عوف بن مالک بن نضله: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شیعیان امیرالمؤمنین' به 'شیعیان امیرالمؤمنین') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
وی از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد و از [[یاران]] و [[شیعیان | وی از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در [[کوفه]] ساکن شد و از [[یاران]] و [[شیعیان امیرالمؤمنین]] {{ع}} گردید، و در [[جنگ نهروان]] در رکاب آن [[حضرت]] با [[خوارج]] جنگید و از [[راویان]] مورد [[وثوق]] است <ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.</ref>. این [[حدیث]] از او [[نقل]] شده که گفت: در [[جنگ نهروان]]، ما با [[علی]] {{ع}} پایین نهر بودیم، گروه [[حروریه]] ([[خوارج]]) آمدند و مقابل [[حضرت]] صف کشیدند، ولی [[امام]] {{ع}} فرمود: "هیچ اقدامی علیه آنها نکنید و تا عملی از آنها سر نزده [[جنگی]] آغاز ننمایید". تا خبر آوردند که [[عبدالله بن خباب بن ارت]] (و [[همسر]] و طفل در رحم او) را کشته‌اند. [[حضرت]] [[تکبیر]] گفت و سپس به [[خوارج]] ندا داد که: "[[قاتل]] [[عبدالله بن خباب بن ارت]] را تحویل دهید؟" تمام [[خوارج]] در پاسخ [[امام]] {{ع}} فریاد برآوردند: "ما همه [[قاتل]] [[عبدالله بن خباب بن ارت]] هستیم - و سه مرتبه این جمله را تکرار کردند-". و [[حضرت]] در این موقع [[دستور]] حمله صادر کرد و چند ساعتی نشد که [[خوارج]] به جز نُه نفرشان، همه به [[هلاکت]] رسیدند<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۹۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. عوف بن مالک بن نضله از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عوف بن مالک بن نضله در تاریخ اسلامی - عوف بن مالک بن نضله در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| عوف بن مالک بن نضله | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | عوف بن مالک بن نضله |
| جنسیت | مرد |
| پدر | مالک بن نضله |
| محل زندگی | کوفه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | جنگ نهروان |
مقدمه
وی از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در کوفه ساکن شد و از یاران و شیعیان امیرالمؤمنین (ع) گردید، و در جنگ نهروان در رکاب آن حضرت با خوارج جنگید و از راویان مورد وثوق است [۱]. این حدیث از او نقل شده که گفت: در جنگ نهروان، ما با علی (ع) پایین نهر بودیم، گروه حروریه (خوارج) آمدند و مقابل حضرت صف کشیدند، ولی امام (ع) فرمود: "هیچ اقدامی علیه آنها نکنید و تا عملی از آنها سر نزده جنگی آغاز ننمایید". تا خبر آوردند که عبدالله بن خباب بن ارت (و همسر و طفل در رحم او) را کشته‌اند. حضرت تکبیر گفت و سپس به خوارج ندا داد که: "قاتل عبدالله بن خباب بن ارت را تحویل دهید؟" تمام خوارج در پاسخ امام (ع) فریاد برآوردند: "ما همه قاتل عبدالله بن خباب بن ارت هستیم - و سه مرتبه این جمله را تکرار کردند-". و حضرت در این موقع دستور حمله صادر کرد و چند ساعتی نشد که خوارج به جز نُه نفرشان، همه به هلاکت رسیدند[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.
- ↑ تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۲۹۰.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۹۳.