مسئولیت در برابر خانواده: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مسئولیت]]''' است.

: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مسئولیت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

==مقدمه==

*[[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ...}}<ref>«ای مؤمنان! خود و خانواده خویش را از آتشی بازدارید که هیزم آن آدمیان و سنگ‌هاست» سوره تحریم، آیه ۶.</ref>. همچنین می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا...}}<ref>«و چون کالای خود را گشودند دریافتند که سرمایه‌شان را به آنان بازگردانده‌اند گفتند: ای پدر! (بیش از این) چه می‌خواهیم؟ این سرمایه ماست که به ما باز گردانده‌اند و (بگذار برویم) برای خانواده خود غلّه بیاوریم و برادرمان را نگه می‌داریم...» سوره یوسف، آیه ۶۵.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۷۰.</ref>

*[[پیامبر]]{{صل}} می‌فرمایند: "[[بهترین]] شما کسی است که برای [[خانواده]] خود بهتر است"<ref>ملا مهدی نراقی، جامع السعادات، ترجمه سید جلال الدین مجتبوی، ج۲، ص۱۹۲.</ref>.

*[[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند: "[[خداوند]] از آن کسی از شما بیشتر [[خشنود]] است که [[نعمت‌ها]] را بر عیال خود تمام‌تر کند، و فرمود: اگر به بازار [[روم]] و چند درهمی داشته باشم که برای عائله خود گوشت بخرم، در حالی که به آن خیلی تمایلی داشته باشند، برای من از آزاد کردن برده‌ای محبوب‌تر است"<ref>ملا مهدی نراقی، جامع السعادات، ترجمه سید جلال الدین مجتبوی، ج۲، ص۱۹۳.</ref>.

*[[خانواده]] را سنگ اول و زیربنای [[جامعه]] می‌دانند که از اجتماع [[مشروع]] [[والدین]] و [[فرزندان]] پدید آمده است. در برخی از [[جوامع]] [[خانواده]] حتی در برگیرنده [[خویشان]]، [[اقوام]]، [[همسایگان]] و افراد [[قبیله]] هم می‌شود. [[خانواده]] در [[اسلام]] امری [[مقدس]] و عامل و سببی برای دستیابی به کمال، [[مودت]]، [[رحمت]]، انس و صفاست. [[خانواده]] [[مکتب]] [[سازندگی]] فضیلت‌هاست و نسلی که [[متعهد]]، وظیفه‌شناس و نیز در حیات [[اجتماعی]] مسئولیت‌پذیر باشد از آنجا به وجود می‌آید. [[قانون]] [[تکامل]] و رشد که از مظاهر [[تکامل]] [[اجتماعی]] است از آنجا منشأ شکل می‌گیرد<ref>علی قائمی، اخلاق و معاشرت در اسلام، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref>.

*[[خانواده]] به عنوان [[اجتماعی]] کوچک از اعضای مختلفی تشکیل شده که رکن رکین آن [[زن]] و مرد است. هر یک از اعضای [[خانواده]] نسبت به یکدیگر دارای [[تکلیف]] و مسئولیتی است. و به قول مرحوم [[محمد جواد مغنیه]]، "[[مقام]] مسئوولیت بعد از [[تکلیف]] است، زیرا از آن می‌جوشد و زاده می‌شود"<ref>محمدجواد مغنیه، فلسفه اخلاق در اسلام، ترجمه عبدالحسین صافی، ص۱۶۹.</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۷۱.</ref>

*[[هدف]] اصلی از [[تشکیل خانواده]]، بقای [[نسل]]، [[تشکیل جامعه]] سالم و تأمین [[سلامت روانی]] افراد است. از اهداف دیگر [[زندگی خانوادگی]]، تأمین نیازهای افراد [[خانواده]] در سایه [[زندگی]] مشترک است و هر کاری به نسبت مقدار تأثیری که در برآوردرن این [[هدف]] داشته باشد: ارزشمند خواهد بود<ref>محمدتقی مصباح یزدی، اخلاق در قرآن، ج۳،ص ۷۰. قرآن کریم در سوره روم آیه ۲۱ می‌فرماید: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}} «و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد؛ بی‌گمان در این، نشانه‌هایی است برای گروهی که می‌اندیشند».</ref><ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۷۲.</ref>

* [[پرونده:1379218.jpg|22px]] [[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|'''مکارم اخلاق در صحیفه''']]

==پانویس==

[[رده:مدخل]]

[[رده:مدخل صحیفه سجادیه]]

[[رده:مدخل مسئولیت]]