سایه (مکان)
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«سایه» وادی‌ای است در حدود حجاز. این دره میان دو حره سیاه واقع است و در آن روستاهای بسیار با مزارع و نخیلات و دیگر درختان میوه یافت می‌شود.[۱] «سایه»، که در اصل از آن فرزندان امیرالمؤمنین(ع) بود، در طول اعصار، همواره محل اجتماع بزرگان مردم و سرشناسان آنان از هر صنفی و تجار هر بلدی بود.[۲] «سایه» در آثار برخی دیگر از جغرافی‌دانان، قریه‌ای جامع از نواحی «الفرع» معرفی شده است.[۳] این مکان، در حال حاضر نیز، وادی‌ای است کثیر القری و الزروع که قسمت سفلایش را «المروانی» و سپس «خُلیص (أَمَج قدیم)» و قسمت علیایش را «سایه» می‌نامند. مرکز این ناحیه، «الکامل» نام دارد که تا شمال مکه ۱۵۰ کیلومتر فاصله دارد و اهالی آن مردمی از بنی سُلیم بن منصورند. از این موضع در ذیل غزوه بنی لحیان سخن گفته شده است.[۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۸۰.
- ↑ بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۷۱۵. نیز ر.ک: صالحی شامی، سبل الهدی و الرشاد، ج۵، ص۱۱۱.
- ↑ «فأغذَّ السیر سریعا حتی نزل علی غران، وهی منازل بنی لحیان، و غران، واد بین أمج و عسفان، الی بلد یقال له سایة». (محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۵۹۵؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۳۷۹.)
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۲۲۴-۲۲۵.