جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
* [[هروی]] از [[امام رضا]] {{ع}} با [[نقل]] میکند که [[حضرت]] فرمود: "[[خدا]] [[رحمت]] کند بندهای را که امر ما را زنده دارد. به آن [[حضرت]] گفتم: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: دانشهای ما را یاد گیرد و به [[مردم]] یاد دهد؛ زیرا [[مردم]] اگر سخنان نیکوی ما را بدانند، هر آینه از ما [[پیروی]] میکنند"<ref>{{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا}}؛ عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۳۰۷.</ref>. | * [[هروی]] از [[امام رضا]] {{ع}} با [[نقل]] میکند که [[حضرت]] فرمود: "[[خدا]] [[رحمت]] کند بندهای را که امر ما را زنده دارد. به آن [[حضرت]] گفتم: چگونه امر شما را زنده کند؟ فرمود: دانشهای ما را یاد گیرد و به [[مردم]] یاد دهد؛ زیرا [[مردم]] اگر سخنان نیکوی ما را بدانند، هر آینه از ما [[پیروی]] میکنند"<ref>{{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا فَقُلْتُ لَهُ وَ كَيْفَ يُحْيِي أَمْرَكُمْ قَالَ يَتَعَلَّمُ عُلُومَنَا وَ يُعَلِّمُهَا النَّاسَ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ كَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا}}؛ عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۳۰۷.</ref>. | ||
* در [[زیارت جامعه کبیره]] نیز، [[خدا]] و [[اهل بیت]] {{عم}} را [[گواه]] میگیریم بر اینکه حامل [[علوم]] آنهاییم: {{متن حدیث|مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُم}}. | * در [[زیارت جامعه کبیره]] نیز، [[خدا]] و [[اهل بیت]] {{عم}} را [[گواه]] میگیریم بر اینکه حامل [[علوم]] آنهاییم: {{متن حدیث|مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِكُم}}. | ||
* [[حضرت صادق]] {{ع}} به [[داوود بن سرحان]] فرمود: "ای [[ | * [[حضرت صادق]] {{ع}} به [[داوود بن سرحان]] فرمود: "ای [[داوود]] [[سلام]] و [[درود]] من را به [[دوستان]] و یارانم برسان، در حالی که من میگویم: [[خدا]] [[رحمت]] کند بندهای را که با دیگری گرد آیند و امر ما را به یاد آورند با یکدیگر گفتوگو نمایند سومیآنها گرد نمیآیند، جز آنکه [[خدای تعالی]] به آنها بر [[فرشتگان]] [[فخر]] مینماید پس هرگاه گرد هم آمدید به ذکر و یاد ما مشغول گردید، زیرا در اجتماع و گرد آمدن و [[مذاکره]] و یادآوریتان زنده کردن ما است و [[بهترین]] [[مردم]] پس از ما کسی است که کار ما را [[یادآوری]] نماید و [[مردم]] را به ذکر و یاد ما [[دعوت]] نموده و بخواند"<ref>{{متن حدیث|يَا دَاوُدُ أَبْلِغْ مَوَالِيَّ عَنِّي السَّلَامَ وَ أَنِّي أَقُولُ رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً اجْتَمَعَ مَعَ آخَرَ فَتَذَاكَرَ أَمْرَنَا فَإِنَّ ثَالِثَهُمَا مَلَكٌ يَسْتَغْفِرُ لَهُمَا وَ مَا اجْتَمَعَ اثْنَانِ عَلَى ذِكْرِنَا إِلَّا بَاهَى اللَّهُ تَعَالَى بِهِمَا الْمَلَائِكَةَ فَإِذَا اجْتَمَعْتُمْ فَاشْتَغِلُوا بِالذِّكْرِ فَإِنَّ فِي اجْتِمَاعِكُمْ وَ مُذَاكَرَتِكُمْ إِحْيَاءَنَا وَ خَيْرُ النَّاسِ مِنْ بَعْدِنَا مَنْ ذَاكَرَ بِأَمْرِنَا وَ دَعَا إِلَى ذِكْرِنَا}}؛ بحارالأنوار، ج۱، ص۲۰۰.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امامشناسی (کتاب)|درسنامه امامشناسی]]، ص:۲۴۹-۲۵۱.</ref>. | ||
===۲. تلاش مستمر === | ===۲. تلاش مستمر === |