اندیشه بازگشت عیسی مسیح (ع) یکی از مهمترین باورهای جامعۀ مسیحیت را تشکیل میدهد، از دیدگاه آنان مسیح (ع) به صلیب کشیده شده و به شهادت رسیده است و سپس به آسمانها رفته و در آخرالزمان بر میگردد و جهان را درخشان میسازد و نجات دهنده آخرین است. چنانکه در انجیل آمده است: "خدای پدران ما آن عیسایی را که شما به صلیب کشیده و کشتید، بر میخیزاند، او را خدا بر دست راست خود بالا برده سرور و نجاتدهنده ساخت، تا اسرائیل را توبه و آمرزش گناهان بدهد"[۱]. "و لکن شنیده و دانستهایم که این مرد (موعود) به راستیمسیح است و خلاصهکنندۀ عالم"[۲].
در انجیل لوقا آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغهای خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را میکشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بیدرنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما گمان نمیبرید، پسر انسان میآید"[۶].[۷]
در انجیلمتی آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمیدانید"[۸].
در انجیلمرقس آمده: "پس بیدار باشید زیرا نمیدانید در چه وقت صاحب خانه میآید، در شام یا نصف شب یا با بانگ خروس، یا صبح مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد، اما آنچه به شما میگویم و به همه میگویم بیدار باشید"[۹].
همچنان که ملاحظه میشود، این آیات از انجیل، به صراحت مسیحیان را به انتظار سازنده و آمادگی برای آمدن منجی و مصلح جهانیدعوت مینماید و آنان را به این نکته متوجه میسازد، که هر کس امید به آمدن عیسی مسیح (ع) دارد، باید بیدار و آماده باشد و آمادگی پذیرش او را در خود ایجاد کند. همه مطالب فوق این نکته را نیز به صراحت اعلام میدارند که همه باید منتظر او باشند، زیرا وقت ظهورش مشخص نیست.
مسیحیان بر اثر شدت انتظار بازگشت عیسی (ع) دچار توهماتی شدند و تاریخهایی را برای این رویداد پیشگویی کردند. و بر این اساس، فرقههای متعدد منتظر ظهور پدید آمدند. مثلاً گروه "آناباتیستها" در قرن شانزدهم برای آماده کردن زمینۀ سلطنت هزارسالۀ حضرت عیسی (ع) به پا خاستند و برخی از شهرها را برای مدتی در اختیار گرفتند، ولی شورش آنان بیرحمانه سرکوب شد. و یا فرقه "ایروینگینان" برای سرعت بخشیدن به ظهور آن حضرت، دوازدهحواری، تعیین کردند ولی از این انتظار طرفی نبستند و یا اینکه گروهی به نام "گواهان یهوه" برای پذیرائی از حضرت عیسی (ع) و انبیای پیشین در آمریکا آپارتمان تهیه کردند[۱۰].
در میان مسیحیان عصر حاضر هم، شوقانتظار هنوز زنده است، برای اثبات این مطلب موارد زیرا را به عنوان شاهد ذکر میکنیم:
عدهای از مسیحیان بر این عقیده هستند که عیسی به زودی خواهد آمد و حکومت هزار ساله تشکیل خواهد داد، از این رو از دیرباز گروههای کوچکی با عقیده هزارهگرایی در مسیحیت پدید آمدهاند که همۀ سعی و تلاش خود را به آمادگی برای ظهور دوباره حضرت عیسی (ع) در آخرالزمان مصروف میدارند. مانند فرقه "أدونیستهای روز هفتم" که قبل از سال ۱۸۴۳ به وجود آمدند و تا عصر ما باقی هستند[۱۱].
یکی از رهبرانمسیحیایران، طی مصاحبهای چنین اظهار میدارد: دین ما نیز مثل اکثر ادیان دیگر ـ که به آمدن فردی اعتقاد دارند ـ به ظهور مجدد حضرت عیسیاعتقاد دارد، همه مسیحیان هم به این معتقدند چون حضرت ایشان اعلام کردهاند و در انجیل هم آمده است که حضرت عیسی (ع) فرمود: من اکنون میروم و باز خواهم گشت. حتی کلیسای ما نیز یکی از یکشنبههای عید خود را "یکشنبه بازگشت"[۱۲] نامیده است[۱۳].
همۀ مسیحیاناعتقاد دارند روزی فرا میرسد که حکومت آرمانی برقرار خواهد شد. اما بعضی اعتقاد دارند این حکومت الهی در زمین برقرار و بعضی هم آن را در خارج آن و در ورای تاریخ تصور میکنند. گروهی آن را یک حکومت آرمانی بزرگ میدانند که با تلاش و پیگیری انسانها و کمک خداوند در زمین برقرار خواهد شد و بعضی دیگر معتقدند این حکومت با مداخلۀ مستقیم و ناگهانی خداوند در مسیر تاریخیبشر تحقق مییابد که علاوه بر آن دنیا به پایان خواهد رسید. علت انتظار در مسیحیت ناشی از پیامهایی است که در انجیلها به نقل از حضرت عیسی بیان شده است که سعی نموده خود را برای مردم معرفی نماید و سرنوشت آیندۀ خود را پیشگویی کند. مکتوب است ایشان مصلوب شدن و بازگشت قریب الوقوع خود را نقل نموده است. مانند: "اینک خانه شما برای شما خراب گذاشته میشود و به شما میگویم که مرا نخواهید دید تا وقتی آید که گویید مبارک است او که به نام خداوند میآید"[۱۴]. "به زودی خواهم رفت و دیگر مرا نخواهی دید ولی بعد از مدت کوتاهی باز میگردم و دوباره مرا خواهید دید"[۱۵].[۱۶]
اندیشۀ ظهور مجدد حضرت عیسی و برقرار نمودن ملکوتالهی اندیشهای است که در اناجیل چهارگانه بعد از مصلوب شدن و عروج او به آسمان، نمود بیشتری پیدا میکرد. شکنجهها و فشارهای یهودیان و حوادثی که با حمایتدولتروم برای تازه مسیحیان به وقوع میپیوست انتظار را در مسیحیان بیش از پیش متجلی میساخت و آنان با امید به پیامها و بشارتهای آن حضرت، مبتنی بر بازگشت نزدیک و قریب الوقوع او هرآزار و اذیت و فشاری را متحمل میشدند. لازم به ذکر است در انجیلهای چهارگانه در مورد زمان و علائم ظهور ایشان مشخصاتی آمده است که شباهت زیادی به مکتوبات موجود در عهد عتیق و اسلام دارد[۱۷].
مسیحیان با توجه به اناجیل اربعه معتقدند که برای بازگشت مسیح و برقراری حکومت الهی، جهان در جنایت و زشتیغرق میشود و بدبختی و جنگ و مصیبت و بلا آن را فرا میگیرد و دجال بر مردم مسلط میشود که مخالف مسیح است و پس از آن مسیح برای نجاتجهان و برقراری حکومت الهی بازمیگردد و از آرزوهای دیرینۀ مسیحیان، ورود به حکومت الهی است و همین آرزو آنها را تا به حال پایدار نگه داشته است و امید آنان هر روز به بازگشت مسیح شدت مییابد. کتب دیگری که در ادامه اناجیل چهارگانه در عهد جدید ملحق به آن است حاوی مطالبی مبتنی بر انتظار ظهور منجی و علائم و مشخصات آن دوره و چگونگی آمادگی مردم برای آن میباشد که از جمله نامههایی است از پولسرسول، پطرس، یوحنا که اشاراتی بس بارز به این موضوع دارد. به نکاتی از این نامهها اشاره میشود: "شاید بپرسید که مسیح در چه زمانی بازخواهد گشت؟ برادرانعزیز، لازم نیست در اینباره چیزی بنویسیم زیرا شما به خوبی میدانید که هیچکس زمان بازگشت او را نمیداند، روز خداوند همچون دزد شب بیخبر سر میرسد"[۱۸]. "بنابراین آماده باشید و مانند دیگران به خواب نروید. منتظر بازگشت مسیح باشید و هوشیار بمانید"[۱۹]. "نخسین کسی که زنده شد مسیح بود، سپس به هنگام بازگشت او، تمام آنانی که به او تعلق دارند زنده خواهند شد. پس از آن آخرت فراخواهد رسید در آن زمان، مسیح تمام دشمنان خود را نابود خواهد ساخت و سلطنت را به خدای پدر واگذار خواهد کرد زیرا سلطنتمسیح تا زمانی خواهد بود که همه دشمنان خود را نابود سازد"[۲۰]. به هرحال امید به آینده و اصلاحجوامع از الطاف الهی است که خداوند از ابتدای خلقت آن را وعده نموده است و خداوندوعده خود را محقق خواهد داشت[۲۱].
↑منظور از یکشنبههای عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب میخورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی(ع)؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبهها برگزار میکنند. ر.ک. رضی، هاشم، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ ـ ۵۵۷.
↑ر.ک. حیدری، عزیز الله، مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.
↑ کتاب مقدس، انجیل اول تسالونیکیان ۳-۵/۱، ص ۱۷۳۱
↑
۳۸.↑ مراجعه شود به کتاب مقدس، انتشارات ایلام، چاپ دوم، ۹۹۹۱، انجیل اول تسالونیکیان ۵/۶، ص ۱۷۳۱
۳۹.↑ مراجعه شود به کتاب مقدس، انتشارات ایلام، چاپ دوم، ۹۹۹۱، انجیل اول قرنتیان ۶۲-۵۱/۳۲، ص ۰۳۳۱.
۴۳.↑ ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۷۳-۷۷.
↑ر.ک. ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۷۳-۷۷.