ظلم‌ستیزی در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = ظلم

| عنوان مدخل  = [[ظلم‌ستیزی]]

[[پیامبر اکرم]] {{صل}} ‌در [[قیام]] خود علیه [[استکبار]] و [[حاکمیت]] [[ظلم]] و [[جهل]]، به [[وحدت]] افراد اهمیت بسیار می‌‌داد. در دوران مکه‌، [[مسلمانان]] [[احساس]] یکرنگی و [[برادری]] می‌‌کردند و مشکلی در این باره در میان نبود ولی با [[هجرت به مدینه]]، [[یاران پیامبر]] را دو گروه تشکیل می‌دادند؛ [[انصار]] و [[مهاجرین]]. افزون بر تفاوت شرایط [[اقتصادی]] و مادی، این دو گروه از نظر [[فرهنگی]] نیز ناهمخوانی‌هایی با هم داشتند. [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} (برای [[استحکام]] بیشتر میان آنها چاره اندیشی کرد و طرح “مواخاة” و [[برادری]] را مطرح کرد. چنان که [[قرآن کریم]] در این باره می‌‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ}}<ref>«جز این نیست که مؤمنان برادرند، پس میان برادرانتان را آشتی دهید و از خداوند پروا کنید باشد که بر شما بخشایش آورند» سوره حجرات، آیه 10.</ref>. از [[ابن عباس]] [[روایت]] شده است هنگامی که [[آیه اخوت]] نازل شد، [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} میان [[مسلمانان]] پیوند [[برادری]] [[استوار]] ساخت. [[ابوبکر]] را با [[عمر]]، [[عثمان]] را با عبدالرحمان‌... تا آنکه همه [[مسلمانان]] را بر پایه و [[منزلت]] شان با یکدیگر، [[برادر]] ساخت. سپس به [[علی]] {{ع}} فرمود: تو [[برادر]] [[منی]] و من [[برادر]] تو<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب‌، ۲/۳۲</ref>.<ref> [[روح‌الله محمدی|محمدی، روح‌الله]]، [[کوثر (نشریه)|فصلنامه کوثر]]، [[بررسی ظلم‌ستیزی و عدالت‌گستری در سیره انبیاء از منظر قرآن کریم (مقاله)| بررسی ظلم‌ستیزی و عدالت‌گستری در سیره انبیاء از منظر قرآن کریم (مقاله)]]، ص41-45.</ref>

[[رده:ظلم‌ستیزی]]