واصل بن عطاء بصری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = مفسران
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[واصل بن عطاء بصری در علوم قرآنی]]</div>
| عنوان مدخل  = واصل بن عطاء بصری
| مداخل مرتبط = [[واصل بن عطاء بصری در تاریخ اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
}}
== مقدمه ==
[[ابوحذیفه واصل بن عطاء غزال بصری مدنی مخزومی]] در سال ۸۰ه‍ در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد،<ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۲.</ref> ولی در [[بصره]] [[رشد]] یافت و زیست.<ref>معجم المؤلفین ۱۳/۱۵۶.</ref> گفته شده که وی مولای [[بنی مخزوم]] یا [[بنی ضبه]] یا [[بنی هاشم]] بود.<ref>طبقات المعتزله ۲۹.</ref> با پشت سر گذاشتن [[دوران کودکی]] مدتی در مجلس درس [[حسن بصری]]، از سران [[معتزله]] شرکت کرد و از [[شاگردان]] و ملازمان او بود و از [[پیروان]] [[عقاید]] و [[افکار]] او محسوب می‌‌شد، اما از زمانی که با استاد خویش در مسئله [[ایمان]] ([[مرتکب کبیره]]) [[اختلاف]] نظر پیدا کرد، از استادش کناره جست و [[اعلان]] [[مخالفت]] کرد و سپس به همراه [[عمرو بن عبید]] که خود نیز از [[یاران]] و ملا زمان حسن بصری در سال‌های متمادی بود و با وی [[اختلاف]] پیدا کرده و عقاید [[واصل]] را پذیرفته بود، [[فرقه]] موسوم به معتزله را پایه‌گذاری کرد<ref>الانساب ۵/۳۳۸ معجم الادباء ۱۹/۲۴۶.</ref> و به جهت [[کناره‌گیری]] از حسن بصری بود که به معتزله [[شهرت]] یافتند.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۶.</ref>


==مقدمه==
واصل متکلمی [[بلیغ]] بود و گفته شده که به سبب [[تسلط]] [[قوی]] و [[نیرومندی]] که بر لغت داشت، سخنان و خطبه‌های بلندی بدون به کار بردن حرف «راء» ایراد کرده است.<ref>تاریخ الاسلام ۸/۵۸۸ تاریخ التراث العربی ۱/۴/۱۸.</ref> وی در مقابل عقاید و افکار [[مخالفان]] خود مانند [[خوارج]]، دهریه، زنادقه و [[مرجئه]] ایستاده و سخنان ایشان را [[نقد]] و رد می‌‌کرد. گویند که زمانی به مدینه بازگشت و به همراه جمعی چون [[زید بن علی]] {{ع}} و پسرش [[یحیی بن زید]] در بعضی مسائل [[کلامی]] با [[امام صادق]] {{ع}} و اصحابش به [[مناظره]] پرداخت.
[[ابوحذیفه واصل بن عطاء غزال بصری مدنی مخزومی]] در سال ۸۰ هـ در [[مدینه]] به [[دنیا]] آمد،<ref>الفهرست (الندیم) ۲۰۲.</ref> ولی در [[بصره]] [[رشد]] یافت و زیست.<ref>معجم المؤلفین ۱۳/۱۵۶.</ref> گفته شده که وی مولای [[بنی مخزوم]] یا [[بنی ضبه]] یا [[بنی هاشم]] بود.<ref>طبقات المعتزله ۲۹.</ref> با پشت سر گذاشتن [[دوران کودکی]] مدتی در مجلس درس [[حسن بصری]]، از سران [[معتزله]] شرکت کرد و از [[شاگردان]] و ملازمان او بود و از [[پیروان]] [[عقاید]] و [[افکار]] او محسوب می‌‌شد، اما از زمانی که با استاد خویش در مسئله [[ایمان]] ([[مرتکب کبیره]]) [[اختلاف]] نظر پیدا کرد، از استادش کناره جست و [[اعلان]] [[مخالفت]] کرد و سپس به همراه [[عمرو بن عبید]] که خود نیز از [[یاران]] و ملا زمان حسن بصری در سال‌های متمادی بود و با وی [[اختلاف]] پیدا کرده و عقاید [[واصل]] را پذیرفته بود، [[فرقه]] موسوم به معتزله را پایه‌گذاری کرد<ref>الانساب ۵/۳۳۸ معجم الادباء ۱۹/۲۴۶.</ref> و به جهت [[کناره‌گیری]] از حسن بصری بود که به معتزله [[شهرت]] یافتند.<ref>معجم الادباء ۱۹/۲۳۶.</ref>
 
واصل متکلمی [[بلیغ]] بود و گفته شده که به سبب [[تسلط]] [[قوی]] و [[نیرومندی]] که بر لغت داشت، سخنان و خطبه‌های بلندی بدون به کار بردن حرف «راء» ایراد کرده است.<ref>تاریخ الاسلام ۸/۵۸۸ تاریخ التراث العربی ۱/۴/۱۸.</ref> وی در مقابل عقاید و افکار [[مخالفان]] خود مانند [[خوارج]]، دهریه، زنادقه و [[مرجئه]] ایستاده و سخنان ایشان را [[نقد]] و رد می‌‌کرد. گویند که زمانی به مدینه بازگشت و به همراه جمعی چون [[زید بن علی]]{{ع}} و پسرش [[یحیی بن زید]] در بعضی مسائل [[کلامی]] با [[امام صادق]]{{ع}} و اصحابش به [[مناظره]] پرداخت.


واصل دارای [[اصحاب]] و شاگردان بسیاری بوده که به نقاط مختلف دنیا [[مسافرت]] کرده و به [[تبلیغ]] عقاید و افکار خویش پرداخته‌اند که از آن میان [[عبدالله بن حارث]] به [[مغرب]]، [[حفص بن سالم]] به [[خراسان]]، [[قاسم بن سعدی]] به [[یمن]]، [[ایوب بن ابی تمیم]] به جزیره، [[حسن بن ذکوان]] به [[کوفه]] و [[عثمان طویل]] به ارمنستان مسافرت کرده‌اند.<ref>طبقات المعتزله ۲۹ـ۳۳.</ref>
واصل دارای [[اصحاب]] و شاگردان بسیاری بوده که به نقاط مختلف دنیا [[مسافرت]] کرده و به [[تبلیغ]] عقاید و افکار خویش پرداخته‌اند که از آن میان [[عبدالله بن حارث]] به [[مغرب]]، [[حفص بن سالم]] به [[خراسان]]، [[قاسم بن سعدی]] به [[یمن]]، [[ایوب بن ابی تمیم]] به جزیره، [[حسن بن ذکوان]] به [[کوفه]] و [[عثمان طویل]] به ارمنستان مسافرت کرده‌اند.<ref>طبقات المعتزله ۲۹ـ۳۳.</ref>
خط ۱۴: خط ۱۶:
[[ابوحذیفه]] در ۵۱ سالگی در سال ۱۳۱هـ درگذشت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۵/۴۶۵ النجوم الزاهره ۱/۳۱۳.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است.<ref>وفیات الاعیان ۶ / ۱۱ هدیة العارفین ۲ / ۴۹۹.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۰۹.</ref>
[[ابوحذیفه]] در ۵۱ سالگی در سال ۱۳۱هـ درگذشت.<ref>سیر اعلام النبلاء ۵/۴۶۵ النجوم الزاهره ۱/۳۱۳.</ref> در [[تاریخ]] وفاتش [[اختلاف]] است.<ref>وفیات الاعیان ۶ / ۱۱ هدیة العارفین ۲ / ۴۹۹.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۸۰۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
==واصل بن عطاء==
[[متکلم معتزلی]] و مؤسس [[فرقه]] [[معتزله]] است. وی به [[غزال]] [[شهرت]] داشته است و کنیه‌اش [[ابو حذیفه]] بوده است. واصل از تابعین بود. نخست در [[مدینه تربیت]] یافت و از [[صحابه]] و [[تابعین]] آنجا [[معارف اسلامی]] را آموخت؛ سپس از [[مدینه]] به بصره رفت و به مجلس درس [[حسن بصری]] پیوست. ولی پس از مدتی از او [[کناره‌گیری]] کرد. او در بصره با کسانی چون [[جهم بن صفوان]] و [[بشار بن برد]] [[شاعر]] آشنا شد و در [[سال ۱۳۱ هجری]] درگذشت<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «واصل بن عطاء»، شماره ۶۸۶۱.</ref>.<ref>[[سید امیر حسینی|حسینی، سید امیر]]، [[بصره و نقش آن در تحولات قرن اول هجری (کتاب)|بصره و نقش آن در تحولات قرن اول هجری]]، ص ۳۲۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM010553.jpg|22px]] [[سید امیر حسینی|حسینی، سید امیر]]، [[بصره و نقش آن در تحولات قرن اول هجری (کتاب)|'''بصره و نقش آن در تحولات قرن اول هجری''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۷۳٬۳۴۳

ویرایش