}} | ||
*[[غضب بن جشم بن خزرج]] (جد) | * [[غضب بن جشم بن خزرج]] (جد) | ||
*[[خزرج]] (قبیله) | * [[خزرج]] (قبیله) | ||
*[[بنی مخلد بن عامر]] (قبیله) | * [[بنی مخلد بن عامر]] (قبیله) | ||
*[[بنی زریق]] (قبیله) | * [[بنی زریق]] (قبیله) | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
خط ۲۴: | خط ۲۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۲
آشنایی اجمالی
وی نواده غضب بن جشم بن خزرج، از قبیله خزرج است[۱]. ابن عبدالبر[۲] وی را از بنی مخلد بن عامر، از بنی زریق، از قبیله خزرج دانسته و به نقل از واقدی میگوید: حارثه در جنگ بدر حضور داشت. اما بررسی دقیق حاکی از آن است که سخن ابن عبدالبر اشتباه محض است و نام کامل وی عبد حارثة بن مالک است که جد اعلای آن کسی است که در جنگ بدر شرکت کرده است، نه اینکه خودش شاهد بدر باشد. سبب اشتباه کسانی که وی را صحابی دانستهاند، از جمله: ابن عبدالبر، ابن منده[۳] و حاکم نیشابوری[۴] این است که کلام واقدی و ابن هشام را کامل نیاورده و بعضی را در سند حذف کردهاند و گمان کردهاند نسب شخصی که در بدر حضور داشنه چنین است: از بنی زریق بن عامر بن عبد، حارثة بن مالک بن غضب. در حالی نباید بین «عبد» و «حارثه» جدایی انداخت، چون عبد حارثه (اسم مرکب است) جد تیره بنوزریق و نیز جد اعلای کسی است که رسول خدا (ص) را همراهی کرده است. از این رو، بین او و صحابه پیامبر، پدران زیادی وجود دارد که فاصله زمانی آن حدود سیصد سال طول میکشد. بنابراین بنومخلد و بنوزریق از نسل عبدحارثه هستند و نسبت دادن وی به بنومخلد و بنوزریق صحیح نیست؛ زیرا فرزندان را به پدر یا جدا نسبت میدهند، نه پدر را به فرزندان[۵].[۶]
جستارهای وابسته
- غضب بن جشم بن خزرج (جد)
- خزرج (قبیله)
- بنی مخلد بن عامر (قبیله)
- بنی زریق (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۲، ص۹۱؛ ابن سلام، کتاب النسب، ص۲۸۵؛ ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۳۵۶.
- ↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۷۱.
- ↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ ر. ک: ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۵۷-۳۵۸؛ واقدی، المغازی، ج۱۱، ص۱۷۱؛ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۴۲؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۵۵-۶۵۳؛ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۶۹.
- ↑ بانشی، رحمتالله، مقاله «حارثة بن مالک بن غضب»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۰۷.