اراضی شخصی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که [[مالکیت]] آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. | منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که [[مالکیت]] آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. | ||
این [[اراضی]] را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد<ref>مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.</ref>. | این [[اراضی]] را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد<ref>مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.</ref>. | ||
# اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛ | # اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛ | ||
#اراضی‌ای که توسط [[ارث]] یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛ | # اراضی‌ای که توسط [[ارث]] یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛ | ||
#تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود [[اسلام]] آورده‌اند؛ | # تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود [[اسلام]] آورده‌اند؛ | ||
# [[اراضی صلح]] که صاحبان اصلی آنها [[مالکیت]] رسمی خود را بر آن اراضی در [[قرارداد صلح]] با [[مسلمانان]] قید کرده باشند<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، | # [[اراضی صلح]] که صاحبان اصلی آنها [[مالکیت]] رسمی خود را بر آن اراضی در [[قرارداد صلح]] با [[مسلمانان]] قید کرده باشند<ref>فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص۱۳۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۵
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
منظور از اراضی شخصی، زمین‌هایی است که مالکیت آن در مورد اشخاص به رسمیت شناخته شده است. این اراضی را می‌توان به صورت زیر دسته‌بندی کرد[۱].
- اراضی مواتی که به وسیله افراد آباد شده باشند؛
- اراضی‌ای که توسط ارث یا اسباب قانونی دیگر به شخص انتقال یافته باشند؛
- تمامی زمین‌هایی که مالکان آنها به میل خود اسلام آورده‌اند؛
- اراضی صلح که صاحبان اصلی آنها مالکیت رسمی خود را بر آن اراضی در قرارداد صلح با مسلمانان قید کرده باشند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ مبانی فقهی کلیات قانون اساسی، ص۲۸۰-۲۷۶.
- ↑ فقه سیاسی، ج۳، ص۲۰۵-۲۰۴.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۱۳۰.