فرات در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

و نیز فرمود: {{متن حدیث|مَنْ شَرِبَ مِنْ مَاءِ الْفُرَاتِ وَ حُنِّكَ بِهِ فَإِنَّهُ يُحِبُّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۱۴؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. هر کس از آب [[فرات]] بنوشد و کام را با آن بردارد، او [[دوستدار]] ما [[خاندان]] خواهد بود. در [[حدیث]]، از [[فرات]] بعنوان نهر [[مؤمن]] و نیز نهر بهشتی یاد شده است: {{متن حدیث|نَهْرَانِ مُؤْمِنَانِ وَ نَهْرَانِ كَافِرَانِ فَالْمُؤْمِنَانِ الْفُرَاتُ وَ نِيلُ مِصْرَ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>. {{متن حدیث|أَرْبَعَةُ أَنْهَارٍ مِنَ الْجَنَّةِ الْفُرَاتُ}}<ref>وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۲۱۵؛ بحار الأنوار، ج۱۰۱، ص۱۱۴.</ref>.

"[[فرات]]" یادآور عظیم‌ترین حماسۀ خونین و ماندگارترین صحنۀ [[وفا]] و [[صبر]] است.

امّا موقعیّت جغرافیایی [[فرات]]: "شطّی است در [[مغرب]] [[کشور عراق]] و متشکّل است از دو شعبۀ "قره سو" و "مراد چای" که سرچشمۀ آنها نزدیک رود "ارس" در ارمنستان ترکیّه است. موقعی که دو شعبۀ قره سو و مراد چای به هم می‌رسند، [[فرات]] به دجله نزدیک می‌شود، ولی مجدّدا دجله متوجّه جنوب شرقی شده و [[فرات]] به سمت [[مغرب]] مایل می‌شود و سپس در نزدیکی خلیج [[فارس]] به رود دجله می‌پیوندد و از آن پس مجموع این دو رود به نام "شطّ العرب" خوانده می‌شود و به خلیج [[فارس]] می‌ریزد. سرزمینی را که بین دو رود دجله و [[فرات]] واقع است "[[الجزیره]]" می‌گویند. طول رودخانۀ [[فرات]] تقریبا ۲۹۰۰ کیلومتر است. جریان [[فرات]] در جلگۀ [[بین النهرین]] بسیار ملایم است و دارای بستری عریض می‌باشد. یگانه عامل حاصل‌خیزی [[خاک]] [[عراق]] و جلب جمعیّت در جلگۀ خشک و گرم [[بین النهرین]]، دو رود [[فرات]] و دجله می‌باشد. [[بابل]]، پایتخت قدیم [[کشور]] [[بابل]] در ساحل [[فرات]] بنا شده بود<ref>فرهنگ فارسی، معین.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۶۹.</ref>.

* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]

== پانویس ==

[[رده:فرات در معارف و سیره حسینی]]

[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]