ختار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[ختار در قرآن]] - [[ختار در حدیث]] - [[ختار در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = ختار (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* غدّار، حیله‌گر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۴۲.</ref>، اصل آن "ختر" به معنای [[سستی]] و کاهلی در انجام عمل خیر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰.</ref>. | * غدّار، حیله‌گر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۴۲.</ref>، اصل آن "ختر" به معنای [[سستی]] و کاهلی در انجام عمل خیر<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰.</ref>. | ||
* {{متن قرآن|مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ}}<ref>«نشانه‌های ما را جز هر فریبکار ناسپاس انکار نمی‌کند» سوره لقمان، آیه ۳۲.</ref>. | * {{متن قرآن|مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ}}<ref>«نشانه‌های ما را جز هر فریبکار ناسپاس انکار نمی‌کند» سوره لقمان، آیه ۳۲.</ref>. | ||
*واژه ختار از اصطلاحاتی است که [[خداوند تعالی]] در [[قرآن کریم]]، [[منکران]] [[کلام]] [[وحی]] و [[رسالت]] را بدان تخطئه و محکوم می‌نماید.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۴۸.</ref>. | * واژه ختار از اصطلاحاتی است که [[خداوند تعالی]] در [[قرآن کریم]]، [[منکران]] [[کلام]] [[وحی]] و [[رسالت]] را بدان تخطئه و محکوم می‌نماید.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۴۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۳
ختار از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ختار در قرآن - ختار در حدیث - ختار در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- غدّار، حیله‌گر[۱]، اصل آن "ختر" به معنای سستی و کاهلی در انجام عمل خیر[۲].
- ﴿مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا كُلُّ خَتَّارٍ كَفُورٍ﴾[۳].
- واژه ختار از اصطلاحاتی است که خداوند تعالی در قرآن کریم، منکران کلام وحی و رسالت را بدان تخطئه و محکوم می‌نماید.[۴].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۴۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۲۰.
- ↑ «نشانه‌های ما را جز هر فریبکار ناسپاس انکار نمی‌کند» سوره لقمان، آیه ۳۲.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۴۸.