سایه (مکان): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== وادی‌ای است در حدود حجاز. این دره میان دو حره سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدا...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
وادی‌ای است در حدود [[حجاز]]. این دره میان دو [[حره]] سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «[[سایه]]»، که در اصل از آن [[فرزندان امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، در طول اعصار، همواره محل [[اجتماع]] بزرگان [[مردم]] و سرشناسان آنان از هر صنفی و [[تجار]] هر بلدی بود.<ref>ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «سایه» در آثار برخی دیگر از [[جغرافی‌دانان]]، قریه‌ای جامع از نواحی «[[الفرع]]» معرفی شده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۱۵. نیز ر.ک: صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۵، ص۱۱۱.</ref> این مکان، در حال حاضر نیز، وادی‌ای است کثیر [[القری]] و الزروع که قسمت سفلایش را «المروانی» و سپس «خُلیص (أَمَج قدیم)» و قسمت علیایش را «سایه» می‌نامند. مرکز این ناحیه، «[[الکامل]]» نام دارد که تا شمال [[مکه]] ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و اهالی آن مردمی از [[بنی سُلیم]] بن منصورند. از این موضع در ذیل [[غزوه بنی لحیان]] سخن گفته شده است.<ref>«فأغذَّ السیر سریعا حتی نزل علی غران، وهی منازل بنی لحیان، و غران، واد بین أمج و عسفان، الی بلد یقال له سایة». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۷۹.)</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۲۴-۲۲۵.</ref> | «سایه» وادی‌ای است در حدود [[حجاز]]. این دره میان دو [[حره]] سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «[[سایه]]»، که در اصل از آن [[فرزندان امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود، در طول اعصار، همواره محل [[اجتماع]] بزرگان [[مردم]] و سرشناسان آنان از هر صنفی و [[تجار]] هر بلدی بود.<ref>ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.</ref> «سایه» در آثار برخی دیگر از [[جغرافی‌دانان]]، قریه‌ای جامع از نواحی «[[الفرع]]» معرفی شده است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۱۵. نیز ر.ک: صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۵، ص۱۱۱.</ref> این مکان، در حال حاضر نیز، وادی‌ای است کثیر [[القری]] و الزروع که قسمت سفلایش را «المروانی» و سپس «خُلیص (أَمَج قدیم)» و قسمت علیایش را «سایه» می‌نامند. مرکز این ناحیه، «[[الکامل]]» نام دارد که تا شمال [[مکه]] ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و اهالی آن مردمی از [[بنی سُلیم]] بن منصورند. از این موضع در ذیل [[غزوه بنی لحیان]] سخن گفته شده است.<ref>«فأغذَّ السیر سریعا حتی نزل علی غران، وهی منازل بنی لحیان، و غران، واد بین أمج و عسفان، الی بلد یقال له سایة». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۷۹.)</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۲۴-۲۲۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۴
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«سایه» وادی‌ای است در حدود حجاز. این دره میان دو حره سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.[۱] «سایه»، که در اصل از آن فرزندان امیرالمؤمنین(ع) بود، در طول اعصار، همواره محل اجتماع بزرگان مردم و سرشناسان آنان از هر صنفی و تجار هر بلدی بود.[۲] «سایه» در آثار برخی دیگر از جغرافی‌دانان، قریه‌ای جامع از نواحی «الفرع» معرفی شده است.[۳] این مکان، در حال حاضر نیز، وادی‌ای است کثیر القری و الزروع که قسمت سفلایش را «المروانی» و سپس «خُلیص (أَمَج قدیم)» و قسمت علیایش را «سایه» می‌نامند. مرکز این ناحیه، «الکامل» نام دارد که تا شمال مکه ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و اهالی آن مردمی از بنی سُلیم بن منصورند. از این موضع در ذیل غزوه بنی لحیان سخن گفته شده است.[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۱۵. نیز ر.ک: صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۵، ص۱۱۱.
- ↑ «فأغذَّ السیر سریعا حتی نزل علی غران، وهی منازل بنی لحیان، و غران، واد بین أمج و عسفان، الی بلد یقال له سایة». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۷۹.)
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۲۴-۲۲۵.