منظور از قتل نفس زکیه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[مقدمات ظهور امام مهدی]] / [[نشانه‌های ظهور امام مهدی]] / [[قتل نفس زکیه]]

| مدخل اصلی = [[قتل نفس زکیه]]

| مدخل وابسته =  

| تعداد پاسخ = ۷

== پاسخ نخست ==

 

 

 

اما [[حسینی]] که مورد [[کلام]] است: کیفیت کشته شدن او این است که او را در مابین [[رکن و مقام]] [[ذبح]] خواهند کرد. چنان‌چه [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمودند. و وجهش چنان است که [[حضرت باقر]] {{ع}} فرمود: "[[حضرت قائم]] {{ع}} به [[اصحاب]] خود می‌گوید:‌ای [[قوم]]، [[اهل مکه]] مرا نمی‌خواهند و اینک من کسی را به سوی ایشان می‌فرستم تا بر ایشان [[اتمام حجت]] کنم، پس مردی از [[اصحاب]] خود را می‌طلبد و به او می‌فرماید: برو به سوی [[اهل مکه]] و بگو‌ای [[اهل مکه]] من رسولم از طرف فلان به سوی شما و او می‌گوید: ما اهل بیت [[رحمت]] و معدن [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم و از ذریه [[محمد]] و سلاله پیغمبرانیم، ما [[ظلم و ستم]] شدیم و مقهور شدیم و [[حق]] ما از ما گرفته شد، از وقتی که [[پیغمبر]] {{صل}} از [[دنیا]] [[رحلت]] فرمود تا امروز. پس اکنون ما شما را به [[یاری]] می‌طلبیم پس [[یاری]] کنید ما را، چون آن [[جوان]] به این سخن تکلم کند [[مردم]] بر وی جمع شوند و او را مابین [[رکن و مقام]] [[ذبح]] کنند و او است [[نفس زکیه]]"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۰۷، ح ۸۱.</ref>. (بقیه در کیفیت [[ظهور]])

این دو قضیه باهم مباینت تام دارند، پس نمی‌شود گفت: یکی است و [[اختلاف]] کرد که [[حسنی]] است یا [[حسینی]]، و از تأمل دقیق ظاهر می‌شود که اول [[نفس زکیه]] کشته خواهد شد و بعد این [[حسنی]] و بعد از این [[حسنی]] فاصله زیاد نیست. و کشتن این [[حسنی]] هم در ما بین [[رکن و مقام]] نیست، بلکه چون او مبادرت به [[خروج]] می‌کند. پس ظاهر این است که در [[مکه]] در خیابان‌ها و بازار باشد»<ref>[[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر ۱ (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۳۸.</ref>.

| تصویر = Pic2391.jpg

| پاسخ‌دهنده = مهدی یوسفیان

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی یوسفیان]]'''، در کتاب ''«[[رخدادهای ظهور (کتاب)|رخدادهای ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

| تصویر = 136863.JPG

| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

*«"کشته شدن انسانی بی‌گناه" یکی از نشانه‌های پنج گانه حتمی است. "[[نفس زکیه]]"؛ یعنی، فرد بی‌گناه، [[پاک]] و کسی که قتلی انجام نداده است<ref>نک: طریحی، مجمع البحرین، ج۱، ص۲۰۳ (زکا).</ref> و جرمی ندارد. این مضمون در [[آیات قرآن]] در داستان [[حضرت موسی]] {{ع}} نیز به کار رفته است<ref>{{متن قرآن|أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ}}؛ سوره کهف، آیه ۷۴.</ref>. [[محمد بن مسلم]] می‌گوید: از [[امام باقر]] {{ع}} پرسیدم:‌ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چه زمانی [[قائم]] شما [[قیام]] می‌کند؟ [[امام]] در پاسخ فرمود: {{عربی|"وَ قَتْلُ غُلَامٍ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ..."}}<ref>جوانی از آل محمد {{ع}} بین رکن و مقام کشته می‌شود، نام او محمد بن حسن نفس زکیه است؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref>؛ در روایتی [[جابر جعفی]] از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] کرده است:{{عربی|"وَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ "}}<ref>و نفس زکیه از فرزندان حسین {{ع}} است؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۱، ص۶۴.</ref>؛ از ویژگی‌هایی که برای "[[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]]"، بیان شده و اهمیت این رخداد را می‌نمایاند، حتمی بودن این واقعه است. [[روایات]] متعددی با تعابیر گوناگونی چون "محتوم"، "لابد ان یکون"، "لایخرج حتی" این مطلب را بیان می‌کنند. این حتمی بودن، در [[حدیث]] [[حمران بن اعین]] از [[امام صادق]] {{ع}} با تأکید بیشتری [[تبیین]] شده است: "از [[نشانه‌های حتمی]] که ناگزیر پیش از [[قیام]] [[قائم]] {{ع}} خواهد بود، [[خروج سفیانی]] و فرو رفتن در سرزمین [[بیداء]] و [[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]] و منادی از [[آسمان]] است. آنچه از [[روایات]] به دست می‌آید کلیاتی درباره [[قتل نفس زکیه]] و به چگونگی و اهداف او کمتر اشاره شده است"<ref>{{عربی|"مِنَ الْمَحْتُومِ الَّذِي لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ خُرُوجُ السُّفْيَانِيِّ وَ خَسْفٌ بِالْبَيْدَاءِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ وَ الْمُنَادِي مِنَ السَّمَاءِ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۶۴، ح۲۶.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۳۱ - ۱۳۲.</ref>.

}}

| پاسخ‌دهنده = سید نذیر حسنی

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[سید نذیر حسنی]]'''، در کتاب ''«[[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]»'' در این‌باره گفته است:

 

«بعضی [[روایت‌ها]] [[نقل]] می‌کنند که [[نفس زکیه]] جزو علایم قطعی است، [[ابو عبد الله]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمودند: [[نفس زکیه]] از جمله [[علایم حتمی]] است<ref>کمال الدین، ص ۶۴۹.</ref>. این مفهوم در چندین جا آمده است. [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق]] {{ع}} این مضمون را [[نقل]] می‌کند که فرمودند: پنج نشانه پیش از [[قیام قائم]] {{ع}} خواهد بود ... و [[کشته شدن نفس زکیه]] یکی از آنهاست<ref>کمال الدین، ص ۶۴۹.</ref>.

 

این مضمون از [[امام باقر]] {{ع}} نیز [[روایت]] شده است: [[کشته شدن نفس زکیه]] حتمی است<ref>تفسیر ابو حمزه ثمالی، ص ۸۲.</ref>.

 

در [[روایت‌ها]] آمده است که [[نفس زکیه]] در [[کوفه]] به همراه هفتاد نفر از [[صالحان]] کشته می‌شود<ref>الارشاد، ج ۲، ص ۳۶۸.</ref>. روایت‌های دیگر می‌گوید که [[نفس زکیه]] میان [[رکن و مقام]] کشته می‌شود و این گونه به نظر می‌آید که منظور از [[نفس زکیه]] که جزو [[علایم حتمی]] است همان کسی که میان [[رکن و مقام]] کشته می‌شود، زیرا در بعضی [[روایات]] و آثار آمده است البته اگر این تعبیر درست باشد او در [[مکه]] کشته می‌شود. به‌عنوان مثال [[عمار]] بن یاسر سخنی دارد که به [[پیامبر]] {{صل}} نسبت داده نشده است و می‌گوید: هنگامی که [[نفس زکیه]] کشته شود و برادرش در حوالی [[مکه]] کشته شود یک منادی از [[آسمان]] ندا می‌دهد که [[آگاه]] باشید امیرتان فلان شخص است ..<ref>الفتن، ابن حماد، ص ۹۳.</ref>.

 

نویسنده کتاب [[منتخب الأثر]] این حادثه را جزو امور حتمی الوقوع به شمار آورده و گفته است: [[کشته شدن نفس زکیه]] همان کشته شدن [[محمد بن حسن]] است که میان [[رکن و مقام]] کشته می‌شود<ref>منتخب الاثر، ص ۴۵۴.</ref>.

 

این مسئله هنوز جای بحث دارد زیرا این [[نشانه‌ها]] با وجود احتمال داشتن قرینه‌هایی که حاکی از این است که [[نفس زکیه]] همان است که در [[کوفه]] کشته می‌شود به مرحله قطعیت می‌رسد.

| تصویر = 13681082.jpg

| پاسخ‌دهنده = علی رضا رمضانیان

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

*«[[قتل نفس زکیه]] یعنی: کشته شدن [[انسان]] بی‌گناه؛ منظور از زکیه انسانی [[پاک]] و بی‌گناه است. زیرا [[مردم]] [[مکه]] بدون هیچ عذری او را به [[شهادت]] می‌رسانند. در [[روایات]] از [[نفس زکیه]]، به "[[غلام]]" تعبیر شده است و این ممکن است بدان جهت باشد که او به هنگامه [[شهادت]]، نوجوان و یا [[جوان]] خواهد بود<ref>[[امام مهدی]] {{ع}} از ولادت تا ظهور سی دمحمد کاظم قزوینی، ص ۵۵۹.</ref>. این مضمون در داستان [[حضرت موسی]]‌ {{ع}} در [[قرآن کریم]] نیز آمده است. {{عربی|"أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ"}}<ref> آیا نفس محترمی که کسی را نکشته بود بی‌گناه کشتی.</ref>

# [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: [[قائم]] {{ع}} به [[اصحاب]] خود می‌فرماید: [[مردم]] [[مکه]] مرا نمی‌خواهند اما من کسی را به سوی آنها می‌فرستم تا آن گونه که سزاوا مثل من است بر آن‌ها [[اتمام حجت]] کند. آنگاه مردی از [[اصحاب]] خود را فرا می‌خواند و به او می‌فرماید: به [[مکه]] برو و بگو: ای اهل [[مکه]]! من فرستاده فلان ([[مهدی]]) به سوی شما هستم و می‌فرماید: ما [[اهل بیت]] [[رحمت]] و معدن [[رسالت]] و خلافتیم، ما از [[فرزندان]] [[محمد]] و پیامبرانیم که مورد [[ظلم]] و ازار و [[قهر]] قرار گرفتیم و [[حق]] ما از زمانی که [[پیامبر]] ما [[رحلت]] کرد تا امروز از ما گرفته شد. پس ما برای گرفتن [[حق]] خود از شما [[یاری]] می‌خواهیم و شما هم ما را [[یاری]] کنید. وقتی این [[جوان]] سخنان او را نزد [[اهل مکه]] بیان می‌کند به او حمله کرده و در بین [[رکن و مقام]] سر از تن او جدا می‌کنند و این همان [[نفس زکیه]] است<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷.</ref>.

# [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: {{عربی|"وَ النَّفْسُ الزَّكِيَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ"}}<ref> و نفس زکیه از فرزندان حسین {{ع}} است؛ محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، ج ۱، ص ۶۴.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص ۵۴- ۵۶.</ref>.

}}

| تصویر = 87666522.jpg

| پاسخ‌دهنده = محمد باقری‌زاده اشعری

| پاسخ = آقای '''[[محمد باقری‌زاده اشعری]]'''، در کتاب ''«[[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]»'' در این‌باره گفته است:

 

«از امور حتمیِ پیش از [[قیام]] [[قائم]] {{ع}}، کشته شدن [[نفس زکیه]] است. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: پنج نشانه، پس از [[قیام]] [[قائم]] است: [[ندای آسمانی|بانگ آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خسف بیداء|فرو رفتن سپاه او در زمین]]، کشته شدن [[نفس زکیه]] و [[خروج]] [[یمانی]]<ref>الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳.</ref>.

 

درباره مکان و زمان کشته شدن [[نفس زکیه]]، گزارش‌هایی رسیده است. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرماید: هنگامی که مردان، خود را به [[زنان]] و [[زنان]]، خود را به مردان شبیه کنند... و [[جوانی]] از [[آل محمد|خاندان محمد]] –که نامش [[محمد بن حسن]]، [[نفس زکیه]] است- میان رکن [[[حجر الاسود]]] و [[مقام]] [[[ابراهیم]]]، کشته شود و بانگی از [[آسمان]] آید که [[حق]] نزد او و [[شیعه]] اوست، هنگام [[خروج]] [[قائم]] ماست<ref>کمال الدین، ص ۳۳۰، ح ۱۶.</ref>.

| تصویر = 1402.jpg

| پاسخ‌دهنده = آفتاب مهر ج۱ (کتاب)

| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

 

«پس از آن که [[اراده خداوند]] بر [[ظهور]] [[حضرت]] قرار گرفت، بر اساس [[روایات]]، پانزده روز پیش از آن، شخصی در [[مسجد الحرام]] کشته می‌شود. [[قتل]] وی که به [[قتل نفس زکیه]] مشهور است، یکی از پنج علامت حتمی‌ [[ظهور]] شمرده شده است. [[حمران بن أعین]] [[نقل]] می‌کند: [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "از جمله [[علائم]] حتمی‌ که وقوعش قبل از [[قیام قائم]] قطعی خواهد بود [[خروج سفیانی]]، [[خسف بیداء]]، [[قتل نفس زکیه|کشته شدن نفس زکیه]] و [[ندای آسمانی]] است"<ref>الغیبه، نعمانی، ص۲۶۴، ح۲۶.</ref>.

* از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "بین [[قیام قائم]] و [[کشته شدن نفس زکیه]]، فاصله نخواهد بود، مگر پانزده شب"<ref>{{عربی|" لَيْسَ بَيْنَ قِيَامِ قَائِمِ آلِ مُحَمَّدٍ وَ بَيْنَ‏ قَتْلِ‏ النَّفْسِ‏ الزَّكِيَّةِ إِلَّا خَمْسَ عَشْرَةَ لَيْلَةً "}}؛ کتاب الغیبه، شیخ طوسی، باب علایم ظهور، ح۴۴۰.</ref>

* از برخی [[روایات]] استفاده می‌شود این شخص، [[جوانی]] است از [[فرزندان]] [[پیامبر]] به نام [[محمد بن الحسن]] که گویا چون [[انسان]] [[پاک]] و وارسته‌ای بوده و بدون [[گناه]] کشته می‌شود، به [[نفس زکیه]] معروف شده است. وی در [[مسجد الحرام]] به [[شهادت]] می‌رسد.

* در فرازی از [[روایت]] [[امام باقر]] {{ع}} چنین آمده است: "و [[جوانی]] از [[آل محمد]] {{صل}} که نام او [[محمد بن حسن]] _ [[نفس]] [[پاک]] _ است بین [[رکن و مقام]] کشته می‌شود<ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref>.

* درباره [[علت]] و کیفیت کشته شدن وی در روایتی از وجود [[مقدس]] [[امام باقر]] {{ع}} چنین [[نقل]] شده است: "[[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} به [[اصحاب]] خود می‌گوید: ای [[قوم]]! [[اهل مکه]] مرا نمی‌خواهند؛ ولی من کسی را به سوی آنان می‌فرستم، تا برایشان [[اتمام حجت]] کند و به آنچه سزاوار است، مانند من بر آن‌ها [[احتجاج]] کند. پس مردی از [[اصحاب]] خود را می‌خواهد، و به او می‌فرماید: به سوی [[اهل مکه]] برو و بگو:ای [[اهل مکه]]! من فرستاده از طرف فلان [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} به سوی شمایم، و او [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} می‌گوید به شما: به درستی که ما [[اهل بیت]] {{عم}} [[رحمت]] و معدن [[رسالت]] و [[خلافت]] هستیم و ما از [[فرزندان]] [[پیامبر|محمد]] {{صل}} و از تبار و سلاله پیامبرانیم و به درستی که ما مورد [[ظلم و ستم]] واقع گردیده و مقهور شدیم. از زمانی که پیامبرمان از [[دنیا]] رفت، تا امروز، [[حق]] ما از ما گرفته شده است، پس اکنون ما شما را به [[یاری]] می‌طلبیم؛ پس [[یاری]] کنید. چون آن [[جوان]] این [[کلام]] را بگوید، [[مردم]] به سوی او بروند و او را بین [[رکن و مقام]] [[ذبح]] کنند و او است [[نفس زکیه]]".<ref>بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۱، ص ۲۱۸-۲۲۰.</ref>.

}}

[[رده:پرسش]]