زمان در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[زمان]] و سپری شدن وقت از ویژگی‌های جدایی‌ناپذیر [[زندگی]] ما است. مهم برای [[انسان]] آن است که از زمان [[بهترین]] استفاده را بنماید.
[[زمان]] و سپری شدن وقت از ویژگی‌های جدایی‌ناپذیر [[زندگی]] ما است. مهم برای [[انسان]] آن است که از زمان [[بهترین]] استفاده را بنماید.
[[امام علی]]{{ع}} می‌فرماید: «به [[راستی]] که وقت‌های زندگی تو اجزای [[عمر]] تو است، پس مواظب باش وقتی از اوقات خود را از دست ندهی مگر در آنچه تو را [[نجات]] دهد»<ref>غررالحکم.</ref>.
[[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: «به [[راستی]] که وقت‌های زندگی تو اجزای [[عمر]] تو است، پس مواظب باش وقتی از اوقات خود را از دست ندهی مگر در آنچه تو را [[نجات]] دهد»<ref>غررالحکم.</ref>.


[[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] درخواست [[حمد]] و ستایشی را می‌کند که در طول زمان مضاعف گردد: حمدی که با گذشت روزگاران مضاعف گردد<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. نیز آن [[حضرت]] از خداوند می‌خواهد که بر [[پیامبر]] و خاندانش{{ع}} در هر زمان و هر حال [[درود]] بفرستد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ‏ صَلِ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي‏ كُلِّ‏ وَقْتٍ‏ وَ أَوَانٍ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «بار خدایا در هر وقت و در هر زمان و در هر حال بر [[محمد]] و خاندانش درود بفرست. خداوند [[ماه رمضان]] را بر سایر ماه‌ها و زمان‌ها با [[نزول قرآن]] [[برتری]] داده است و [[شب قدر]] فرصتی طلایی است که از هزار ماه [[برتر]] است: بار خدایا... ماه رمضان را قرار دادی. ماهی که آن را از میان دیگر ماه‌ها ویژگی دیگری بخشیده‌ای و از میان همه زمان‌ها و روزگارها اختیارش کرده‌ای و بر همه اوقات سال برتری‌اش نهاده‌ای، زیرا که در آن [[قرآن]] و [[نور]] را نازل کرده‌ای... و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است [[تجلیل]] فرموده‌ای»<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>.
[[امام سجاد]] {{ع}} از [[خداوند]] درخواست [[حمد]] و ستایشی را می‌کند که در طول زمان مضاعف گردد: حمدی که با گذشت روزگاران مضاعف گردد<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>. نیز آن [[حضرت]] از خداوند می‌خواهد که بر [[پیامبر]] و خاندانش {{ع}} در هر زمان و هر حال [[درود]] بفرستد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ‏ صَلِ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي‏ كُلِّ‏ وَقْتٍ‏ وَ أَوَانٍ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «بار خدایا در هر وقت و در هر زمان و در هر حال بر [[محمد]] و خاندانش درود بفرست. خداوند [[ماه رمضان]] را بر سایر ماه‌ها و زمان‌ها با [[نزول قرآن]] [[برتری]] داده است و [[شب قدر]] فرصتی طلایی است که از هزار ماه [[برتر]] است: بار خدایا... ماه رمضان را قرار دادی. ماهی که آن را از میان دیگر ماه‌ها ویژگی دیگری بخشیده‌ای و از میان همه زمان‌ها و روزگارها اختیارش کرده‌ای و بر همه اوقات سال برتری‌اش نهاده‌ای، زیرا که در آن [[قرآن]] و [[نور]] را نازل کرده‌ای... و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است [[تجلیل]] فرموده‌ای»<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>.
هم‌چنین آن حضرت از این که حوادث و پیشامدهای زمان موجب [[بدبختی]] انسان گردد به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ... أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ‏}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بار خدایا به تو پناه می‌بریم از این که... یا [[روزگار]] ما را واژگون و [[بدبخت]] گرداند»<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد تمیمی آمدی، ترجمه هاشم رسولی محلاتی، مؤسسه نشر فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمان»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۵۹.</ref>
هم‌چنین آن حضرت از این که حوادث و پیشامدهای زمان موجب [[بدبختی]] انسان گردد به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ... أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ‏}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بار خدایا به تو پناه می‌بریم از این که... یا [[روزگار]] ما را واژگون و [[بدبخت]] گرداند»<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد تمیمی آمدی، ترجمه هاشم رسولی محلاتی، مؤسسه نشر فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۲.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمان»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۵۹.</ref>



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۱

مقدمه

زمان و سپری شدن وقت از ویژگی‌های جدایی‌ناپذیر زندگی ما است. مهم برای انسان آن است که از زمان بهترین استفاده را بنماید. امام علی (ع) می‌فرماید: «به راستی که وقت‌های زندگی تو اجزای عمر تو است، پس مواظب باش وقتی از اوقات خود را از دست ندهی مگر در آنچه تو را نجات دهد»[۱].

امام سجاد (ع) از خداوند درخواست حمد و ستایشی را می‌کند که در طول زمان مضاعف گردد: حمدی که با گذشت روزگاران مضاعف گردد[۲]. نیز آن حضرت از خداوند می‌خواهد که بر پیامبر و خاندانش (ع) در هر زمان و هر حال درود بفرستد: «اللَّهُمَّ‏ صَلِ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي‏ كُلِّ‏ وَقْتٍ‏ وَ أَوَانٍ»[۳]؛ «بار خدایا در هر وقت و در هر زمان و در هر حال بر محمد و خاندانش درود بفرست. خداوند ماه رمضان را بر سایر ماه‌ها و زمان‌ها با نزول قرآن برتری داده است و شب قدر فرصتی طلایی است که از هزار ماه برتر است: بار خدایا... ماه رمضان را قرار دادی. ماهی که آن را از میان دیگر ماه‌ها ویژگی دیگری بخشیده‌ای و از میان همه زمان‌ها و روزگارها اختیارش کرده‌ای و بر همه اوقات سال برتری‌اش نهاده‌ای، زیرا که در آن قرآن و نور را نازل کرده‌ای... و شب قدر را که از هزار ماه بهتر است تجلیل فرموده‌ای»[۴]. هم‌چنین آن حضرت از این که حوادث و پیشامدهای زمان موجب بدبختی انسان گردد به خدا پناه می‌برد: «وَ نَعُوذُ بِكَ مِنْ... أَوْ يَنْكُبَنَا الزَّمَانُ‏»[۵]؛ «بار خدایا به تو پناه می‌بریم از این که... یا روزگار ما را واژگون و بدبخت گرداند»[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. غررالحکم.
  2. نیایش چهل‌وهفتم.
  3. دعای ۴۴.
  4. نیایش چهل‌و‌پنجم.
  5. دعای ۸.
  6. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵؛ غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد تمیمی آمدی، ترجمه هاشم رسولی محلاتی، مؤسسه نشر فرهنگ و اندیشه اسلامی، ۱۳۹۲.
  7. شیرزاد، امیر، مقاله «زمان»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۵۹.