خرب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۳

مقدمه

انهدام و هَدم، ویرانی و درهم‌ شکستن بناها^[۱]، ضد عمران و عمارت^[۲].

يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ^[۳].

ویرانی و تخریب به قصد اضرار و براندازی، سیاستی خصمانه است که در موضوعات و موارد مختلف در معانی متفاوتی به کار می‌رود. تخریب بیوت به معنای انهدام بنا و درهم ‌شکستن اساس ساختمان است: يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ^[۴].

کاربرد این کلمه در مورد مساجد، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد فساد و بی‌نظمی در آن و تضعیف و سُست‌ کردن برنامه‌های آن است: مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا^[۵].^[۶]

سیاست زمین‌های سوخته به معنای تخریب همه بناها و سوزاندن همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از آیه شریفه يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ^[۷] قابل استخراج است. شأن نزول آیه شریفه در مورد یهودیان بنی‌نضیر بود که پیمان و معاهده‌ای با پیامبر اکرم (ص) داشتند و نقض پیمان کردند و قصد ترور رسول اکرم (ص) را داشتند. خداوند متعال خبر این توطئه را به رسولش داد و به واسطه این نقض عهد، آنان از اطراف مدینه تبعید شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را تخریب می‌کردند تا به دست مؤمنان نیفتد^[۸].^[۹].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.
↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.
↑ «به دست خویش و به دست مؤمنان خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
↑ «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
↑ «و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.
↑ «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.
↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۱-۲۵۲.

[1] احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.

[2] حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.

[3] «به دست خویش و به دست مؤمنان خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.

[4] «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.

[5] «و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.

[6] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.

[7] «به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.

[8] سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.

[9] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۵۱-۲۵۲.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[خرب در قرآن]] - [[خرب در حدیث]] - [[خرب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = خرب (پرسش)}}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 انهدام و هَدم، ویرانی و درهم‌ شکستن بناها<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۷۰.</ref>، ضد [[عمران]] و عمارت<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۲۷۷؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۳۴۷.</ref>.
@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 کاربرد این کلمه در مورد [[مساجد]]، به معنای انهدام آن، ایجاد خلل در آن، ایجاد [[فساد]] و بی‌نظمی در آن و [[تضعیف]] و سُست‌ کردن برنامه‌های آن است: {{متن قرآن|مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِي خَرَابِهَا}}<ref>«و ستمکارتر از کسی که نمی‌گذارد نام خداوند در مسجدهای او برده شود و در ویرانی آنها می‌کوشد» سوره بقره، آیه ۱۱۴.</ref>.<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳.</ref>
-[[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]]{{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>.
+[[سیاست]] زمین‌های سوخته به معنای [[تخریب]] همه بناها و [[سوزاندن]] همه امکانات مادی و تدارکاتی، مفهومی است که از [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ}}<ref>«به دست خویش خانه‌های خویش را ویران می‌کردند» سوره حشر، آیه ۲.</ref> قابل استخراج است. [[شأن نزول]] [[آیه شریفه]] در مورد [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود که [[پیمان]] و معاهده‌ای با [[پیامبر اکرم]] {{صل}} داشتند و [[نقض پیمان]] کردند و قصد [[ترور]] [[رسول اکرم]] {{صل}} را داشتند. [[خداوند متعال]] خبر این [[توطئه]] را به رسولش داد و به واسطه این [[نقض عهد]]، آنان از اطراف [[مدینه]] [[تبعید]] شدند، امّا هنگام ترک قلعه‌ها و دیارشان، خانه‌هایشان را [[تخریب]] می‌کردند تا به دست [[مؤمنان]] نیفتد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۲۰۲.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۵۱-۲۵۲.</ref>.
 == منابع ==