فعالیتهای علمی و آموزشی ائمه (پایاننامه) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۸
، ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:آثار\sامامت\sو\sولایت(.*)\]\]' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود، [[نشاط]] و فعالیتهای [[علمی]] [[علی بن ابیطالب|امام علی{{ع}}]]، [[حسن بن علی|امام حسن{{ع}}]]، [[حسین بن علی|امام حسین{{ع}}]]، [[علی بن الحسین|امام سجاد{{ع}}]] و [[سیره]] آنان در [[تعالیم]] و [[تربیت]] و [[آموزش]] [[مردم]] را مورد بررسی قرار داده. تشویقهای آن بزرگواران برای گرایش [[اصحاب]] به بحث و تحقیق [[علمی]] را تجزیه و تحلیل [[تاریخی]] میکند. | * پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود، [[نشاط]] و فعالیتهای [[علمی]] [[علی بن ابیطالب|امام علی{{ع}}]]، [[حسن بن علی|امام حسن{{ع}}]]، [[حسین بن علی|امام حسین{{ع}}]]، [[علی بن الحسین|امام سجاد{{ع}}]] و [[سیره]] آنان در [[تعالیم]] و [[تربیت]] و [[آموزش]] [[مردم]] را مورد بررسی قرار داده. تشویقهای آن بزرگواران برای گرایش [[اصحاب]] به بحث و تحقیق [[علمی]] را تجزیه و تحلیل [[تاریخی]] میکند. | ||
* پژوهشگر نخست با اشاره به اهمیت [[تعلیم و تربیت]] و [[جایگاه]] رفیع آن نزد [[اسلام]] و [[ائمه معصومین]]{{ع}}، [[روایات]] متعدد تأکید کننده بر [[آموختن]] [[دانش]]، و [[فضیلت]] [[علم]] و [[ثواب]] [[عظیم]] [[الهی]] بر فراگیری با [[اخلاص]] [[علم]] و توأم کردن آن با عمل را شرح میدهد. سپس منشأ و اساس [[علوم ائمه]]{{ع}} را از منظری [[قرآنی]] و [[روایی]] [[تبیین]] ساخته و آنان را همان [[راسخان در علم]] و [[اهل ذکر]] خوانده که [[وارثان]] [[علم الهی]] و [[علم قرآن]] هستند. آن گاه به [[علم امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]] و [[امام]] زینالعابدین{{ع}} و [[اعلم بودن]] آنان به [[معانی قرآن]] [[کریم]] اشاره کرده و راههای [[تعلیم]] [[علم]] و روشهای آموزشی و تعلیمی آنها به [[مردم]] از طریق سماع، املای قرائت، [[خطبهها]]، [[ادعیه]]، [[تفاسیر]] [[قرآن کریم]]، گسترش [[علوم شرعی]]، مرکزیت قرار دادن مساجد برای فعالیتهای آموزشی و [[فرهنگی]]، [[نقل]] [[احادیث]]، پاسخ به انواع پرسشهای شرعی و [[علمی]] [[مردم]]، [[مناظره]] کردن با [[مخالفان]] [[تعالیم اسلامی]] و [[تشیع]]، مکاتبه با صاحبان [[علم]] و طالبان [[معرفت]] را بررسی کرده است. | * پژوهشگر نخست با اشاره به اهمیت [[تعلیم و تربیت]] و [[جایگاه]] رفیع آن نزد [[اسلام]] و [[ائمه معصومین]]{{ع}}، [[روایات]] متعدد تأکید کننده بر [[آموختن]] [[دانش]]، و [[فضیلت]] [[علم]] و [[ثواب]] [[عظیم]] [[الهی]] بر فراگیری با [[اخلاص]] [[علم]] و توأم کردن آن با عمل را شرح میدهد. سپس منشأ و اساس [[علوم ائمه]]{{ع}} را از منظری [[قرآنی]] و [[روایی]] [[تبیین]] ساخته و آنان را همان [[راسخان در علم]] و [[اهل ذکر]] خوانده که [[وارثان]] [[علم الهی]] و [[علم قرآن]] هستند. آن گاه به [[علم امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]] و [[امام]] زینالعابدین{{ع}} و [[اعلم بودن]] آنان به [[معانی قرآن]] [[کریم]] اشاره کرده و راههای [[تعلیم]] [[علم]] و روشهای آموزشی و تعلیمی آنها به [[مردم]] از طریق سماع، املای قرائت، [[خطبهها]]، [[ادعیه]]، [[تفاسیر]] [[قرآن کریم]]، گسترش [[علوم شرعی]]، مرکزیت قرار دادن مساجد برای فعالیتهای آموزشی و [[فرهنگی]]، [[نقل]] [[احادیث]]، پاسخ به انواع پرسشهای شرعی و [[علمی]] [[مردم]]، [[مناظره]] کردن با [[مخالفان]] [[تعالیم اسلامی]] و [[تشیع]]، مکاتبه با صاحبان [[علم]] و طالبان [[معرفت]] را بررسی کرده است. | ||
*در بخش دیگری از این پایاننامه، [[میراث]] [[علمی]] بر جای مانده از [[امام علی]]{{ع}} همچون: جمع [[قرآن]]، [[مصحف امام علی]] {{ع}} ، [[مصحف]] فاطمه{{س}}، [[نهجالبلاغه]] و [[میراث]] [[علمی]] و [[حدیثی]] به یادگار مانده از [[امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} و [[میراث]] دعایی نفیس [[امام سجاد]] {{ع}} را معرفی کرده و به | *در بخش دیگری از این پایاننامه، [[میراث]] [[علمی]] بر جای مانده از [[امام علی]]{{ع}} همچون: جمع [[قرآن]]، [[مصحف امام علی]] {{ع}} ، [[مصحف]] فاطمه{{س}}، [[نهجالبلاغه]] و [[میراث]] [[علمی]] و [[حدیثی]] به یادگار مانده از [[امام حسن]]{{ع}} و [[امام حسین]]{{ع}} و [[میراث]] دعایی نفیس [[امام سجاد]] {{ع}} را معرفی کرده و به وصف [[حواریون]] و [[اصحاب خاص]] [[علمی]] این [[امامان]] که منتشر کنندگان [[علوم]] [[الهی]] آنان نیز محسوب میشدند، نیز پرداخته و حرکت [[علمی]] [[امامان]] مزبور را فراروی خوانندگان [[پژوهش]] خویش قرار میدهد. <ref name=a></ref> | ||
== فهرست پایاننامه == | == فهرست پایاننامه == |