قادیانیه در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

فرقه‌ای تجدید نظر [[طلب]] در [[عقاید]] و [[احکام اسلامی]].

[[تاریخ]] پیدایش [[احمدیه]] به سال ۱۸۸۹ برمی گردد که وی در [[چهل سالگی]] اعلام کرد مورد [[وحی]] و [[الهام الهی]] قرار دارد و از کسانی است که [[خداوند]] هر صد سال یکی را برمی انگیزد تا [[دین اسلام]] را تجدید کند و ادعا کرد که از طرف خداوند [[مأمور]] است از [[مردم]] [[بیعت]] بگیرد. وی [[معتقد]] بود مخالفانش به صورت [[غیر طبیعی]] کشته شده و هنگامی که [[بیماری]] [[طاعون]] انتشار یافته بود، به واسطه او [[بیماران]] به صورت [[معجزه]] آسا [[شفا]] یافتند، و این امور را دلیل [[حقانیت]] خود می‌‌دانست. [[غلام احمد]] پذیرفت که بیشتر [[عمر]] خود را در تأیید و [[پیروزی]] دولت انگلستان سپری کرده است<ref>تریاق القلوب، ص۱۵</ref> و در [[زمان]] [[استعمار]] [[هندوستان]] توسط [[انگلیس]] چندین رساله و کتاب در [[تجلیل]] و [[حمایت]] از دولت انگلستان به [[نگارش]] درآورد. وی بر این [[باور]] بود که دولتِ بریتانیا همه اقشار مردم را از جهت [[حریت]] و [[آزادی]] با دیده یکسان می‌‌بیند و در این باب کمال [[انصاف]] و [[دادگری]] را رعایت می‌‌کند، [[ملت‌ها]] در زیر سایه [[رأفت]] آنها به آرزوی خود رسیده‌اند و از وقتی که دست به دامان آنان زده‌اند در [[راحتی]] به سر می‌‌بردند، بدین جهت برای سران و بزرگان انگلیس [[دعا]] می‌‌کرد و [[اطاعت]] از دولت انگلستان را [[واجب]] می‌‌دانست<ref>روحانی خزائن نجم الهدی، ج۱۴، ص۶۵</ref>.

# [[غلام احمد قادیانی]] در مورد [[مبعوث]] بودنش از جانب خداوند در مراحل مختلف، ادعاهای گوناگونی را مطرح کرده است. ابتدا بدون [[ادعای نبوت]] یا [[ولایت]] مدعی شد که از جانب خداوند به او [[الهام]] می‌‌شود. پس از مدتی قائل شد که خداوند هر صد سال یک بار کسی را برمی انگیزد تا [[دین]] این [[ملت]] را تجدید کند<ref>روحانی خزائن، ج۱۴، ص۶۰ـ۵۹</ref> سپس مدعی شد همچنان که سلسله [[نبوت]] بر [[پیامبر اسلام]] خاتمه یافت سلسله [[ولایت]] نیز بر وی خاتمه یافته است، وی خود را خاتم [[اولیا]] معرفی نمود و این که هیچ ولی ای بعد از او نیست، مگر آنکه بر [[عهد]] او باشد<ref>روحانی خزائن، ج۶، ص۶۹</ref>. وی [[معتقد]] است همچون سلسله‌های [[خلافت]] [[بنی اسرائیل]]، در [[اسلام]] هم خلافت خواهد بود. از آنجا که [[خداوند]] او را از نام خلیفه‌های قبلی [[آگاه]] نکرده است نام آنها را نمی‌داند و اجمالاً به آنها [[ایمان]] دارد<ref>روحانی خزائن، ج۶، ص۷۶</ref>. تا این مرحله، او خود را [[نبی]] نمی‌دانست، اما خود را [[محدث]] و کلیم [[اللّه]] می‌‌شمرد<ref>روحانی خزائن، ج۵، ص۳۸۷</ref> پس از چندی مدعی شد [[فرشته وحی]] بر او نازل می‌‌شود و [[زمان]] [[نزول وحی]] بر او به اندازه زمان نزول وحی بر [[رسول]] خداست.<ref>روحانی خزائن، ج۱۸، ص۲۰۲</ref>. او در آخرین مرحله ادعای خود، معتقد شد که [[عنایات]] [[الهی]] اقتضا کرده نبی یا محدثی را [[مبعوث]] کند که به [[دین الهی]] [[خدمت]] کند. آن هم در وقت [[ضرورت]] که همه جا را [[فساد]] و [[تباهی]] فرا گرفته است. او خود را نبی مبعوث دانست.<ref>روحانی خزائن، ج۱۴، ص۴۶۸</ref>. مراد [[غلام احمد]] از لفظ [[ختم نبوت]]، [[کمالات]] نبوت بود. او خود را کاملاً [[مطیع]] [[قرآن]] و [[شریعت]] [[پیامبری]] می‌‌دانست<ref>روحانی خزائن، ج۱۹، ص۲۸۵</ref>.

[[اعتقادات]] [[غلام احمد]] درباره [[حضرت مسیح]] و [[مهدی موعود]] {{ع}} و [[دعاوی]] او درباره ملهم بودن از جانب [[خداوند]] و [[مأموریت]] ویژه برای تجدید [[اسلام]] و دیگر [[عقاید]] و دعاوی او با [[معتقدات]] و باورهای مسلم و مورد [[اجماع]] [[مسلمانان]] مخالف است. بدین جهت، همه [[مذاهب اسلامی]] ادعای [[میرزا غلام احمد]] را رد کرده، و صدها کتاب، مقاله، [[فتوا]] و [[سخنرانی]] و تجمع بر [[ضد]] این [[فرقه]] در اکثر [[کشورهای اسلامی]] نوشته و صادر شد. از جمله کتاب‌های منتشر شده عبارت‌اند از: [[القادیانی و القادیانیه (کتاب)|القادیانی و القادیانیه]]<ref>جمعی از علمای پاکستان</ref>، دفع اوهام توضیح المرام فی الرد علی القادیانیه<ref>شیخ سلیمان ظاهر عاملی</ref>، موقف الامة الاسلامیة من القادیانیه<ref>جمعی از نویسندگان</ref> و....