رفاه‌ در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
بهبود [[زندگی]] [[مردم]] و افزایش درآمدها و بهره‌مندی آنان از [[بیت المال]] نیز از [[وظایف]] مهم [[حکومت علوی]] بود. [[دولت اسلامی]] نه تنها برای تأمین نیازهای اساسی از کارافتادگان و بازنشستگان و [[فقرا]] تلاش می‌کند، بلکه می‌کوشد تا [[جامعه اسلامی]] از [[رفاه]] در [[شأن]] خود برخوردار باشد. [[امام علی]]{{ع}} افزایش درآمدهای مردم را [[حق مردم]] بر [[دولت]] بر می‌شمارد: {{متن حدیث|فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ... وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ‌}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۴.</ref>. همچنین در ترسیم وظایف [[زمامدار]] می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۵.</ref>؛ یعنی [[تقسیم بیت المال]] در بین مستحقان<ref>مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[محمد تقی حکیم آبادی گیلک|حکیم آبادی گیلک، محمد تقی]]، [[دولت و سیاست‌های اقتصادی (مقاله)| مقاله «دولت و سیاست‌های اقتصادی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۳۳۱.</ref>
بهبود [[زندگی]] [[مردم]] و افزایش درآمدها و بهره‌مندی آنان از [[بیت المال]] نیز از [[وظایف]] مهم [[حکومت علوی]] بود. [[دولت اسلامی]] نه تنها برای تأمین نیازهای اساسی از کارافتادگان و بازنشستگان و [[فقرا]] تلاش می‌کند، بلکه می‌کوشد تا [[جامعه اسلامی]] از [[رفاه]] در [[شأن]] خود برخوردار باشد. [[امام علی]] {{ع}} افزایش درآمدهای مردم را [[حق مردم]] بر [[دولت]] بر می‌شمارد: {{متن حدیث|فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ... وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ‌}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۳۴.</ref>. همچنین در ترسیم وظایف [[زمامدار]] می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۰۵.</ref>؛ یعنی [[تقسیم بیت المال]] در بین مستحقان<ref>مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۶.</ref>.<ref>[[محمد تقی حکیم آبادی گیلک|حکیم آبادی گیلک، محمد تقی]]، [[دولت و سیاست‌های اقتصادی (مقاله)| مقاله «دولت و سیاست‌های اقتصادی»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۳۳۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۷

مقدمه

بهبود زندگی مردم و افزایش درآمدها و بهره‌مندی آنان از بیت المال نیز از وظایف مهم حکومت علوی بود. دولت اسلامی نه تنها برای تأمین نیازهای اساسی از کارافتادگان و بازنشستگان و فقرا تلاش می‌کند، بلکه می‌کوشد تا جامعه اسلامی از رفاه در شأن خود برخوردار باشد. امام علی (ع) افزایش درآمدهای مردم را حق مردم بر دولت بر می‌شمارد: «فَأَمَّا حَقُّكُمْ عَلَيَّ... وَ تَوْفِيرُ فَيْئِكُمْ عَلَيْكُمْ‌»[۱]. همچنین در ترسیم وظایف زمامدار می‌فرماید: «وَ إِصْدَارُ السُّهْمَانِ عَلَى أَهْلِهَا»[۲]؛ یعنی تقسیم بیت المال در بین مستحقان[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. نهج البلاغه، خطبه ۳۴.
  2. نهج البلاغه، خطبه ۱۰۵.
  3. مغنیه، محمدجواد، فی ظلال نهج البلاغه، ج۲، ص۱۱۶.
  4. حکیم آبادی گیلک، محمد تقی، مقاله «دولت و سیاست‌های اقتصادی»، دانشنامه امام علی، ج۷، ص ۳۳۱.