عاطفه در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[عاطفه]]''' است. "'''[[عاطفه]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = عاطفه
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عاطفه در قرآن]] - [[عاطفه در حدیث]] - [[عاطفه در اخلاق اسلامی]] - [[عاطفه در معارف دعا و زیارات]] - [[عاطفه در معارف و سیره سجادی]] - [[عاطفه در معارف و سیره رضوی]]</div>
| عنوان مدخل = [[عاطفه]]
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[عاطفه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[عاطفه در قرآن]] - [[عاطفه در حدیث]] - [[عاطفه در اخلاق اسلامی]] - [[عاطفه در معارف دعا و زیارات]] - [[عاطفه در معارف و سیره سجادی]] - [[عاطفه در معارف و سیره رضوی]]
| پرسش مرتبط  = عاطفه (پرسش)
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[عواطف]] در هر [[انسانی]]، اگر موجب [[شفقت]] و [[مهربانی]] و توجه به غیر شود از ویژگی‌های [[پسندیده]] به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و [[احساسات]] [[پاک]] و محبت‌آمیز به [[پدر]] و [[مادر]] از بارزترین مصادیق این ویژگی [[ارزشمند]] است. [[امام سجاد]]{{ع}} از [[خداوند]] چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... [[دل]] من بر ایشان [[مهربان]] ساز و چنان کن که با آنان به [[مدارا]] [[رفتار]] کنم و بر آنان [[مشفق]] باشم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>.
[[عواطف]] در هر [[انسانی]]، اگر موجب [[شفقت]] و [[مهربانی]] و توجه به غیر شود از ویژگی‌های [[پسندیده]] به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و [[احساسات]] [[پاک]] و محبت‌آمیز به [[پدر]] و [[مادر]] از بارزترین مصادیق این ویژگی [[ارزشمند]] است. [[امام سجاد]] {{ع}} از [[خداوند]] چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... [[دل]] من بر ایشان [[مهربان]] ساز و چنان کن که با آنان به [[مدارا]] [[رفتار]] کنم و بر آنان [[مشفق]] باشم»<ref>نیایش بیست‌و‌چهارم.</ref>.
وی همچنین [[عطوفت]] [[قلبی]] نسبت به خاشعان را از [[پروردگار]] [[عزیز]] مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با [[مردمان]] [[فروتن]] و مهربان گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.
وی همچنین [[عطوفت]] [[قلبی]] نسبت به خاشعان را از [[پروردگار]] [[عزیز]] مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با [[مردمان]] [[فروتن]] و مهربان گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.


از جمله آموزه‌های [[صحیفه سجادیه]] این است که از [[خدا]] بخواهیم تا عطوفت و [[رحمت امام]] و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و [[امام]] خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم [[عطا]] کن و دست [[قدرت]] او بر دشمنانت گشوده گردان و [[رأفت]] و [[رحمت]] و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.
از جمله آموزه‌های [[صحیفه سجادیه]] این است که از [[خدا]] بخواهیم تا عطوفت و [[رحمت امام]] و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و [[امام]] خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم [[عطا]] کن و دست [[قدرت]] او بر دشمنانت گشوده گردان و [[رأفت]] و [[رحمت]] و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.
عطوفت خدا مثل عطوفت ما [[انسان‌ها]] صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های [[صفات]] [[مخلوقات]] مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند [[مهربان‌ترین]] و عطوف‌ترین کس نسبت به [[بندگان]] خویش است؛ لذا امام سجاد{{ع}} خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۸.</ref>
عطوفت خدا مثل عطوفت ما [[انسان‌ها]] صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های [[صفات]] [[مخلوقات]] مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند [[مهربان‌ترین]] و عطوف‌ترین کس نسبت به [[بندگان]] خویش است؛ لذا امام سجاد {{ع}} خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
{{منابع}}
==منابع==
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:عاطفه در معارف دعا و زیارات]]
[[رده:عاطفه در معارف دعا و زیارات]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۴

مقدمه

عواطف در هر انسانی، اگر موجب شفقت و مهربانی و توجه به غیر شود از ویژگی‌های پسندیده به شمار می‌رود. داشتن عاطفه و احساسات پاک و محبت‌آمیز به پدر و مادر از بارزترین مصادیق این ویژگی ارزشمند است. امام سجاد (ع) از خداوند چنین درخواست می‌کند: «خداوندا... دل من بر ایشان مهربان ساز و چنان کن که با آنان به مدارا رفتار کنم و بر آنان مشفق باشم»[۱]. وی همچنین عطوفت قلبی نسبت به خاشعان را از پروردگار عزیز مسئلت می‌نماید: «بارخدایا... قلبم را با مردمان فروتن و مهربان گردان»[۲].

از جمله آموزه‌های صحیفه سجادیه این است که از خدا بخواهیم تا عطوفت و رحمت امام و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و امام خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم عطا کن و دست قدرت او بر دشمنانت گشوده گردان و رأفت و رحمت و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»[۳]. عطوفت خدا مثل عطوفت ما انسان‌ها صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های صفات مخلوقات مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند مهربان‌ترین و عطوف‌ترین کس نسبت به بندگان خویش است؛ لذا امام سجاد (ع) خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..[۴].[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. نیایش بیست‌و‌چهارم.
  2. نیایش چهل‌و‌هفتم.
  3. نیایش چهل‌و‌هفتم.
  4. نیایش دوازدهم.
  5. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.
  6. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۸.