پیامدهای انکار وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] /   [[آشنایی با امام مهدی]]؛ [[وجود امام مهدی]] / [[ضرورت وجود امام مهدی (اثبات وجود و چرایی نیاز به امام مهدی)]]

| مدخل اصلی = [[انکار امام مهدی]]  

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۱

== [[پاسخ]] نخست ==

[[پرونده:1368171.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[سید محمد صدر]]]]

# بیهودگی و بی‏هدفی [[آفرینش انسان]]؛ این سخن به صریح [[آیه]] [[قرآن]] [[باطل]] است؛ زیرا [[خداوند]] می‌‏فرماید: {{متن قرآن| وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ}}<ref>ذاریات، ۵۲.</ref> یعنی [[جن]] و انس را نیافریدم، مگر برای اینکه مرا [[پرستش]] کنند. و همچنین از نظر [[فلسفه]] و دلائل [[عقلی]] که برای هر فعل اختیاری علتی غائی و هدفی را لازم می‏‌داند نیز [[باطل]] است، مخصوصا در صورتی که فاعل دارای حکمتی بی‏‌نهایت باشد.

# برای [[آفرینش]] هدفی وجود دارد لکن آن [[هدف]] ایجاد جامعه‏‌ای عادلانه و [[خداپرست]] نیست، و از آن [[هدف]] ما [[آگاه]] نیستیم. این مطلب نیز، هم با [[آیه]] [[قرآن]] مخالف است، و هم با آنچه که در [[ادیان الهی]]، مورد پذیرش عموم قرار گرفته است منافات دارد؛ زیرا تمامی [[ادیان]] این مطلب را قبول دارند که سرانجام زندگی [[جوامع بشری]]، جامعه‌‏ای [[دادگستر]] و حکومتی عادلانه و یکتاپرست خواهد بود.

# گرچه این [[هدف]] الهی ثابت و محقق است، لکن ضروری و حتمی نیست و چندان لزومی ندارد که حتما واقع شود، و ممکن است در حد یک فرضیه باقی بماند.این سخن نیز از عجایب و غرایب است؛ زیرا نتیجه آن عبارت است از آنکه [[خداوند متعال]] بر طبق مقتضای [[حکمت]] خود عمل نکند و خود نقض غرض خود را بنماید، و از نظر [[فلسفه]] محال است که این عمل از [[خداوند]] سربزند، و معنای تنفیذ و تحقق بخشیدن این [[هدف]] همان است که آن را ایجاد فرماید.

# این [[هدف]] الهی ایجاد می‏‌شود، ولی لزومی ندارد که حتما تحت [[رهبری]] شخصی معین باشد، و ممکن است [[خداوند]] خود دست به کار شود و دیگر نیازی به وجود [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیست. این سخن نیز بی‏معنی است، زیرا متضمن [[انکار]] چیزی است که تمامی [[ادیان الهی]] آن را پذیرفته و همگی قبول کرده‏‌اند، که در روز [[موعود]]، [[رهبری الهی]]، زمام امر را به دست خواهد گرفت. به علاوه که متضمن [[انکار]] مسیر طبیعی [[جهان]] است؛ زیرا [[امت]] بدون [[رهبر]]، جز جامعه‏‌ای گسسته و از هم پاشیده نیست، و خود به خود نمی‏‌توانند هیچ‏گونه مصلحتی را برای خود ایجاد کنند؛ و تا وقتی که پیرامون یک نقطه مرکزی جمع نشوند و دور یک [[رهبر]] را نگیرند، هیچ کاری را در سطح [[جامعه]] از پیش نخواهند برد، مگر اینکه به صورت [[معجزه]] باشد، و این را هم که قبلا گفتیم امکان ندارد، و [[معجزه]] باید طبق یک سلسله [[قوانین]] انجام گیرد.

# بر فرض پذیرش وجود [[رهبر]]، لزومی ندارد که حتما [[رهبری]] را مخصوص [[حضرت]] [[بقیة الله]] بدانیم، بلکه اشخاص دیگر هم می‌‏توانند زمام امر را به دست گیرند. این سخن نیز پنداری شگفت‏‌آور است، زیرا مقصود ما از [[حضرت مهدی]]‏ همان کسی است که برآورنده [[هدف]] خداوندی است - البته اگر از [[عقیده]] [[شیعه]] [[اثناعشری]] صرف نظر کنیم - پس در این صورت [[انکار]] وجود [[حضرت مهدی]]، [[انکار]] [[هدف]] اصلی [[آفرینش]] است. و اما از جهت [[شایستگی]] [[رهبری]]، که آیا فقط این [[شایستگی]] در یک نفر مخصوص است، یا اینکه ممکن است افراد متعددی دارای این [[لیاقت]] باشند، این بحثی است که در کتاب آینده خود، به طور گسترده در این باره صحبت خواهیم کرد.

{{منبع‌ جامع}}

* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].

{{پایان منبع جامع}}

[[رده:پرسش]]