کیفیت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

کیفیت ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۲۲

۳۴۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{پرسش غیرنهایی}}
 {{جعبه اطلاعات پرسش
-| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
+| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
-| موضوع فرعی        = کیفیت ظهور [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟
+| تصویر = 7626626268.jpg
-| تصویر             = 7626626268.jpg
+| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] / [[رخدادهای عصر ظهور امام مهدی]]
-| اندازه تصویر      = 200px
+| مدخل اصلی =
-| نمایه وابسته      =
+| مدخل وابسته =
-| مدخل اصلی         = [[مهدویت]]
+| تعداد پاسخ = 4
-| موضوعات وابسته    =
-| پاسخ‌دهنده         =
-| پاسخ‌دهندگان       = [[سید جعفر موسوی‌نسب]] ؛ [[مهدی علی‌پور]] ؛ [[عباس رحیمی]]
 }}
-'''کیفیت ظهور [[امام مهدی]]{{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
+'''کیفیت ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
-==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
+== پاسخ نخست ==
+[[پرونده:173589.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[ابراهیم امینی]]]]
+آیت الله '''[[ابراهیم امینی]]'''، در کتاب ''«[[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]»'' در این‌باره گفته است:
-== پاسخ نخست==
+«از [[احادیث]] [[اهل بیت]] چنین استفاده می‌شود: هنگامی که اوضاع عمومی [[جهان]] مساعد گشت و افکار جهانیان برای پذیرش [[حکومت]] [[حق]] آماده شد، [[خداوند متعال]] به [[مهدی]] اجازه [[نهضت]] می‌دهد. پس ناگهان در [[مکه]] [[ظاهر]] می‌گردد و منادی [[حق]] [[بشارت]] ظهورش را به سمع جهانیان می‌رساند. مردان [[برگزیده]] [[جهان]] که در چندین [[روایت]] تعدادشان [[سیصد و سیزده]] نفر تعیین شده اولین ندای [[حق]] را لبیک گفته در اولین ساعات [[دعوت]]، مجذوب مغناطیس [[ولایت]] می‌گردند.
-[[پرونده:173589.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[ابراهیم امینی]]]]
-::::::آیت الله '''[[ابراهیم امینی]]'''، در کتاب ''«[[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«از [[احادیث]] [[اهل بیت]] چنین استفاده می‌شود: هنگامی که اوضاع عمومی [[جهان]] مساعد گشت و افکار جهانیان برای پذیرش [[حکومت]] [[حق]] آماده شد، [[خداوند متعال]] به [[مهدی]] اجازه [[نهضت]] می‌دهد. پس ناگهان در [[مکه]] [[ظاهر]] می‌گردد و منادی [[حق]] [[بشارت]] ظهورش را به سمع جهانیان می‌رساند. مردان [[برگزیده]] [[جهان]] که در چندین [[روایت]] تعدادشان [[سیصد و سیزده]] نفر تعیین شده اولین ندای [[حق]] را لبیک گفته در اولین ساعات [[دعوت]]، مجذوب مغناطیس [[ولایت]] می‌گردند.
-::::::[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامیکه [[صاحب الزمان]] [[ظهور]] نمود، [[جوانان]] [[شیعه]] بدون وعده قبلی، در همان‌شب خودشان را به [[مکه]] می‌رسانند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۰.</ref>.
-::::::سپس [[دعوت]] عمومی خویش را شروع می‌کند. [[مردم]] رنجدیده و از همه‌جا مأیوس دورش اجتماع می‌نمایند و با او [[بیعت]] می‌کنند و در اندک‌زمانی، [[سپاه]] انبوهی از مردان [[شجاع]] و فداکار و اصلاح‌طلب [[جهان]]، برایش مجهز می‌شوند.
-::::::[[امام محمد باقر]] و [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} در توصیف [[یاران]] [[قائم]] فرموده‌اند: شرق و غرب [[جهان]] را اشغال می‌کنند، تمام موجودات [[جهان]] را مسخر می‌گردانند، هریک از آنها نیروی [[چهل]] مرد دارد و قلوبشان از پاره‌های آهن سخت‌تر است به‌طوری که اگر در راه هدف به کوه‌های آهن برخورد نمایند آنها را پاره می‌کنند و تا وقتی که‌ [[رضایت]] [[خدا]] فراهم نشود از [[جنگ]] دست نمی‌کشند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.</ref>.
-::::::در آن موقع، [[زمامداران]] خودسر و [[ستمگران]] بی‌وجدان، احساس خطر می‌نمایند و درصدد [[دفاع]] برمی‌آیند و ندای [[مخالفت]] را به هم‌مسلکان خویش می‌رسانند، اما سربازان عدالتخواه و اصلاح‌طلبان [[جهان]] که از [[جور]] و تعدی خسته شده‌اند، تصمیم نهایی را می‌گیرند، با اتحاد و کوشش به آنها حمله می‌نمایند، با تأییدات خداوندی [[ستمکاران]] را ریشه‌کن نموده قتل‌عامشان می‌کنند، رعب و [[ترس]] همه را فرامی‌گیرد و [[تسلیم]] دولت [[حق]] می‌گردند.
-::::::بسیاری از کفار به واسطه دیدن [[علائم]] [[صدق]] و [[حقیقت]]، به [[دین اسلام]] می‌گروند، آنهایی که در [[کفر]] و [[ظلم]] خویش اصرار ورزند به دست لشکر [[مهدی]] قتل عام می‌شوند. یگانه دولت مقتدر و نیرومند [[اسلام]] در سرتاسر [[زمین]] تشکیل می‌یابد و [[مردم]] از جان‌ودل در حفظ و حراست آن کوشش می‌نمایند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۹ تا ۳۸۰.</ref>[[دین اسلام]] عمومی می‌گردد و در تمام بلاد داخل می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵. و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰.</ref>»<ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص ۳۰۲.</ref>.
-==پاسخ‌های دیگر==
+[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: هنگامیکه [[صاحب الزمان]] [[ظهور]] نمود، [[جوانان]] [[شیعه]] بدون وعده قبلی، در همان‌شب خودشان را به [[مکه]] می‌رسانند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۰.</ref>.
-{{یادآوری پاسخ}}
-{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛}}
-[[پرونده:13681056.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید جعفر موسوی‌نسب]]]]
-::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
-::::::وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق می‌پذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] می‌رسانند و از آنان [[بیعت]] می‌خواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت می‌شتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] می‌کند [[جبرئیل]] و ملائکه‌اند و بعد یاوران [[بیعت]] تازه‌ای با حضرت می‌بندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز می‌شود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] می‌مانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر می‌رسد سپس [[قیام]] صورت می‌گیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] می‌کنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت می‌کنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عده‌ای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] می‌رسانند. [[خبر]] به حضرت می‌رسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار می‌شوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت می‌کنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه می‌شوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ می‌دهد. عده‌ای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] می‌گریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] می‌شوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته می‌شوند.
-::::::حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت می‌کند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار می‌کند. [[مسیحیان]] می‌خواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] می‌کند و با [[نماز]] خواندن پشت سر حضرت، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[رهبری]] ایشان را اعلام می‌کند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت می‌گروند، و عده‌ای دیگر پس از مدتی به [[اسلام]] می‌پیوندند.
-::::::گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمی‌‌‌خیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعه‌های تورات را که در بعضی کوه‌ها قرار دارد می‌آورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] می‌کنند.
-::::::از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا می‌خواندند. زمانی طولانی نمی‌گذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمی‌اید و در همه جا صدای روح‌‌‌بخش گلبانگ [[توحید]] طنین‌انداز می‌شود»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛}}
-[[پرونده:9030760879.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[مهدی علی‌پور]]]]
-::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] می‌کند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش می‌گردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] می‌راند، می‌رسد. او سپاهی بزرگ فراهم می‌آورد و به سوی آن حضرت می‌فرستد. [[امام]]{{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک می‌گوید و نزدیک کوه صفا یا نقطه‌ای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود می‌آید. روزها می‌گذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]]{{ع}} نزدیک می‌شود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] می‌رسانند و به [[امام]] می‌پیوندند. درباره نام و ویژگی‌های این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آن‌ها با دیگر یاوران [[امام]]{{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر می‌برند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچم‌داران [[سپاه]] به شمار می‌آیند. [[امام صادق]]{{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ‏ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ ‏‏‏‏"}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> می‌خوانند. حضرت{{ع}} در [[مکه]] می‌ماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحی‌اش را می‌آغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر می‌شود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]]{{ع}} [[نماز]] می‌گزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را می‌خواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کند و از آنان می‌خواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاری‌اش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] می‌کنند. نخستین کسی که با حضرت{{ع}} [[بیعت]] می‌کند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت{{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاح‌های پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم می‌شود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم می‌نماید، این است که [[حضرت مهدی]]{{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین می‌آید و در راه [[اصلاح]] گام می‌نهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]]{{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]]{{عم}} و مادر گرامی‌اش زهرای اطهر{{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص: ۲۷۵-۲۷۶.</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
-{{جمع شدن|۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛}}
+سپس [[دعوت]] عمومی خویش را شروع می‌کند. [[مردم]] رنجدیده و از همه‌جا مأیوس دورش اجتماع می‌نمایند و با او [[بیعت]] می‌کنند و در اندک‌زمانی، [[سپاه]] انبوهی از مردان [[شجاع]] و فداکار و اصلاح‌طلب [[جهان]]، برایش مجهز می‌شوند.
-[[پرونده:151864.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[عباس رحیمی]]]]
-::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
-::::::«لحظه [[ظهور]]، بسیار دل‌انگیز و زیباست و زبان و [[قلم]] از تشریح آن لحظه‌ها ناتوان است. تنها به بیان گوشه‌هایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، می‌پردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] می‌شود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفته‌اند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل می‌شوند و می‌گویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم.
-::::::آن‌گاه آن حضرت در حالی که میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]]، فریاد می‌زند: ‌ای [[یاران]] من!‌ ای یارانی که [[خداوند]] شما را برای من ذخیره کرده! ناگهان همه [[اصحاب حضرت]] و [[امام حسین]] و یارانش از بستر خوابشان برخواسته، در یک لحظه گرد آقا جمع می‌شوند. [[آیه]] شریفه {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>؛ هر کجا باشید [[خداوند]] همه شما را گرد خواهد آورد، اشاره به همین است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>. صبح که [[مردم]] از [[خواب]] بیدار می‌شوند متوجه می‌شوند فردی در کنار [[کعبه]] [[ایستاده]] و جمعی دورش حلقه زده‌اند، و این صدا را می‌شنوند: {{عربی|"هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ بَايِعُوهُ‌ تَهْتَدُوا"}}؛ این [[مهدی]] [[آل محمد]] است، با او [[بیعت]] کنید تا [[هدایت]] شوید<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸.</ref>»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص:۴۷.</ref>.
-{{پایان جمع شدن}}
-==پرسش‌های وابسته==
+[[امام محمد باقر]] و [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} در توصیف [[یاران]] [[قائم]] فرموده‌اند: شرق و غرب [[جهان]] را اشغال می‌کنند، تمام موجودات [[جهان]] را مسخر می‌گردانند، هریک از آنها نیروی [[چهل]] مرد دارد و قلوبشان از پاره‌های آهن سخت‌تر است به‌طوری که اگر در راه هدف به کوه‌های آهن برخورد نمایند آنها را پاره می‌کنند و تا وقتی که‌ [[رضایت]] [[خدا]] فراهم نشود از [[جنگ]] دست نمی‌کشند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.</ref>.
-==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
+در آن موقع، [[زمامداران]] خودسر و [[ستمگران]] بی‌وجدان، احساس خطر می‌نمایند و درصدد [[دفاع]] برمی‌آیند و ندای [[مخالفت]] را به هم‌مسلکان خویش می‌رسانند، اما سربازان عدالتخواه و اصلاح‌طلبان [[جهان]] که از [[جور]] و تعدی خسته شده‌اند، تصمیم نهایی را می‌گیرند، با اتحاد و کوشش به آنها حمله می‌نمایند، با تأییدات خداوندی [[ستمکاران]] را ریشه‌کن نموده قتل‌عامشان می‌کنند، رعب و [[ترس]] همه را فرامی‌گیرد و [[تسلیم]] دولت [[حق]] می‌گردند.
-{{پرسش‌های وابسته}}
-{{ستون-شروع|3}}
+بسیاری از کفار به واسطه دیدن [[علائم]] [[صدق]] و [[حقیقت]]، به [[دین اسلام]] می‌گروند، آنهایی که در [[کفر]] و [[ظلم]] خویش اصرار ورزند به دست لشکر [[مهدی]] قتل عام می‌شوند. یگانه دولت مقتدر و نیرومند [[اسلام]] در سرتاسر [[زمین]] تشکیل می‌یابد و [[مردم]] از جان‌ودل در حفظ و حراست آن کوشش می‌نمایند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۹ تا ۳۸۰.</ref>[[دین اسلام]] عمومی می‌گردد و در تمام بلاد داخل می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵. و اثبات الهداة، ج ۷، ص ۵۰.</ref>»<ref>[[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص ۳۰۲.</ref>.
+== پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه ==
+{{پاسخ پرسش
+| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛
+| تصویر = 13681056.jpg
+| پاسخ‌دهنده = سید جعفر موسوی‌نسب
+| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است:
+«براساس [[ظاهر]] [[روایات]] چند ماه قبل از [[قیام]] اصلاحی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} خروجی صورت می‌گیرد از طرف [[شام]] که [[فرماندهی]] آن را شخصی به نام [[سفیانی]] به عهده دارد، این شخص دامنه [[تصرف]] لشکر خود را به عراق و مقداری از ترکیه گسترش می‌دهد. با این [[خروج]]، افرادی به مقابله با وی برمی‌‌‌خیزند. در همین ایام فردی نیز به نام [[یمانی]] به [[دفاع]] از [[حق]] به پا می‌خیزد. اوضاع غیر عادی می‌گردد. در این هنگام [[ندای آسمانی]] (که گویا در ماه [[رمضان]] است) [[ظهور]] را نوید می‌دهد. [[سفیانی]] لشکری را به طرف [[مدینه]] و [[مکه]] گسیل می‌دارد که با حضرت [[مبارزه]] کنند. اینان در بیابانی بین [[مدینه]] و [[مکه]] به نام [[بیداء]] به [[قدرت]] الهی به [[زمین]] فرو می‌روند و فقط دو نفر از ایشان [[نجات]] می‌یابند که یکی به سوی [[مکه]] می‌آید و یکی به سوی عراق تا [[خبر]] این واقعه را به گوش [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مکه]] و [[سفیانی]] در عراق برسانند. در همین ایام گروهی از یاوران ([[حدود]] ۴۰ نفر) به [[مکه]] وارد شده و پس از ملاقات با نماینده [[امام]]، به دیدار حضرت نایل شده و در کنار آن حضرت قرار می‌گیرند.
+وقتی یاوران اولیه (۳۱۳) نفر کامل شدند [[ظهور]] حضرت تحقّق می‌پذیرد و حضرت با [[یاران]] به [[مسجدالحرام]] وارد شده و سخنان خودش را به گوش [[مردم]] می‌رسانند و از آنان [[بیعت]] می‌خواهد. به [[فرمان خداوند]] [[جبرئیل]] و تعدادی از [[ملائکه]] نیز به [[یاری]] حضرت می‌شتابند. اولین کسی که با آن حضرت [[بیعت]] می‌کند [[جبرئیل]] و ملائکه‌اند و بعد یاوران [[بیعت]] تازه‌ای با حضرت می‌بندند. در این هنگام حضرت لباس [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} را به تن نموده و پرچمی را به نام [[پرچم]] [[فتح]] به دست دارند. گفته شده این [[پرچم]] هنگامی باز می‌شود نصرت و [[پیروزی]] را به همراه دارد. حضرت در [[مکه]] می‌مانند تا مقدار یاوران به ده هزار و یا پانزده هزار نفر می‌رسد سپس [[قیام]] صورت می‌گیرد و حضرت [[مکه]] را [[فتح]] می‌کنند. پس از تسلط به [[مکه]] و اصلاحات لازم به طرف [[مدینه]] حرکت می‌کنند. گفته شده بعد از [[خروج]] حضرت از [[مکه]] عده‌ای شورش کرده و نماینده حضرت را به [[شهادت]] می‌رسانند. [[خبر]] به حضرت می‌رسد. ایشان اقدامات لازم را [[اعمال]] کرده و پس از دفع شورش و [[برقراری امنیت]] به سوی [[مدینه]] رهسپار می‌شوند. با تسلط بر [[مدینه]] و برقراری و انجام اقدامات مورد نیاز حضرت و [[یاران]] به طرف ایران و عراق حرکت می‌کنند. البته ناگفته نماند که در این بین [[مردم]] عاشق به لشکر حضرت اضافه می‌شوند. با [[حضور]] حضرت در عراق و تسلط بر [[کوفه]]، درگیری بزرگی بین ایشان و لشکر [[سفیانی]] رخ می‌دهد. عده‌ای هلاک شده و گروهی دیگر به طرف [[فلسطین]] می‌گریزند. در حین این برخوردها، گورهی دیگر به نام [[دین]] با حضرت وارد [[مبارزه]] می‌شوند (شبیه گروه [[خوارج]] در زمان [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}}) و همگی کشته می‌شوند.
+حضرت پس از تسلط بر عراق به طرف [[فلسطین]] حرکت می‌کند. لشکر [[سفیانی]] را تار و مار می‌کند. [[مسیحیان]] می‌خواهند به مقابله برخیزند در این هنگام [[حضرت عیسی]] {{ع}} از آسمان [[نزول]] می‌کند و با [[نماز]] خواندن پشت سر حضرت، [[امامت]] و [[ولایت]] و [[رهبری]] ایشان را اعلام می‌کند. با همین اقدام گروهی از مسیحیان به حضرت می‌گروند، و عده‌ای دیگر پس از مدتی به [[اسلام]] می‌پیوندند.
+گروه دیگری که به [[مبارزه]] برمی‌‌‌خیزند [[یهودیان]] هستند. حضرت قطعه‌های تورات را که در بعضی کوه‌ها قرار دارد می‌آورند و برای [[یهودیان]] [[حق]] را [[تبیین]] می‌کنند.
+از طرف دیگر یاوران ویژه حضرت با لشکریانی به نقاط مختلف [[جهان]] رفته و [[مردم]] را به [[دین]] [[اسلام]] فرا می‌خواندند. زمانی طولانی نمی‌گذرد که [[جهان]] تحت [[حاکمیت]] حضرت درمی‌اید و در همه جا صدای روح‌‌‌بخش گلبانگ [[توحید]] طنین‌انداز می‌شود»<ref>[[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>.
+}}
+{{پاسخ پرسش
+| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛
+| تصویر = 9030760879.jpg
+| پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌پور
+| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
+«[[حضرت مهدی]] {{ع}} در "[[مدینه]]" [[ظهور]] می‌کند. [[خبر]] [[ظهور]] آن حضرت به سرعت در منطقه پخش می‌گردد و به [[سفیانی]] که بر سوریه، اردن و فلسطین [[فرمان]] می‌راند، می‌رسد. او سپاهی بزرگ فراهم می‌آورد و به سوی آن حضرت می‌فرستد. [[امام]] {{ع}} پس از چندی، [[مدینه]] را به قصد [[مکه]] ترک می‌گوید و نزدیک کوه صفا یا نقطه‌ای دیگر در اطراف [[مکه]] فرود می‌آید. روزها می‌گذرد و هنگامه [[قیام]] [[امام]] {{ع}} نزدیک می‌شود. [[اصحاب]] نخستین [[امام]]، که طبق [[روایات]] ۳۱۳ نفرند، از شرق و غرب [[جهان]] خود را به [[مکه]] می‌رسانند و به [[امام]] می‌پیوندند. درباره نام و ویژگی‌های این گروه، [[روایات]] بسیاری به دست ما رسیده است. آن‌ها با دیگر یاوران [[امام]] {{ع}} تفاوت دارند و در اوج [[خلوص]] و [[تقوا]] به سر می‌برند. این گروه که از [[توانایی]]، کارآیی، [[آگاهی]]، [[کفایت]] و [[مدیریت]] برخوردارند، پرچم‌داران [[سپاه]] به شمار می‌آیند. [[امام صادق]] {{ع}} بر آنان را {{عربی|" حَكَمُ‏ اللَّهِ‏ فِي‏ أَرْضِهِ‏ ‏‏‏‏"}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۲۶.</ref> می‌خوانند. حضرت {{ع}} در [[مکه]] می‌ماند، تا ده هزار تن دیگر به وی بپیوندند. در این هنگام، حرکت اصلاحی‌اش را می‌آغازد. [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}}، پس از کشته شدن "[[نفس زکیه]]" در [[مسجد الحرام]]، در [[روز عاشورا]] در [[مسجد الحرام]] حاضر می‌شود، در [[مقام]] [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] {{ع}} [[نماز]] می‌گزارد و نخستین [[خطبه]] جاودانش را می‌خواند. او در آن [[خطبه]]، [[مردم]] را به [[حق]] و [[عدالت]] [[دعوت]] می‌کند و از آنان می‌خواهد در [[اجرای عدالت]] کامل و صلح جهانی، یاری‌اش دهند. [[مردم]] دسته دسته با آن عزیز [[بیعت]] می‌کنند. نخستین کسی که با حضرت {{ع}} [[بیعت]] می‌کند، [[جبرئیل]] است: {{عربی|" إِنَّ أَوَّلَ مَنْ يُبَايِعُ اَلْقَائِمَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ جَبْرَئِيلُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ "}}<ref> بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۵ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص ۲۰۷</ref>. بر اساس [[روایات]]، حضرت {{ع}} با [[شمشیر]] [[قیام]] می‌کند. آیا مراد از [[شمشیر]]، [[عدالت]] است یا همان سلاح کهن [[بشر]] است که در [[زمان ظهور]] با از [[کار]] افتادن سلاح‌های پیشرفته، دیگر [[بار]] مرسوم می‌شود؟ پاسخ دقیق و درست بدین پرسش، از توان [[انسان]] عادی بیرون است. آنچه مسلم می‌نماید، این است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} با [[میراث]] عظیم انبیای پیشین می‌آید و در راه [[اصلاح]] گام می‌نهد. [[پرچم]] ویژه [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{ع}}، خاتم [[حضرت سلیمان|سليمان]] {{ع}} ، سنگ و عصای [[حضرت موسی|موسی]] {{ع}} و نیز خُلق و خوی [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی]] و [[ائمه]] {{عم}} و مادر گرامی‌اش زهرای اطهر {{س}} با وی همراه خواهد بود.<ref> محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ج ۲، ص ۲۳۸ و شیخ علی کورانی، معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۳،ص ۲۴۸.</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۷۵-۲۷۶.</ref>.
+}}
+{{پاسخ پرسش
+| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین رحیمی؛
+| تصویر = 151864.jpg
+| پاسخ‌دهنده = عباس رحیمی
+| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عباس رحیمی]]'''، در کتاب ''«[[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]»'' در این‌باره گفته است:
+«لحظه [[ظهور]]، بسیار دل‌انگیز و زیباست و زبان و قلم از تشریح آن لحظه‌ها ناتوان است. تنها به بیان گوشه‌هایی از آنچه در [[احادیث]] آمده، می‌پردازیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: [[امام زمان]] {{ع}} در آخرین شب [[غیبت]]، به تنهایی وارد [[کعبه]] می‌شود و پس از طواف و [[عبادت]]، وقتی که همه [[مردم]] به [[خواب]] رفته‌اند، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] با هزاران [[فرشته]] بر آن حضرت نازل می‌شوند و می‌گویند: آقای ما! از هم اکنون ما تحت [[امر]] تو و [[مطیع]] [[فرمان]] توییم.
+آن‌گاه آن حضرت در حالی که میان [[رکن و مقام]] [[ایستاده]]، فریاد می‌زند: ‌ای [[یاران]] من!‌ ای یارانی که [[خداوند]] شما را برای من ذخیره کرده! ناگهان همه [[اصحاب حضرت]] و [[امام حسین]] و یارانش از بستر خوابشان برخواسته، در یک لحظه گرد آقا جمع می‌شوند. [[آیه]] شریفه {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>سوره بقره، آیه ۱۴۸.</ref>؛ هر کجا باشید [[خداوند]] همه شما را گرد خواهد آورد، اشاره به همین است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۷.</ref>. صبح که [[مردم]] از [[خواب]] بیدار می‌شوند متوجه می‌شوند فردی در کنار [[کعبه]] [[ایستاده]] و جمعی دورش حلقه زده‌اند، و این صدا را می‌شنوند: {{عربی|"هَذَا مَهْدِيُّ آلِ مُحَمَّدٍ بَايِعُوهُ‌ تَهْتَدُوا"}}؛ این [[مهدی]] [[آل محمد]] است، با او [[بیعت]] کنید تا [[هدایت]] شوید<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸.</ref>»<ref>[[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۴۷.</ref>.
+}}
+== پرسش‌های وابسته ==
+{{پرسمان رخدادهای عصر ظهور امام مهدی}}
+== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
+{{منبع‌ جامع}}
 * [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
 * [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
 * [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
-{{پایان}}
+{{پایان منبع جامع}}
-{{پایان}}
-==پانویس==
+== پانویس ==
-{{یادآوری پانویس}}
+{{پانویس}}
-{{پانویس2}}
-[[رده:مهدویت]]
+[[رده:پرسش]]
-[[رده:پرسش‌های جامع امامت و ولایت]]
-[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
 [[رده:پرسش‌های مهدویت]]
 [[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]
 [[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]]
 [[رده:اتمام لینک داخلی]]
+[[رده:پرسش‌های مربوط به رخدادهای عصر ظهور امام مهدی]]