احمد بن محمد عاصمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
احمد از بزرگان [[کوفه]]، همچون [[حسن بن احمد بن فضال]]، <ref>رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۷۸.</ref>[[علی بن حسن فضال]]، [[عبدالواحد بن صواف]]<ref>الکافی، ج ۵، ص۳۹۱ و ج۸، ص۱۷.</ref> و [[ابن جمهور]] بهره برده است. <ref>الکافی والکلینی، ص۵۲۵.</ref> | احمد از بزرگان [[کوفه]]، همچون [[حسن بن احمد بن فضال]]، <ref>رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۷۸.</ref>[[علی بن حسن فضال]]، [[عبدالواحد بن صواف]]<ref>الکافی، ج ۵، ص۳۹۱ و ج۸، ص۱۷.</ref> و [[ابن جمهور]] بهره برده است. <ref>الکافی والکلینی، ص۵۲۵.</ref> | ||
عاصمی محدثی مورد [[وثوق]]، سالم و [[خیرخواه]]<ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.</ref> و از [[مشایخ]] [[ثقه الاسلام کلینی]] بود. مرحوم [[کلینی]] بیش از چهل مورد از او [[روایت]] کرده است. <ref>الکافی والکلینی، ص۵۲۵.</ref> افرادی چون [[حسین بن علی بن سفیان]]، [[محمد بن احمد بن جنید]] و [[ابن داوود]] نیز از او بهره برده‌اند. <ref>جامع الرواة، ج ۱، ص۶۲.</ref> بعضی احمد را از [[وکلای حضرت مهدی]]{{ع}} شمرده‌اند که به [[خدمت]] [[امام زمان]]{{ع}} مشرف شد و محضر آن حضرت را [[درک]] کرد. <ref>معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص۱۹۹.</ref> کتاب‌های النجوم، موالید الائمة{{عم}} واعمارهم اثر اوست. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.</ref> همچنین [[حسن بن جهم]]، جد سوم [[ابوغالب زراری]] و از خواص [[امام رضا]]{{ع}} کتابی داشته که ابوغالب آن را از طریق عاصمی روایت کرده است. <ref>رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۱۵.</ref> | عاصمی محدثی مورد [[وثوق]]، سالم و [[خیرخواه]]<ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.</ref> و از [[مشایخ]] [[ثقه الاسلام کلینی]] بود. مرحوم [[کلینی]] بیش از چهل مورد از او [[روایت]] کرده است. <ref>الکافی والکلینی، ص۵۲۵.</ref> افرادی چون [[حسین بن علی بن سفیان]]، [[محمد بن احمد بن جنید]] و [[ابن داوود]] نیز از او بهره برده‌اند. <ref>جامع الرواة، ج ۱، ص۶۲.</ref> بعضی احمد را از [[وکلای حضرت مهدی]]{{ع}} شمرده‌اند که به [[خدمت]] [[امام زمان]]{{ع}} مشرف شد و محضر آن حضرت را [[درک]] کرد. <ref>معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص۱۹۹.</ref> کتاب‌های النجوم، موالید الائمة{{عم}} واعمارهم اثر اوست. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.</ref> همچنین [[حسن بن جهم]]، جد سوم [[ابوغالب زراری]] و از خواص [[امام رضا]]{{ع}} کتابی داشته که ابوغالب آن را از طریق عاصمی روایت کرده است. <ref>رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۱۵.</ref>سال درگذشت احمد عاصمی روشن نیست؛ ولی با توجه به روایت [[ابوغالب زراری]] و [[محمد بن احمد بن جنید]] از وی، در سده چهارم می‌‌زیسته است.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۲، ص۱۰۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:طبقه هشتم راویان]] | |||
[[رده:کوفیان]] | |||
[[رده:بغدادیان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۷
احمد بن محمد عاصمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن محمد عاصمی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابو عبد الله احمد بن محمد بن احمد بن طلحه عاصمی کوفی بغدادی اهل کوفه بود؛ ولی در بغداد می‌‌زیست. ازآن رو که وی با علی بن عاصم، محدث معروف شیعه نسبت داشت، [۱] به لقب عاصمی شهرت یافت.
احمد از بزرگان کوفه، همچون حسن بن احمد بن فضال، [۲]علی بن حسن فضال، عبدالواحد بن صواف[۳] و ابن جمهور بهره برده است. [۴]
عاصمی محدثی مورد وثوق، سالم و خیرخواه[۵] و از مشایخ ثقه الاسلام کلینی بود. مرحوم کلینی بیش از چهل مورد از او روایت کرده است. [۶] افرادی چون حسین بن علی بن سفیان، محمد بن احمد بن جنید و ابن داوود نیز از او بهره برده‌اند. [۷] بعضی احمد را از وکلای حضرت مهدی(ع) شمرده‌اند که به خدمت امام زمان(ع) مشرف شد و محضر آن حضرت را درک کرد. [۸] کتاب‌های النجوم، موالید الائمة(ع) واعمارهم اثر اوست. [۹] همچنین حسن بن جهم، جد سوم ابوغالب زراری و از خواص امام رضا(ع) کتابی داشته که ابوغالب آن را از طریق عاصمی روایت کرده است. [۱۰]سال درگذشت احمد عاصمی روشن نیست؛ ولی با توجه به روایت ابوغالب زراری و محمد بن احمد بن جنید از وی، در سده چهارم می‌‌زیسته است.[۱۱]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.
- ↑ رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۷۸.
- ↑ الکافی، ج ۵، ص۳۹۱ و ج۸، ص۱۷.
- ↑ الکافی والکلینی، ص۵۲۵.
- ↑ رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.
- ↑ الکافی والکلینی، ص۵۲۵.
- ↑ جامع الرواة، ج ۱، ص۶۲.
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج ۱۴، ص۱۹۹.
- ↑ رجال (النجاشی)، ج ۱، ص۲۳۹.
- ↑ رسالة ابی غالب الزراری، ص۱۱۵.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲، ص۱۰۶.