بشیریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == {{پرسش‌های وابسته}} {{ستون-شروع|7}} * آرماگدون * بحران معنویت * پارکلیت * جیش الغضب * حکومت امام زمان {{ع}} * خروج جنبندهای از زمین * خروج سفیانی * خروج منبعث سوم * رجعت * رویارویی امام مهدی {{ع}} با جاهلان * سوشیانس * سوشینت * صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان * ظهور امام مهدی {{ع}} * ظهور دجال * ظهور منجی بزرگ بشر * فارقلیط * ماشیح * موعودباوری *...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = غلو | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
فرقه‌ای از غلاة [[شیعه]] و شاخه‌ای از فرقه واقفیه ـ شیعیان هفت امامی ـ و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب [[امامت]] است. آنان سلسله [[امامان]] را به [[امام کاظم|امام موسی بن جعفر]] {{ع}} پایان یافته می‌دانند و به [[امامت امام رضا]] {{ع}} و امامان بعد از ایشان [[معتقد]] نیستند و معتقدند: امام در زندان [[هارون الرشید]] زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر {{ع}} و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]] {{ع}}، "قائم" است و "مهدی" و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و [[رجعت]] می‌کند<ref>معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۸؛ [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۱۵۵.</ref> | |||
== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[محمد بن بشیر]] (مؤسس فرقه) | |||
* [[ | |||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
{{ | # [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: | [[رده:فرقه‌های غالی شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۶
مقدمه
فرقه‌ای از غلاة شیعه و شاخه‌ای از فرقه واقفیه ـ شیعیان هفت امامی ـ و مفوضه هستند. مهم‌ترین عقیده بشیریه که عامل ظهور، استقلال و تمایز آنها از دیگر فرق اسلامی نیز هست، عقیده آنها در باب امامت است. آنان سلسله امامان را به امام موسی بن جعفر (ع) پایان یافته می‌دانند و به امامت امام رضا (ع) و امامان بعد از ایشان معتقد نیستند و معتقدند: امام در زندان هارون الرشید زندانی نگردیده و در آن‌جا نمرده است، بلکه زنده و غایب است و روزی بازمی‌گردد. بشیریه، آشکارا زندانی شدن امام موسی بن جعفر (ع) و شهادت آن حضرت را در زندان هارون انکار می‌کنند. این فرقه معتقدند حضرت موسی بن جعفر (ع)، "قائم" است و "مهدی" و سرانجام برای رهبری مردم و گستراندن عدل بر جهان باز می‌گردد و رجعت می‌کند[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- محمد بن بشیر (مؤسس فرقه)
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۳، ص ۱۹۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۸؛ محمدی، حسین، رضانامه ص ۱۵۵.