←تعداد حواریون و نام آنها
بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در [[حدیثی]] که [[صدوق]] از [[حسن بن فضال]] [[روایت]] کرده، وی گوید: به [[امام هشتم]]{{ع}} عرض کردم که چرا آنها را حواریون گفتند؟ حضرت فرمود: اما در پیش مردم بدان سبب بود که آنها جامهها را میشستند و اما در نزد ما بدان سبب بود که آنان خودشان [[پاک]] بودند و مردم را نیز با [[موعظه]] و [[پند]] از آلودگی به [[گناهان]] پاک میکردند<ref>علل الشرائع، ص۳۸؛ عیون الاخبار، ص۲۳۳ و ۲۳۴.</ref>. | در [[حدیثی]] که [[صدوق]] از [[حسن بن فضال]] [[روایت]] کرده، وی گوید: به [[امام هشتم]]{{ع}} عرض کردم که چرا آنها را حواریون گفتند؟ حضرت فرمود: اما در پیش مردم بدان سبب بود که آنها جامهها را میشستند و اما در نزد ما بدان سبب بود که آنان خودشان [[پاک]] بودند و مردم را نیز با [[موعظه]] و [[پند]] از آلودگی به [[گناهان]] پاک میکردند<ref>علل الشرائع، ص۳۸؛ عیون الاخبار، ص۲۳۳ و ۲۳۴.</ref>. | ||
معنای دیگری که برای [[حواری]] در لغت آمده، [[یاور]] و [[ناصر]] است که آنها چون [[دعوت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} را [[اجابت]] کرده و [[یاری]] و [[نصرت]] او را عهدهدار شدند، از این رو به [[حواریون عیسی]] موسوم گشتند.<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۶۰۱.</ref> | معنای دیگری که برای [[حواری]] در لغت آمده، [[یاور]] و [[ناصر]] است که آنها چون [[دعوت]] [[حضرت عیسی]]{{ع}} را [[اجابت]] کرده و [[یاری]] و [[نصرت]] او را عهدهدار شدند، از این رو به [[حواریون عیسی]] موسوم گشتند.<ref>[[سید هاشم رسولی محلاتی|رسولی محلاتی، سید هاشم]]، [[تاریخ انبیاء (کتاب)|تاریخ انبیاء]] ص ۶۰۱.</ref> | ||
==[[حواریون]] چه کسانی بودند؟== | |||
حواریون جمع «[[حواری]]» از ماده «حور» به معنی شستن و سفید کردن است و گاهی به هر چیز سفید نیز اطلاق میشود و لذا غذاهای سفید را [[عرب]] «حواری» میگوید و حوریان [[بهشتی]] را نیز به همین جهت «حوریه» میگویند که سفید پوستند. | |||
اما دربارۀ علت نامگذاری [[شاگردان]] [[مسیح]] به این نام احتمالات متعددی داده شده ولی آنچه نزدیکتر به [[ذهن]] میرسد و در [[احادیث]] [[پیشوایان]] بزرگ [[دینی]] آمده است این است که آنها علاوه بر اینکه [[قلبی]] [[پاک]] و [[روحی]] با [[صفا]] داشتند در [[پاکیزه]] ساختن و روشن نمودن [[افکار]] دیگران، و شستشوی [[مردم]] از [[آلودگی]] و [[گناه]] [[کوشش]] فراوان داشتند. | |||
از [[امام]] [[علی بن موسی]]{{ع}} نقل شده که از آن حضرت سؤال کردند: «چرا حواریون به این نام نامیده شدند؟» فرمود: «جمعی از مردم چنین [[تصور]] میکنند که آنها [[شغل]] لباسشویی داشتند ولی در نزد ما علت آن این بوده که آنها هم خود را از آلودگی به گناه پاک کرده بودند و هم برای پاک کردن دیگران کوشش داشتند».<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصههای قرآن (کتاب)|قصههای قرآن]] ص ۴۴۱.</ref> | |||
==حواریون از نظر [[قرآن]] و [[انجیل]]== | |||
قرآن درباره «حواریون» سخن گفته و [[ایمان]] آنان را متذکر شده است<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ}} «ای مؤمنان! یاوران (دین) خدا باشید چنان که عیسی پسر مریم به حواریان گفت: چه کسانی در راه خداوند یاوران من خواهند بود؟ حواریان گفتند: ما یاوران (دین) خداوندیم و دستهای از بنی اسرائیل ایمان آوردند و دستهای کافر شدند و ما مؤمنان را در برابر دشمنانشان نیرومند کردیم و پیروز شدند» سوره صف، آیه ۱۴.</ref> ولی از جملههایی که انجیل دربارۀ حواریون دارد استفاده میشود که آنان دربارۀ مسیح همگی لغزشهایی داشتهاند. | |||
و در [[انجیل متی]] و [[لوقا]] باب ۶ اسامی حواریون چنین آمده است: | |||
#[[پطرس]] | |||
#[[اندریاس]] | |||
#[[یعقوب]] | |||
#[[یوحنا]] | |||
#فیلوپس | |||
#برتولولما | |||
#ثوما | |||
#[[متّی]] | |||
#یعقوب ابن حلفا | |||
#[[شمعون]] ملقب به «غیور» | |||
#[[یهودا]] [[برادر]] یعقوب | |||
#[[یهودای اسخریوطی]] که [[خیانت]] به مسیح کرد. | |||
[[مفسر]] معروف مرحوم [[طبرسی]] در [[مجمع البیان]] نقل میکند که «حواریون» به همراه [[عیسی]] در سفرها به راه میافتادند، و هرگاه [[تشنه]] یا گرسنه میشدند به [[فرمان خداوند]] [[غذا]] و آب برای آنها آماده میشد آنها این جریان را [[افتخار]] بزرگی برای خود دانستند و از مسیح پرسیدند آیا کسی بالاتر از ما پیدا میشود؟ او گفت: آری. | |||
«از شما بالاتر کسی است که [[زحمت]] بکشد و از دست [[رنج]] خود نان بخورد!»... و به دنبال این جریان آنها به شستشوی [[لباس]] و گرفتن [[اجرت]] در برابر آن مشغول شدند. (و عملاً به همه [[مردم]] درس دادند که کار و [[کوشش]] [[ننگ و عار]] نیست). | |||
«[[حواریون]]» پس از قبول [[دعوت]] [[مسیح]] به [[همکاری]] و کمک و [[گواه]] گرفتن او بر [[ایمان]] خود، متوجه درگاه [[خداوند]] شدند و ایمان خویش را به پیشگاه او عرضه داشتند و گفتند: «پروردگارا ما به آنچه تو فرستادهای ایمان آوردهایم»<ref>سوره آل عمران، آیه ۵۳.</ref>. | |||
ولی از آنجا که دعوی ایمان به [[تنهایی]] کافی نبود، به دنبال آن [[عمل به دستورات]] آسمانی و [[پیروی از پیامبر]] [[خدا]] «مسیح» را پیش کشیدند و گفتند: «ما از فرستاده تو مسیح [[پیروی]] کردیم»<ref>{{متن قرآن|رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ}} «پروردگارا! بدانچه فرو فرستادهای، ایمان آوردیم و از این پیامبر پیروی کردیم پس ما را در شمار گواهان بنگار» سوره آل عمران، آیه ۵۳.</ref> و این گواه زندۀ [[ایمان راسخ]] ما است. | |||
سپس تقاضا کردند که خداوند نام آنها را در زمرۀ [[شاهدان]] و [[گواهان]] قرار دهد این گواهان همان کسانی هستند که در این [[جهان]] سمت [[رهبری]] [[امتها]] را دارند و در [[رستاخیز]] [[شاهد]] بر [[اعمال نیک]] و بد مردم خواهند بود.<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[قصههای قرآن (کتاب)|قصههای قرآن]] ص ۴۴۱.</ref> | |||
==تعداد حواریون و نام آنها== | ==تعداد حواریون و نام آنها== |