جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵، قسمت دوم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[فصل الخطاب در قرآن]] - [[فصل الخطاب در حدیث]] - [[فصل الخطاب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = فصل الخطاب (پرسش)}} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[فصل الخطاب در قرآن]] - [[فصل الخطاب در حدیث]] - [[فصل الخطاب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = فصل الخطاب (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[نفوذ]] [[کلام]] فیصلهبخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشتهای که به [[حکم]] و قضیهای قطعیت میدهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>. | [[نفوذ]] [[کلام]] فیصلهبخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشتهای که به [[حکم]] و قضیهای قطعیت میدهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>. | {{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>. | ||
این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]]{{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابنمسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفتهاند، منظور از فصلالخطاب قاعدهای است که [[حضرت علی]]{{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>. | این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]] {{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابنمسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفتهاند، منظور از فصلالخطاب قاعدهای است که [[حضرت علی]] {{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>. | ||
برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] میدانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref> | برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] میدانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref> |