بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷۴: | خط ۶۷۴: | ||
لِیغفِرَ لَک اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِک وما تَاَخَّرَ ویتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَیک ویهدِیک صِرطـًا مُستَقیما.فتح (۴۸) ۲ | لِیغفِرَ لَک اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِک وما تَاَخَّرَ ویتِمَّ نِعمَتَهُ عَلَیک ویهدِیک صِرطـًا مُستَقیما.فتح (۴۸) ۲ | ||
ولَقَد مَنَنّا عَلی موسی وهـرون * وءاتَینـهُمَا الکتـبَ المُستَبین * وهَدَینـهُمَا الصِّرطَ المُستَقیم. صافّات (۳۷) ۱۱۴ و ۱۱۷ و ۱۱۸ | ولَقَد مَنَنّا عَلی موسی وهـرون * وءاتَینـهُمَا الکتـبَ المُستَبین * وهَدَینـهُمَا الصِّرطَ المُستَقیم. صافّات (۳۷) ۱۱۴ و ۱۱۷ و ۱۱۸ | ||
==حق و باطل== | |||
*هیچ پیامبری مبعوث نشد، مگر آنکه از حق و باطل، بهشت و جهنم، عقل و جهل و خیر و شر سخن گفت و بشر را به برخی امور فراخواند و از برخی امور نهی نمود؛ همه [[انبیاء]] انسانها را به خداپرستی، صداقت، عدالت، عفت، احسان، حسن خلق، گذشت، تقوا و... دعوت کردند و از کفر، شرک، بت پرستی، گوساله پرستی، فرعون پرستی، ظلم، نفاق، تجاوز و... نهی کردند<ref>[[حسین سیفاللهی|سیفاللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>. | |||
*هیچ پیامبری از سوی خداوند به سوی خلق فرستاده نشد، مگر آنکه عمل به فرامین الهی را موجب رستگاری و سعادت دانست و سرپیچی از اوامر خداوند و عدم تواضع در برابر حق را سبب هلاکت و بدبختی شمرد. کتب آسمانی بیهیچ استثنایی از بهشت و نعمتهای پایان ناپذیر آن و نیز از جهنم و عذابهای ابدیاش سخن راندهاند. قرآن کریم نیز حاکی از وعدهها، وعیدها، بشارتها و انذارها است. جای جای این کتاب بیمثال، سخن از بهشت، نعمتهای بهشتی و خلود اهل آن<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن| وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}﴾}}؛ و کسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند بهشتیاند؛ آنان در آن جاودانند؛ سوره بقره، آیه: ۸۲.</ref> و نیز سخن از جهنم و عذابهای دردناک و همیشگی بودن آن برای اهلش میباشد<ref>{{عربی|اندازه=120%|﴿{{متن قرآن| وَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ}}﴾}} و آنان که کافر شدند و نشانههای ما را دروغ شمردند دمساز آتشاند؛ آنان در آن جاودانند؛ سوره بقره، آیه: ۳۹.</ref> | |||
*تعابیر و مفاهیمی همچون: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| النَّجْدَيْنِ }}﴾}}<ref> دو راه (خیر و شرّ)؛ سوره بلد، آیه: ۱۰.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| سِجِّينٌ }}﴾}}<ref> سجّین؛ سوره مطففین، آیه: ۷.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَحْسَنِ أَسْفَلَ }}﴾}}<ref> نیکوترین فروترین؛ سوره تین، آیه: ۴- ۵.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| الأَبْرَارَ الْفُجَّارَ }}﴾}}<ref> ناز و نعمت گنهکاران؛ سوره الانفطار، آیه: ۱۳- ۱۴.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|نَعِيمٍ الْجَحِيمِ }}﴾}}<ref> نعمتی پایدارند عذاب دوزخ؛ سوره طور، آیه: ۱۷- ۱۸.</ref> {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| فَلْيُؤْمِن فَلْيَكْفُرْ }}﴾}}<ref>شکر کفر؛ سوره کهف، آیه: ۲۹.</ref> و... که در قرآن کریم آمده است، از این حقیقت پرده برمی دارد که دو راه کلی در عالم وجود دارد که یکی حق است و نور و دیگری باطل است و ظلمت؛ یکی چراغ راه سعادت ابدی انسان است و دیگری شب تار و تحیر و بیچارگی<ref>[[حسین سیفاللهی|سیفاللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>. | |||
*سخنان [[اهل بیت]]{{عم}} که همان تفصیل و تفسیر قرآن کریم است، به تواتر لفظی و معنوی شاهد این دوگانگی در طریق و ضدیت حق و باطل است. در حدیثی، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} میفرماید:"همانا خدا است و شیطان، حق است و باطل، هدایت است و گمراهی، راه راست است و نومیدی، دنیا است و آخرت، حسنات است و سیئات، پس هرچه حسنات است از خدا و هرچه سیئات است از شیطان است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا هُوَ اللَّهُ وَ الشَّيْطَانُ وَ الْحَقُّ وَ الْبَاطِلُ وَ الْهُدَى وَ الضَّلَالَةُ وَ الرُّشْدُ وَ الْغَيُّ وَ الْعَاجِلَةُ وَ الْآجِلَةُ وَ الْعَاقِبَةُ وَ الْحَسَنَاتُ وَ السَّيِّئَاتُ فَمَا كَانَ مِنْ حَسَنَاتٍ فَلِلَّهِ وَ مَا كَانَ مِنْ سَيِّئَاتٍ فَلِلشَّيْطَانِ لَعَنَهُ اللَّه"}}؛ کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۱، ح۲.</ref>. فطرت آدمی نیز شاهد و گواه آن است که درعالم راستی و ناراستی وجود دارد؛ حق و باطل وجود دارد؛ آدمی فطرتا میداند که همه افکار و عقاید، حق نیستند. همه رفتارها و کردارها عدل نیستند، همه گفتارها و پندارها صدق نیستند. همچنان که وجدان آدمی گواهی میدهد که همه اینها باطل نیستند. لذا یکی از موضوعاتی که در طول تاریخ بشریت، همواره اذهان بشر را به خود مشغول ساخته است، این است که راه راست و صراط مستقیم کدام است؟ کدام راه است که میتواند انسان را به سعادت ابدی برساند و از عذاب الهی در امان نگه دارد؟<ref>[[حسین سیفاللهی|سیفاللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>. | |||
*گرایش فطری بشر به دین و مذهب و پیدایش مذاهب، فرقهها و نحلههای گوناگون نیز شاهد آن است که بشر پیرو حق جویی و فطریاش، یا به دین حق رسیده و بدان پایبند شده و یا در اثر شهوات و شبهات، گمراه شده و به مذهبی باطل گراییده است<ref>[[حسین سیفاللهی|سیفاللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>. | |||
*تضادها و جنگهای بسیاری که در هر برهه از تاریخ بشریت، چه درعرصه فرهنگی و چه درعرصه سیاسی به وقوع پیوسته، نشانگر این است که همواره بشر اجمالا میدانسته و میداند که همه افکار و اندیشهها و همه روش و رویهها حق نیستند بلکه حق و باطل و خوب و بد و زشت و زیبا در همه ابعاد زندگی بشر وجود داشته و دارد. به همین خاطر ازسویی پیامبران که حجتهای معصوم خداوند و راهنمایان بیغل و غش بشر بوده اند، دائما همراه بشر بوده و بشریت را به حق و صدق و خوبیها فراخواندهاند، ولی متاسفانه همواره بندگان شکرگزار، قدردان و متواضع کم بودهاند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قَلِيلٌ مِّنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ }}﴾}}<ref> و اندکی از بندگان من سپاسگزارند؛ سوره سبأ، آیه: ۱۳.</ref> و درمقابل شیاطین، فراعنه و سلاطین شهوت ران، رفاه طلب و سلطه خواه، در طول تاریخ از این ویژگی فطری بشر یعنی حق جویی آدمی، سوءاستفاده کرده و خود و مکتب شیطانی شان را حق جلوه داده و عدهای را بدنبال خود کشیدهاند. اکثریت انسانها نیز که اهل تعقل نبودهاند و افکار شیطانی آنها را حق پنداشتهاند و به آنها گرویدهاند:{{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ }}﴾}}<ref> بیشتر آنان خرد نمیورزند ؛ سوره مائده، آیه: ۱۰۳.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَكْثَرَهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ }}﴾}}<ref> بیشتر آنان نمیدانند؛ سوره انعام، آیه: ۳۷.</ref>، {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ }}﴾}}<ref> بیشتر ایشان ایمان ندارند؛ سوره بقره، آیه: ۱۰۰.</ref> و {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن| أَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ}}﴾}}<ref> بسیاری از آنان نافرمانند؛ سوره آل عمران، آیه:۱۱۰.</ref><ref>[[حسین سیفاللهی|سیفاللهی، حسین]]، [[صراط مستقیم از منظر قرآن کریم (مقاله)|صراط مستقیم از منظر قرآن کریم]]</ref>. |