معاذ بن حارث بن رفاعه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[معاذ بن حارث بن رفاعه در تاریخ اسلامی]] - [[معاذ بن حارث بن رفاعه در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[معاذ بن حارث بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم]]. مادرش «عفراء» دختر [[عبید بن ثعلبة بن عبید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]] است، و [[نسب]] [[معاذ]] به مادرش میرسد. معاذ پسری به نام [[عبیدالله بن معاذ بن حارث بن رفاعه|عبیدالله]] داشته است که مادرش [[ام حبیبة]] دختر [[قیس بن زید بن عامر بن سواد بن ظفر]] است. نام اصلی ظفر [[کعب بن خزرج بن عمرو]] است و این عمرو معروف به «نبیت» و پسر [[مالک بن اوس]] است. دیگر [[فرزندان]] معاذ بدین شرحاند: «حارث» و «عوف» و «سلمی» که همان «امعبدالله» است و «رمله» و مادرشان «امحارث» دختر [[سبرة بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم بن مالک بن نجار]] است. و «ابراهیم» و «عایشه» که مادرشان «امعبدالله» دختر [[نمیر بن عمرو بن علی]] از [[خاندان]] [[جهینة]] است و «ساره» که مادرش [[امثابت رمله]] دختر [[حارث بن ثعلبة بن حارث بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]] است. | [[معاذ بن حارث بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم]]. مادرش «عفراء» دختر [[عبید بن ثعلبة بن عبید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]] است، و [[نسب]] [[معاذ]] به مادرش میرسد. معاذ پسری به نام [[عبیدالله بن معاذ بن حارث بن رفاعه|عبیدالله]] داشته است که مادرش [[ام حبیبة]] دختر [[قیس بن زید بن عامر بن سواد بن ظفر]] است. نام اصلی ظفر [[کعب بن خزرج بن عمرو]] است و این عمرو معروف به «نبیت» و پسر [[مالک بن اوس]] است. دیگر [[فرزندان]] معاذ بدین شرحاند: «حارث» و «عوف» و «سلمی» که همان «امعبدالله» است و «رمله» و مادرشان «امحارث» دختر [[سبرة بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم بن مالک بن نجار]] است. و «ابراهیم» و «عایشه» که مادرشان «امعبدالله» دختر [[نمیر بن عمرو بن علی]] از [[خاندان]] [[جهینة]] است و «ساره» که مادرش [[امثابت رمله]] دختر [[حارث بن ثعلبة بن حارث بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار]] است. | ||
[[واقدی]] میگوید: معاذ و [[رافع بن مالک زرقی]] به روایتی نخستین کسان از انصارند که در [[مکه]] [[مسلمان]] شدند و او را از هشت تنی میشمرند که از [[انصار]] در مکه مسلمان شدهاند. | [[واقدی]] میگوید: معاذ و [[رافع بن مالک زرقی]] به روایتی نخستین کسان از انصارند که در [[مکه]] [[مسلمان]] شدند و او را از هشت تنی میشمرند که از [[انصار]] در مکه مسلمان شدهاند. | ||
همچنین او را از شش نفری میدانند که برای نخستین بار به [[ملاقات]] [[پیامبر]]{{صل}} آمدند و مسلمان شدند و هیچ کس از انصار پیش از ایشان مسلمان نشده است. واقدی میگوید: موضوع شش تن در نظر ما استوراترین اقوال است. | همچنین او را از شش نفری میدانند که برای نخستین بار به [[ملاقات]] [[پیامبر]] {{صل}} آمدند و مسلمان شدند و هیچ کس از انصار پیش از ایشان مسلمان نشده است. واقدی میگوید: موضوع شش تن در نظر ما استوراترین اقوال است. | ||
معاذ بن حارث به [[روایت]] تمام [[سیرهنویسان]] در هر دو [[بیعت عقبه]] حضور داشته است، و پیامبر{{صل}} میان او و [[معمر بن حارث]] [[عقد برادری]] منعقد فرمود. معاذ پس از [[کشته شدن عثمان]] و به [[روزگار]] [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} و [[معاویه]] درگذشته است و اعقاب او امروز هم باقی هستند.<ref>[[ابوعبدالله محمد بن سعد]]، [[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]]، ج4، ص:413.</ref> | معاذ بن حارث به [[روایت]] تمام [[سیرهنویسان]] در هر دو [[بیعت عقبه]] حضور داشته است، و پیامبر {{صل}} میان او و [[معمر بن حارث]] [[عقد برادری]] منعقد فرمود. معاذ پس از [[کشته شدن عثمان]] و به [[روزگار]] [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} و [[معاویه]] درگذشته است و اعقاب او امروز هم باقی هستند.<ref>[[ابوعبدالله محمد بن سعد]]، [[الطبقات الکبری (کتاب)|الطبقات الکبری]]، ج4، ص:413.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[حارث بن رفاعة بن حارث]] (پدر) | * [[حارث بن رفاعة بن حارث]] (پدر) | ||
* [[عفراء بنت عبید بن ثعلبه]] (مادر) | * [[عفراء بنت عبید بن ثعلبه]] (مادر) | ||
خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:152663.jpg|22px]] [[ابوعبدالله محمد بن سعد]]، [[الطبقات الکبری (کتاب)|''' الطبقات الکبری''']] | # [[پرونده:152663.jpg|22px]] [[ابوعبدالله محمد بن سعد]]، [[الطبقات الکبری (کتاب)|''' الطبقات الکبری''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۳۷: | خط ۳۵: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:معاذ بن حارث بن رفاعه]] | [[رده:معاذ بن حارث بن رفاعه]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹
مقدمه
معاذ بن حارث بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم. مادرش «عفراء» دختر عبید بن ثعلبة بن عبید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار است، و نسب معاذ به مادرش میرسد. معاذ پسری به نام عبیدالله داشته است که مادرش ام حبیبة دختر قیس بن زید بن عامر بن سواد بن ظفر است. نام اصلی ظفر کعب بن خزرج بن عمرو است و این عمرو معروف به «نبیت» و پسر مالک بن اوس است. دیگر فرزندان معاذ بدین شرحاند: «حارث» و «عوف» و «سلمی» که همان «امعبدالله» است و «رمله» و مادرشان «امحارث» دختر سبرة بن رفاعة بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم بن مالک بن نجار است. و «ابراهیم» و «عایشه» که مادرشان «امعبدالله» دختر نمیر بن عمرو بن علی از خاندان جهینة است و «ساره» که مادرش امثابت رمله دختر حارث بن ثعلبة بن حارث بن زید بن ثعلبة بن غنم بن مالک بن نجار است.
واقدی میگوید: معاذ و رافع بن مالک زرقی به روایتی نخستین کسان از انصارند که در مکه مسلمان شدند و او را از هشت تنی میشمرند که از انصار در مکه مسلمان شدهاند.
همچنین او را از شش نفری میدانند که برای نخستین بار به ملاقات پیامبر (ص) آمدند و مسلمان شدند و هیچ کس از انصار پیش از ایشان مسلمان نشده است. واقدی میگوید: موضوع شش تن در نظر ما استوراترین اقوال است.
معاذ بن حارث به روایت تمام سیرهنویسان در هر دو بیعت عقبه حضور داشته است، و پیامبر (ص) میان او و معمر بن حارث عقد برادری منعقد فرمود. معاذ پس از کشته شدن عثمان و به روزگار علی بن ابی طالب (ع) و معاویه درگذشته است و اعقاب او امروز هم باقی هستند.[۱]
جستارهای وابسته
- حارث بن رفاعة بن حارث (پدر)
- عفراء بنت عبید بن ثعلبه (مادر)
- معوذ بن عفراء (برادر)
- عوف بن عفراء (برادر)
- عبیدالله بن معاذ بن عفراء (فرزند)
- حارث بن معاذ بن عفراء (فرزند)
- عوف بن معاذ بن عفراء (فرزند)
- سلمی بنت معاذ بن عفراء (فرزند)
- رمله بنت معاذ بن عفراء (فرزند)
- عایشه بنت معاذ بن عفراء (فرزند)
- ابراهیم بن معاذ بن عفراء (فرزند)
- ساره بنت معاذ بن عفراء (فرزند)
- مصدع معرقب (برده)
منابع
پانویس
- ↑ ابوعبدالله محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج4، ص:413.