حولاء عطاره: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{جعبه اطلاعات مقاله | عنوان = حولاء عطاره | عنوان ا...» ایجاد کرد)
 
 
(۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[حولاء عطاره در تاریخ اسلامی]] - [[حولاء عطاره در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات مقاله
| عنوان            = [[حولاء عطاره]]
| عنوان اصلی        =
| تصویر            = 1100353.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| رتبه              =
| زبان              = فارسی
| زبان اصلی        =
| نویسنده          = [[محمد ایوب کاظمی]]
| نویسندگان        =
| تحقیق یا تدوین    =
| زیر نظر          = [[محمد هادی یوسفی غروی]]
| با راهنمایی      =
| مترجم            =
| مترجمان          =
| ویراستار          =
| ویراستاران        =
| موضوع            =
| مذهب              =
| منتشر شده در     = [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]
| به همت            =
| وابسته به        =
| محل نشر          = تهران، ایران
| تاریخ نشر        = ۱۳۹۱
| شماره            =
| صفحه              = ۱۵
| صفحات در مجله    = ۴۵۶ تا ۴۶۹
| ناشر الکترونیک    =
}}
'''[[حولاء عطاره]]''' عنوان مقاله‌ای است که به بحث و بررسی پیرامون زندگی [[حولاء عطاره]] می‌پردازد. این مقاله ۱۵ صفحه‌ای به قلم [[محمد ایوب کاظمی]] نگاشته شده و در [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴]] منتشر گشته است.<ref name=p1>[[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]</ref>


==چکیده مقاله==
== مقدمه ==  
این مقاله فاقد چکیده می‌باشد.
نام اصلی حولاء، [[زینب بنت ثویب]] و از [[قبیله قریش]] است<ref>معجم رجال الحدیث، خویی، ج۲۳، ص۱۹۱.</ref>. وی از [[دوستان]] [[حضرت خدیجه]] در [[مکه]] بود و در همان [[زمان]] هم به [[خانه پیامبر]] {{صل}} رفت و آمد می‌کرد. او به همراه شوهرش، [[عثمان بن مظعون]]، به [[مدینه]] [[هجرت]] کرد. حولاء، [[ارتباط]] [[اجتماعی]] خوبی با [[زنان]] داشت و برای آنها [[عطر]] تهیه می‌کرد و از این روی به [[حولاء عطاره]] (عطر فروش) مشهور شده بود. او از زنان [[مؤمن]] و [[اهل عبادت]] و [[تهجد]] بود و پیامبر {{صل}} به خاطر آشنایی حولاء با [[خدیجه]]، [[احترام]] خاصی برای او قائل بود<ref>الوافی بالوفیات، صفدی، ج۱۳، ص۱۳۳.</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[حولاء عطاره (مقاله)|مقاله «حولاء عطاره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۴، ص:۴۵۶.</ref>


==فهرست مقاله==
== [[عطر]] [[پیامبر]] {{صل}} ==


== حولاء عطاره نزد [[ام سلمه]] ==


==درباره پدیدآورنده==
== جستارهای وابسته ==
{{:محمد ایوب کاظمی}}
{{مدخل وابسته}}
* [[عثمان بن مظعون]] (همسر)
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== اثر وابسته به مقاله==
== منابع ==
* [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)]]
{{منابع}}
* [[پرونده:1100353.jpg|22px]] [[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[حولاء عطاره (مقاله)|مقاله «حولاء عطاره»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴ (کتاب)|'''دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۴''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==دریافت متن مقاله==
[[رده:اعلام]]
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
[[رده:اصحاب پیامبر]]
 
[[رده:مقاله]]
[[رده:منبع‌شناسى دانشنامه مجازی امامت و ولایت به زبان فارسی]]
[[رده:مقاله‌ فارسی]]
[[رده:مقاله‌های محمد ایوب کاظمی]]
[[رده:آثار محمد ایوب کاظمی]]
[[رده:مقاله‌های دارای فهرست]]
[[رده:مقاله‌های فاقد چکیده]]
[[رده:مقاله‌های فاقد متن دیجیتال]]
[[رده:مقاله‌های فاقد متن PDF]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۴۹

مقدمه

نام اصلی حولاء، زینب بنت ثویب و از قبیله قریش است[۱]. وی از دوستان حضرت خدیجه در مکه بود و در همان زمان هم به خانه پیامبر (ص) رفت و آمد می‌کرد. او به همراه شوهرش، عثمان بن مظعون، به مدینه هجرت کرد. حولاء، ارتباط اجتماعی خوبی با زنان داشت و برای آنها عطر تهیه می‌کرد و از این روی به حولاء عطاره (عطر فروش) مشهور شده بود. او از زنان مؤمن و اهل عبادت و تهجد بود و پیامبر (ص) به خاطر آشنایی حولاء با خدیجه، احترام خاصی برای او قائل بود[۲].[۳]

عطر پیامبر (ص)

حولاء عطاره نزد ام سلمه

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث، خویی، ج۲۳، ص۱۹۱.
  2. الوافی بالوفیات، صفدی، ج۱۳، ص۱۳۳.
  3. کاظمی، محمد ایوب، مقاله «حولاء عطاره»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۴، ص:۴۵۶.