دیدگاه فرقه شیخیه درباره امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ' به '')
جز (جایگزینی متن - '== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع‌ جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت.↵{{پایان منبع جامع}}' به '')
خط ۱۸: خط ۱۸:
شیخ [[احمد احسائی]]، امام زمان {{ع}} را زنده و در عالم هورقلیا می‌داند<ref>ارشاد العوام، ج ۲، ص ۱۵۱</ref>. وی می‌گوید: هورقلیا ملک آخر است که دارای دو شهر جابرسا که در مغرب قرار دارد و جابلقا که در مشرق واقع است می‌باشد. پس [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} در دنیا در عالم مثال نیست، اما به گونه‌ای است که به صورت هیکل عنصری می‌باشد، با مثالش در مثال، و با جسدش در اجساد و با جسمش در اجسام و با نفس خود در نفوس و با روحش در ارواح است<ref>جوامع الکلم، رساله دمشقیه، قسمت دوم</ref>. او همچنین می‌گوید: امام زمان {{ع}} در هنگام غیبت در عالم هورقلیا است و هر گاه بخواهد به اقالیم سبعه تشریف بیاورد، صورتی از صورت‌های اهل این اقالیم را می‌پوشد و کسی او را نمی‌شناسد. جسم و زمان و مکان ایشان لطیف تر از عالم اجسام بوده و از عالم مثال است<ref>جوامع الکلم، رساله رشیته، قسمت سوم، ص ۱۰۰</ref>»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۹۳.</ref>.
شیخ [[احمد احسائی]]، امام زمان {{ع}} را زنده و در عالم هورقلیا می‌داند<ref>ارشاد العوام، ج ۲، ص ۱۵۱</ref>. وی می‌گوید: هورقلیا ملک آخر است که دارای دو شهر جابرسا که در مغرب قرار دارد و جابلقا که در مشرق واقع است می‌باشد. پس [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} در دنیا در عالم مثال نیست، اما به گونه‌ای است که به صورت هیکل عنصری می‌باشد، با مثالش در مثال، و با جسدش در اجساد و با جسمش در اجسام و با نفس خود در نفوس و با روحش در ارواح است<ref>جوامع الکلم، رساله دمشقیه، قسمت دوم</ref>. او همچنین می‌گوید: امام زمان {{ع}} در هنگام غیبت در عالم هورقلیا است و هر گاه بخواهد به اقالیم سبعه تشریف بیاورد، صورتی از صورت‌های اهل این اقالیم را می‌پوشد و کسی او را نمی‌شناسد. جسم و زمان و مکان ایشان لطیف تر از عالم اجسام بوده و از عالم مثال است<ref>جوامع الکلم، رساله رشیته، قسمت سوم، ص ۱۰۰</ref>»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۹۳.</ref>.


== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
 
{{منبع‌ جامع}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان منبع جامع}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۲۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۹

دیدگاه فرقه شیخیه درباره امام مهدی چیست؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت
تعداد پاسخ۱ پاسخ

دیدگاه فرقه شیخیه درباره امام مهدی چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

پاسخ نخست

علی اصغر رضوانی

آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:

«یکی از مهمترین اندیشه‌های شیخیه به ریاست شیخ احمد احسائی اعتقاد به بدن هورقلیایی است که این بدن در شهر جابلقا و جابرسا قرار دارد. او به گمان خود، با این نظریه، سه مسئله مهم و عمیق فلسفی را تحلیل نموده است؛ یعنی معراج جسمانی رسول خدا(ص) و معاد جسمانی و حیات امام زمان (ع) را در طول بیش از ده قرن. او معتقد است که امام زمان (ع) با بدنی غیر عنصری و تنها هورقلیایی در شهر جابلقا و جابرسا زندگی می‌کند.

شیخ احمد احسائی، امام زمان (ع) را زنده و در عالم هورقلیا می‌داند[۱]. وی می‌گوید: هورقلیا ملک آخر است که دارای دو شهر جابرسا که در مغرب قرار دارد و جابلقا که در مشرق واقع است می‌باشد. پس حضرت قائم (ع) در دنیا در عالم مثال نیست، اما به گونه‌ای است که به صورت هیکل عنصری می‌باشد، با مثالش در مثال، و با جسدش در اجساد و با جسمش در اجسام و با نفس خود در نفوس و با روحش در ارواح است[۲]. او همچنین می‌گوید: امام زمان (ع) در هنگام غیبت در عالم هورقلیا است و هر گاه بخواهد به اقالیم سبعه تشریف بیاورد، صورتی از صورت‌های اهل این اقالیم را می‌پوشد و کسی او را نمی‌شناسد. جسم و زمان و مکان ایشان لطیف تر از عالم اجسام بوده و از عالم مثال است[۳]»[۴].


پانویس

  1. ارشاد العوام، ج ۲، ص ۱۵۱
  2. جوامع الکلم، رساله دمشقیه، قسمت دوم
  3. جوامع الکلم، رساله رشیته، قسمت سوم، ص ۱۰۰
  4. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۳۹۳.