بحث:دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==پاسخ اجمالی==

==[[موعود]] در [[مسیحیت]]==

*[[اندیشه]] بازگشت [[عیسی مسیح]] {{ع}} یکی از مهم‌ترین باورهای جامعۀ مسیحیّت را تشکیل می‌دهد، از دیدگاه آنان [[مسیح]] {{ع}} به [[صلیب]] کشیده شده و به [[شهادت]] رسیده است و سپس به [[آسمان‌ها]] رفته و در [[آخرالزمان]] بر می‌گردد و [[جهان]] را درخشان می‌سازد و [[نجات دهنده]] آخرین است. چنان‌که در [[انجیل]] آمده است: "خدای [[پدران]] ما آن عیسایی را که شما به [[صلیب]] کشیده و کشتید، بر می‌خیزاند، او را [[خدا]] بر دست راست خود بالا برده سرور و [[نجات‌دهنده]] ساخت، تا [[اسرائیل]] را [[توبه]] و [[آمرزش گناهان]] بدهد"<ref>اعمال رسولان، ج ۵، ص ۳۱. </ref>. "و لیکن شنیده و دانسته‌ایم که این مرد ([[موعود]]) به [[راستی]] [[مسیح]] است و خلاصه‌کنندۀ عالم"<ref>انجیل یوحنا، فصل ۸، باب ۴، ص ۲۵۳.</ref>.  

*درباره اندیشۀ انتظارِ مسیحیّت در [[انجیل]] موجود، آیاتی وجود دارد، که چراغ [[انتظار]] را، در میان [[مسیحیان]] روشن می‌دارد، به عنوان نمونه به چند مورد آن اشاره می‌کنیم:

#در [[انجیل لوقا]] آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که [[انتظار]] آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما [[گمان]] نمی‌برید، [[پسر انسان]] می‌آید"<ref>انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ ـ ۴۰.</ref>.

*مسیحیّان بر اثر شدت [[انتظار]] بازگشت [[عیسی]] {{ع}} دچار توهمّاتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد [[پیشگویی]] کردند. و بر این اساس، فرقه‌های متعدد [[منتظر ظهور]] پدید آمدند. مثلاً گروه "آناباتیست‌ها" در قرن شانزدهم برای آماده کردن زمینۀ [[سلطنت]] هزارسالۀ [[حضرت عیسی]] {{ع}} به پا خاستند و برخی از [[شهرها]] را برای مدتی در [[اختیار]] گرفتند، ولی [[شورش]] آنان بی‌رحمانه [[سرکوب]] شد. و یا [[فرقه]] "ایروینگینان" برای سرعت بخشیدن به [[ظهور]] آن [[حضرت]]، [[دوازده]] [[حواری]]، تعیین کردند ولی از این [[انتظار]] طرفی نبستند و یا اینکه گروهی به نام "[[گواهان]] یهوه" برای پذیرائی از [[حضرت عیسی]] {{ع}} و [[انبیای پیشین]] در [[آمریکا]] آپارتمان تهیه کردند<ref>ر.ک. توفیقی، حسین، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹ و ۹۳.</ref>.

#عده‌ای از مسیحیّان بر این [[عقیده]] هستند که [[عیسی]] به زودی خواهد آمد و [[حکومت]] هزار ساله تشکیل خواهد داد، از این رو از دیرباز گروه‌های کوچکی با [[عقیده]] هزاره‌گرایی در [[مسیحیت]] پدید آمده‌اند که همۀ سعی و تلاش خود را به [[آمادگی برای ظهور]] دوباره [[حضرت عیسی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] مصروف می‌دارند. مانند [[فرقه]] "أدونیست‌های روز هفتم" که قبل از سال ۱۸۴۳ به وجود آمدند و تا عصر ما [[باقی]] هستند<ref>ر.ک توفیقی، حسین، مجله موعود، شماره ۱۷، مقاله هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹.</ref>.

#یکی از [[رهبران]] [[مسیحی]] [[ایران]]، طی مصاحبه‌ای چنین اظهار می‌دارد: [[دین]] ما نیز مثل اکثر [[ادیان]] دیگر ـ که به آمدن فردی [[اعتقاد]] دارند ـ به [[ظهور]] مجدد [[حضرت عیسی]] [[اعتقاد]] دارد، همه مسیحیّان هم به این معتقدند چون [[حضرت]] ایشان اعلام کرده‌اند و در [[انجیل]] هم آمده است که [[حضرت عیسی]] {{ع}} فرمود: من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت"<ref>منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی{{ع}}؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار می‌کنند. ر.ک. رضی، هاشم، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ ـ ۵۵۷.</ref> نامیده است<ref>ر.ک. حیدری، عزیز الله، مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.</ref>.

*از آنچه بیان شد روشن گردید [[عقیده]] به [[ظهور]] [[منجی آخرالزمان]]، یکی از باورهای دیرین مسیحیّت است و آنان نیز در [[انتظار مصلح]] [[توانمندی]]، در [[آخرالزمان]] هستند<ref>ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۶-۲۰.</ref>.

*این افکار و [[عقاید]] و آراء [[اقوام]] و [[ادیان]] که همۀ آنها با مضمون‌های مختلف، از آینده‌ای درخشان و آمدن مصلحی جهانی در [[آخرالزمان]] خبر می‌دهند نشانگر این واقعیت است که همۀ آنها در واقع از منبع پر [[فیض]] [[وحی]] سرچشمه گرفته است و [[عقیده]] به [[انتظار ظهور]] در [[آخرالزمان]] یک [[عقیده]] عمومی است<ref>ر.ک. شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۷.</ref>.