←مقدمه
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
فلس - را که برخی "فُلُس"<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> و بعضی دیگر "فَلس"<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> تلفظ کردهاند، - نام بتی بوده در نجد که [[مردم]] طی آن را [[معبود]] خود قرار داده بودند.<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶. نیز ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> این [[بت]] که نزدیک [[فید]]<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶.</ref> و به نقل [[ابن کلبی]] در میان کوهی به نام أجإ - از کوههای [[قبیله طی]] - قرار داشت<ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> در واقع دماغهای بود سرخ رنگ، مایل به سیاهی و شبیه تمثال [[آدمی]]. <ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> تولیت این [[بت]] را بنی بولان بر عهده داشتند. <ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۶۰؛ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶.</ref> [[مردم]] طی ضمن [[پرستش]] آن، [[هدایا]] و نذوراتشان را تقدیمش میکردند و برایش [[قربانی]] انجام میدادند. این بت، نزدشان چنان [[اجر]] و [[قربی]] داشت که هیچ [[بیمناکی]] نزدیک او نمیشد مگر آنکه در [[امان]] بود و هیچ شکاری بدان [[پناه]] نمیبرد مگر آنکه آن را به حال خود وا میگذاشتند و مردم در پیرامونش از دستبرد، ایمن بودند.<ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> [[رسول خدا]]{{صل}}، در [[سال نهم هجری]]، علی{{ع}} را [[مأمور]] [[تخریب]] | فلس - را که برخی "فُلُس"<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> و بعضی دیگر "فَلس"<ref>ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> تلفظ کردهاند، - نام بتی بوده در نجد که [[مردم]] طی آن را [[معبود]] خود قرار داده بودند.<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶. نیز ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref> این [[بت]] که نزدیک [[فید]]<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶.</ref> و به نقل [[ابن کلبی]] در میان کوهی به نام أجإ - از کوههای [[قبیله طی]] - قرار داشت<ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> در واقع دماغهای بود سرخ رنگ، مایل به سیاهی و شبیه تمثال [[آدمی]]. <ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> تولیت این [[بت]] را بنی بولان بر عهده داشتند. <ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۶۰؛ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۱۶.</ref> [[مردم]] طی ضمن [[پرستش]] آن، [[هدایا]] و نذوراتشان را تقدیمش میکردند و برایش [[قربانی]] انجام میدادند. این بت، نزدشان چنان [[اجر]] و [[قربی]] داشت که هیچ [[بیمناکی]] نزدیک او نمیشد مگر آنکه در [[امان]] بود و هیچ شکاری بدان [[پناه]] نمیبرد مگر آنکه آن را به حال خود وا میگذاشتند و مردم در پیرامونش از دستبرد، ایمن بودند.<ref>هشام بن محمد کلبی، الاصنام، ص۵۹.</ref> [[رسول خدا]]{{صل}}، در [[سال نهم هجری]]، علی{{ع}} را [[مأمور]] [[تخریب]] این [[بتکده]] کرد. [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} به هنگام تخریب این مکان، دو [[شمشیر]] در آن یافت یکی الرَّسوب و دیگر المِخذَم. پس آنها را نزد [[پیامبر]]{{صل}} آورد و حضرت هم هر دو آنها را به ایشان اهداء فرمودند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۸۷.</ref> امروزه فلس مکان شناخته شدهای نیست. فلس را همچنین گیاهی سرخ گفتهاند در وسط [[کوه]] أجإ و أجإ [[اسود]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۲۷۳.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۲۳۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |