محمد بن احمد بن منصور نحوی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۶

مقدمه

ابوبکر محمد بن احمد بن منصور خیاط نحوی، ملقب به ابن خیاط اهل سمرقند بود و سپس به بغداد هجرت کرد^[۱] ابوالقاسم زجاج و ابوعلی فارسی از او علم آموختند. میان او و زجاج در بغداد، بحث و مناظره‌ای در گرفت. وی در نحو، مذهب بصریان و کوفیان را به هم آمیخت و عالم به نحو، لغت و مردی خوش اخلاق بود.

آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال ۳۲۰ در بصره درگذشت ^[۲].^[۳]

منابع

جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

↑ الفهرست (الندیم) ۸۹.
↑ معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.
↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۸۱.

[1] الفهرست (الندیم) ۸۹.

[2] معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.

[3] فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲ ص۳۸۱.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{امامت}}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن احمد بن منصور نحوی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
-<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
-<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن احمد بن منصور نحوی در تاریخ اسلامی]]</div>
 == مقدمه ==
-[[ابوبکر محمد بن احمد بن منصور خیاط نحوی]]، ملقب به [[ابن خیاط]] اهل سمرقند بود و سپس به بغداد هجرت کرد<ref>الفهرست ( الندیم ) 89.</ref> [[ابوالقاسم زجاج]] و [[ابوعلی فارسی]] از او علم آموختند. میان او و [[زجاج]] در بغداد، بحث و مناظره‌ای در گرفت. وی در نحو، مذهب بصریان و کوفیان را به هم آمیخت و عالم به نحو، لغت و مردی خوش اخلاق بود. آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال 320 در بصره درگذشت <ref>معجم الادبا 17 / 141ـ 142.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص 381.</ref>
+[[ابوبکر محمد بن احمد بن منصور خیاط نحوی]]، ملقب به [[ابن خیاط]] [[اهل]] [[سمرقند]] بود و سپس به [[بغداد]] [[هجرت]] کرد<ref>الفهرست (الندیم) ۸۹.</ref> [[ابوالقاسم زجاج]] و [[ابوعلی فارسی]] از او [[علم]] آموختند. میان او و [[زجاج]] در بغداد، بحث و مناظره‌ای در گرفت. وی در نحو، [[مذهب]] بصریان و [[کوفیان]] را به هم آمیخت و عالم به نحو، لغت و مردی خوش [[اخلاق]] بود.
-== جستارهای وابسته ==
+آثار او نحو کبیر، معانی القرآن، المقنع فی النحو و الموجز فی النحو هستند. وی در سال ۳۲۰ در [[بصره]] درگذشت <ref>معجم الادبا ۱۷ / ۱۴۱ـ ۱۴۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۸۱.</ref>
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
+# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
 {{پایان منابع}}
@@ خط ۱۸: / خط ۱۶: @@
 [[رده: محمد بن احمد بن منصور نحوی]]
 [[رده:اعلام]]
-[[رده:مدخل]]