مهاجر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[مهاجر در قرآن]] - [[مهاجر در حدیث]] - [[مهاجر در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = مهاجر (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای [[قطع]] شدن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.</ref> یا ترک چیزی با وجود [[ارتباط]] با آن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.</ref>. | ||
{{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | {{متن قرآن|لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ}}<ref>«خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | ||
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]]{{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]]{{صل}} اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]]{{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | "مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان [[رسول]] {{صل}} در [[هجرت]] از [[مکه]] به [[مدینه]] یا [[اصحاب]] مکّی [[رسول اللّه]] {{صل}} اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از [[ذوی القربی]] و [[نزدیکان]] سببی و نسبی [[رسول خدا]] {{صل}} میان آنان بودند، [[فضیلت]] بسیاری از آنان در [[قرآن کریم]] ذکر شده است: {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ}}<ref>«بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.</ref>. | ||
این گروه از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا{{صل}}، در صدر گروه‌های صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]]{{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا{{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | این گروه از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} از نظر [[منزلت]] و موقعیت [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] و [[قرابت]] با رسول خدا {{صل}}، در صدر گروه‌های صاحب [[قدرت]] و [[نفوذ]] در [[حکومت]] [[پیامبر]] {{صل}} قرار داشتند و نقش اساسی در [[انتخاب خلیفه]] بعد از رسول خدا {{صل}} ایفا کردند <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۹۴-۴۹۵.</ref> | ||
==مهاجر در فرهنگ مطهر== | == مهاجر در فرهنگ مطهر == | ||
مهاجر کسی است که بتواند از [[سیئات]]، [[بدی‌ها]]، [[پلیدی‌ها]]، [[زشتی‌ها]] و صفات بد جدا شود. [[هجرت]] یعنی جدا شدن از زشتی‌هایی که بر [[انسان]] احاطه پیدا کرده، [[آزاد]] کردن خود از پلیدی‌های مادی و [[معنوی]] که بر انسان احاطه پیدا کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.</ref>. | مهاجر کسی است که بتواند از [[سیئات]]، [[بدی‌ها]]، [[پلیدی‌ها]]، [[زشتی‌ها]] و صفات بد جدا شود. [[هجرت]] یعنی جدا شدن از زشتی‌هایی که بر [[انسان]] احاطه پیدا کرده، [[آزاد]] کردن خود از پلیدی‌های مادی و [[معنوی]] که بر انسان احاطه پیدا کرده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.</ref>. | ||
===[[مهاجرین]] اولین=== | === [[مهاجرین]] اولین === | ||
گروهی از مسلمان‌های [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | گروهی از مسلمان‌های [[صدر اسلام]]، مهاجرین اولین یا به تعبیر [[قرآن]] {{متن قرآن|سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ}}<ref>«نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.</ref> نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه [[پیغمبر اکرم]] به [[مدینه]] تشریف ببرند [[مسلمان]] شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم [[خانه]] و دیار، [[مکه]] را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی [[زن]] و [[زندگی]] و [[مال]] و [[ثروت]] و [[خویشاوندان]] و [[اقارب]] خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و [[عقیده]] و [[ایمان]] خودشان رفتند<ref>آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۷۸۷.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | # [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
# [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | # [[پرونده:1100662.jpg|22px]] [[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|'''فرهنگ مطهر''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:مهاجر]] | [[رده:مهاجر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۵
مهاجر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مهاجر در قرآن - مهاجر در حدیث - مهاجر در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
هجرت کننده. اصل آن "هَجْر" به معنای قطع شدن[۱] یا ترک چیزی با وجود ارتباط با آن[۲].
﴿لَقَدْ تَابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ﴾[۳].
"مهاجر" در اصطلاح خاص به همراهان رسول (ص) در هجرت از مکه به مدینه یا اصحاب مکّی رسول اللّه (ص) اطلاق می‌شود. از آنجا که بسیاری از ذوی القربی و نزدیکان سببی و نسبی رسول خدا (ص) میان آنان بودند، فضیلت بسیاری از آنان در قرآن کریم ذکر شده است: ﴿إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ﴾[۴].
این گروه از اصحاب رسول خدا (ص) از نظر منزلت و موقعیت سیاسی و اجتماعی و قرابت با رسول خدا (ص)، در صدر گروه‌های صاحب قدرت و نفوذ در حکومت پیامبر (ص) قرار داشتند و نقش اساسی در انتخاب خلیفه بعد از رسول خدا (ص) ایفا کردند [۵]
مهاجر در فرهنگ مطهر
مهاجر کسی است که بتواند از سیئات، بدی‌ها، پلیدی‌ها، زشتی‌ها و صفات بد جدا شود. هجرت یعنی جدا شدن از زشتی‌هایی که بر انسان احاطه پیدا کرده، آزاد کردن خود از پلیدی‌های مادی و معنوی که بر انسان احاطه پیدا کرده است[۶].
مهاجرین اولین
گروهی از مسلمان‌های صدر اسلام، مهاجرین اولین یا به تعبیر قرآن ﴿سَابِقُونَ الْأَوَّلُونَ﴾[۷] نامیده می‌شوند. مهاجرین اولیه یعنی کسانی که قبل از آنکه پیغمبر اکرم به مدینه تشریف ببرند مسلمان شده بودند و آن وقتی که بنا شد پیغمبر اکرم خانه و دیار، مکه را رها کنند و بیایند به مدینه، اینها همه چیز خود را یعنی زن و زندگی و مال و ثروت و خویشاوندان و اقارب خویش را یکجا رها کردند و به دنبال ایده و عقیده و ایمان خودشان رفتند[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۶، ص۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۱، ص۲۴۰.
- ↑ «خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند- پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد- بخشایش آورد سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است» سوره توبه، آیه ۱۱۷.
- ↑ «بی‌گمان کسانی که ایمان آوردند و در راه خداوند هجرت و جهاد کردند، به بخشایش خداوند امید دارند و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره بقره، آیه ۲۱۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۹۴-۴۹۵.
- ↑ گفتارهای معنوی، ص۲۹۴.
- ↑ «نخستین پیش‌آهنگان» سوره توبه، آیه ۱۰۰.
- ↑ آشنایی با قرآن، ج۳، ص۱۸۸.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۷۸۷.