دجله: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۲۵

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

رودی پر آب است که از کوه‌های آناتولی در ترکیه سرچشمه می‌‌گیرد و از میان عراق از شمال تا جنوب می‌‌گذرد و در آخر به خلیج فارس می‌‌ریزد. از رود دجله در روایات آخرالزمان یاد شده است. و حوادثی در آن دوران ویژه در کنار این رود اتفاق خواهد افتاد. در حدیثی از اشغال این رود توسط کفاری خبر می‌‌دهد که با ظهور حضرت مهدی (ع) برای همیشه نابود می‌‌شوند^[۱]. در حدیثی رسول خدا (ص) از احوالات دجله در آخرالزمان یاد می‌‌کند و می‌‌فرماید: بنی‌قنطورا به بصره یورش می‌برند و در کنار دجله اردو می‌‌زنند و در روایتی دیگر می‌‌فرماید: ترک‌ها به جزیره(بین‌النهرین در عراق) یورش می‌‌برند و تا جایی که تا کنار دجله آمده و اسب‌های خود را از آب آن سیراب می‌‌کنند. سپس خداوند وبا را بر آنان مسلط کرده و تمامی آنها به جز یک نفر از بین خواهد رفت^[۲]^[۳].

دجلة

دجله یکی از معروفترین رودهای عرب است که از کوه‌های آناتولی و به نحو دقیق‌تر، از مکانی به نام «هَلورَس» - در فاصله دو روز و نیم راه از شمال شهر آمِد (مرکز دیار بکر) - سرچشمه می‌‌گیرد،^[۴] شاخه‌های عظیمی دارد که هر کدام دارای حوضه‌هایی با روستاها و شهرهای بسیار است. نخستین این شاخه‌ها، «نهر الکِلاب» است که از کوه‌های نزدیک شِمْشاط (در ساحل جنوبی فرات شرقی) سرچشمه می‌گیرد.^[۵] از دیگر شاخه‌های مهم این رود می‌‌توان به «زاب بزرگ» که در سرزمین موصل به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد و نیز «زاب صغیر»، که آن هم بعد از «سابقه» به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد، اشاره کرد.^[۶] رودهای بزرگ و کوچک دیگری هم در این مسیر از سمت چپ به دجله می‌‌پیوندند، تا این که پس از تلاقی با رود فرات، شط العرب را تشکیل داده، سپس به خلیج فارس می‌‌ریزند. از مهمترین شهرهای ساحلی این رود، می‌‌توان به شهر بغداد - پایتخت عباسیان و مرکز کشور عراق - اشاره کرد. دجله را همچنین، نام موضعی در بیابان گفته‌اند.^[۷].^[۸]

پرسش مستقیم

در آخرالزمان چه حوادثی در کنار رود دجله اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)

منابع

پانویس

↑ ر. ک: رود.
↑ ر. ک: بنی‌قنطورا.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۶۰.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱. این مکان، امروزه، تقریباً با سواحل شمالی دریاچه وان فعلی مطابقت می‌‌کند.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.
↑ اقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.
↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۲.
↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۲۶-۱۲۷.

[1] ر. ک: رود.

[2] ر. ک: بنی‌قنطورا.

[3] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۶۰.

[4] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱. این مکان، امروزه، تقریباً با سواحل شمالی دریاچه وان فعلی مطابقت می‌‌کند.

[5] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.

[6] اقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.

[7] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۲.

[8] بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۲۶-۱۲۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 * رودی پر [[آب]] است که از کوه‌های [[آناتولی]] در [[ترکیه]] سرچشمه می‌‌گیرد و از میان [[عراق]] از شمال تا جنوب می‌‌گذرد و در آخر به خلیج [[فارس]] می‌‌ریزد. از [[رود]] دجله در [[روایات]] [[آخرالزمان]] یاد شده است. و حوادثی در آن دوران ویژه در کنار این [[رود]] اتفاق خواهد افتاد. در [[حدیثی]] از اشغال این [[رود]] توسط کفاری خبر می‌‌دهد که با [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} برای همیشه نابود می‌‌شوند<ref>ر. ک: رود.</ref>. در [[حدیثی]] [[رسول خدا]] {{صل}} از احوالات دجله در [[آخرالزمان]] یاد می‌‌کند و می‌‌فرماید: بنی‌قنطورا به [[بصره]] یورش می‌برند و در کنار دجله اردو می‌‌زنند و در روایتی دیگر می‌‌فرماید: [[ترک‌ها]] به [[جزیره]](بین‌النهرین در [[عراق]]) یورش می‌‌برند و تا جایی که تا کنار دجله آمده و اسب‌های خود را از [[آب]] آن سیراب می‌‌کنند. سپس [[خداوند]] وبا را بر آنان مسلط کرده و تمامی آنها به جز یک نفر از بین خواهد رفت<ref>ر. ک: بنی‌قنطورا.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۶۰.</ref>.
 ==دجلة==
-دجله یکی از معروفترین رودهای [[عرب]] است که از کوه‌های [[آناتولی]] و به نحو دقیق‌تر، از مکانی به نام «هَلورَس» - در فاصله دو [[روز]] و نیم راه از شمال [[شهر]] [[آمِد]] (مرکز [[دیار]] بکر)، - سرچشمه می‌‌گیرد،<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱. این مکان، امروزه، تقریباً با سواحل شمالی دریاچه وان فعلی مطابقت می‌‌کند. </ref> شاخه‌های عظیمی دارد که هر کدام دارای حوضه‌هایی با روستاها و شهرهای بسیار است. نخستین این شاخه‌ها، «نهر الکِلاب» است که از کوه‌های نزدیک شِمْشاط (در [[ساحل]] جنوبی [[فرات]] شرقی) سرچشمه می‌گیرد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.</ref> از دیگر شاخه‌های مهم این رود می‌‌توان به «زاب بزرگ» که در [[سرزمین]] [[موصل]] به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد و نیز «زاب صغیر»، که آن هم بعد از «سابقه» به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد، اشاره کرد.<ref>اقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.</ref> رودهای بزرگ و کوچک دیگری هم در این مسیر از سمت چپ به دجله می‌‌پیوندند، تا این که پس از تلاقی با [[رود فرات]]، شط العرب را تشکیل داده، سپس به [[خلیج فارس]] می‌‌ریزند. از مهمترین شهرهای ساحلی این رود، می‌‌توان به [[شهر]] [[بغداد]] - پایتخت [[عباسیان]] و مرکز [[کشور عراق]] - اشاره کرد. دجله را همچنین، نام موضعی در بیابان گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۲.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۲۶-۱۲۷.</ref>
+دجله یکی از معروفترین رودهای [[عرب]] است که از کوه‌های [[آناتولی]] و به نحو دقیق‌تر، از مکانی به نام «هَلورَس» - در فاصله دو [[روز]] و نیم راه از شمال [[شهر]] [[آمِد]] (مرکز [[دیار]] بکر) - سرچشمه می‌‌گیرد،<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱. این مکان، امروزه، تقریباً با سواحل شمالی دریاچه وان فعلی مطابقت می‌‌کند. </ref> شاخه‌های عظیمی دارد که هر کدام دارای حوضه‌هایی با روستاها و شهرهای بسیار است. نخستین این شاخه‌ها، «نهر الکِلاب» است که از کوه‌های نزدیک شِمْشاط (در [[ساحل]] جنوبی [[فرات]] شرقی) سرچشمه می‌گیرد.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.</ref> از دیگر شاخه‌های مهم این رود می‌‌توان به «زاب بزرگ» که در [[سرزمین]] [[موصل]] به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد و نیز «زاب صغیر»، که آن هم بعد از «سابقه» به کرانه چپ دجله می‌‌ریزد، اشاره کرد.<ref>اقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۱.</ref> رودهای بزرگ و کوچک دیگری هم در این مسیر از سمت چپ به دجله می‌‌پیوندند، تا این که پس از تلاقی با [[رود فرات]]، شط العرب را تشکیل داده، سپس به [[خلیج فارس]] می‌‌ریزند. از مهمترین شهرهای ساحلی این رود، می‌‌توان به [[شهر]] [[بغداد]] - پایتخت [[عباسیان]] و مرکز [[کشور عراق]] - اشاره کرد. دجله را همچنین، نام موضعی در بیابان گفته‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۴۲.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۲۶-۱۲۷.</ref>
 == پرسش مستقیم ==