علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی]] سال ۱۵۴ﻫ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد و برای [[اشتغال]] به تحصیل راهی [[بغداد]] شد. در [[علوم قرآنی]]، [[ادب]] و [[شعر]] و [[حدیث]] تبحر پیدا کرد تا جایی که [[ابوبکر]] اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه [[مشایخ]] بزرگ [[خراسان]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، [[اسحاق بن نجیح ملطّی]]، [[اسماعیل بن جعفر]]، [[علی بن مسهّر]]، [[عتاب بن بشیر]]، [[یحیی بن حمزه]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[شریک بن عبدالله]] و دیگران حدیث شنیده و [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ترمزی]]، [[نسائی]]، [[اسحاق بن خزیمه]] و بسیاری از خراسانیان از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۱۸.</ref> ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> تألیفات او عبارت‌اند از: [[احکام]] القرآن و فوائد الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۶۷۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۵۷.</ref> | [[ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی]] سال ۱۵۴ﻫ در [[مرو]] به [[دنیا]] آمد و برای [[اشتغال]] به تحصیل راهی [[بغداد]] شد. در [[علوم قرآنی]]، [[ادب]] و [[شعر]] و [[حدیث]] تبحر پیدا کرد تا جایی که [[ابوبکر]] اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه [[مشایخ]] بزرگ [[خراسان]] بود.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، [[اسحاق بن نجیح ملطّی]]، [[اسماعیل بن جعفر]]، [[علی بن مسهّر]]، [[عتاب بن بشیر]]، [[یحیی بن حمزه]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[شریک بن عبدالله]] و دیگران حدیث شنیده و [[محمد بن اسماعیل بخاری]]، [[مسلم بن حجاج]]، [[ترمزی]]، [[نسائی]]، [[اسحاق بن خزیمه]] و بسیاری از خراسانیان از او [[روایت]] نقل کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد ۱۱/۴۱۸.</ref> ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۱/۹۰۵.</ref> تألیفات او عبارت‌اند از: [[احکام]] القرآن و فوائد الحدیث<ref>هدیة العارفین ۱/۶۷۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص ۵۵۷.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹
علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: علی بن حجر بن ایاس سعدی مروزی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالحسن علی بن حجر بن ایاس مروزی سعدی سال ۱۵۴ﻫ در مرو به دنیا آمد و برای اشتغال به تحصیل راهی بغداد شد. در علوم قرآنی، ادب و شعر و حدیث تبحر پیدا کرد تا جایی که ابوبکر اعین درباره‌اش می‌‌گوید: او یکی از سه مشایخ بزرگ خراسان بود.[۱] پس از چندین سال سکونت در بغداد، به مرو مراجعت کرد و تا آخر عمرش در آنجا ماند. وی از پدرش، اسحاق بن نجیح ملطّی، اسماعیل بن جعفر، علی بن مسهّر، عتاب بن بشیر، یحیی بن حمزه، سفیان بن عیینه، شریک بن عبدالله و دیگران حدیث شنیده و محمد بن اسماعیل بخاری، مسلم بن حجاج، ترمزی، نسائی، اسحاق بن خزیمه و بسیاری از خراسانیان از او روایت نقل کرده‌اند.[۲] ابوالحسن سعدی در نهایت به سال ۲۴۴ﻫ در حدود ۹۹ سالگی در مرو از دنیا رفت.[۳] تألیفات او عبارت‌اند از: احکام القرآن و فوائد الحدیث[۴].[۵]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
