تمیم بن حاتم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
تمیم [[فرزند]] حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از [[صالح]] از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]] از تمیم بن حاتم [[نقل]] میکند که تمیم بن حاتم گفت: ما با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} عازم [[بصره]] بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان [[زمین]] به لرزه درآمد و مضطرب شد. [[حضرت]] [[دست]] مبارکش را بر [[زمین]] زد و خطاب به [[زمین]] فرمود: | تمیم [[فرزند]] حاتم از کسانی است که از [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[نقل حدیث]] کرده است، و در [[تاریخ]] شرح بیشتری از او نیامده است، اما این [[نقل حدیث]] حکایت از نزدیکی و [[تقرب]] او به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} دارد. [[متن حدیث]] بدین شرح است: [[کلینی]] از [[صالح]] از [[محمد بن سنان]] از [[ابن مسکان]] از [[ابی بکر حضرمی]] از تمیم بن حاتم [[نقل]] میکند که تمیم بن حاتم گفت: ما با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} عازم [[بصره]] بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان [[زمین]] به لرزه درآمد و مضطرب شد. [[حضرت]] [[دست]] مبارکش را بر [[زمین]] زد و خطاب به [[زمین]] فرمود: «تو را چه میشود سکون و [[آرامش]] پیدا کن؟» سپس رو به ما کرد و فرمود: «این [[زمین]] لرزهای که شد اگر همان زلزلهای میبود که [[خدای عزوجل]] در کتاب عزیزش یاد کرده از من [[اجابت]] میکرد و ساکت میشد، ولکن این آن [[زلزله]] نیست»<ref>ر. ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.</ref>. و به اشاره [[حضرت]] [[زمین]] ساکت شد و آرام گرفت<ref>سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۵۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۵۱
تمیم بن حاتم | |
---|---|
نام کامل | تمیم بن حاتم |
جنسیت | مرد |
از اصحاب | امام علی |
مشخصات حدیثی | |
مشایخ او | امام علی |
راویان از او | ابوبکر حضرمی |
مقدمه
تمیم فرزند حاتم از کسانی است که از امیرالمؤمنین (ع) نقل حدیث کرده است، و در تاریخ شرح بیشتری از او نیامده است، اما این نقل حدیث حکایت از نزدیکی و تقرب او به امیرالمؤمنین (ع) دارد. متن حدیث بدین شرح است: کلینی از صالح از محمد بن سنان از ابن مسکان از ابی بکر حضرمی از تمیم بن حاتم نقل میکند که تمیم بن حاتم گفت: ما با امیرالمؤمنین (ع) عازم بصره بودیم و در منزلی پیاده شدیم که ناگهان زمین به لرزه درآمد و مضطرب شد. حضرت دست مبارکش را بر زمین زد و خطاب به زمین فرمود: «تو را چه میشود سکون و آرامش پیدا کن؟» سپس رو به ما کرد و فرمود: «این زمین لرزهای که شد اگر همان زلزلهای میبود که خدای عزوجل در کتاب عزیزش یاد کرده از من اجابت میکرد و ساکت میشد، ولکن این آن زلزله نیست»[۱]. و به اشاره حضرت زمین ساکت شد و آرام گرفت[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ر. ک: اعیان الشیعه، ج۳، ص۶۳۹؛ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۸۶ و جامع الرواة، ج۱، ص۱۳۲.
- ↑ سند حدیث به خاطر محمد بن سنان، ضعیف است.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۵۴.