ابان بن میمون قداح: تفاوت میان نسخه‌ها

ابان بن<ref>مصحف «عن ابان، عن میمون القداح» است.</ref> میمون قداح<ref>ر. ک: جامع الرواة، ج۲، ص۲۸۷.</ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] به نقل از [[کتاب کافی]] یاد شده است: {{متن حدیث|فی أصول الکافی: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ مَيْمُونٍ الْقَدَّاحِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ {{ع}} اقْرَأْ قُلْتُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ أَقْرَأُ قَالَ مِنَ السُّورَةِ التَّاسِعَةِ قَالَ فَجَعَلْتُ أَلْتَمِسُهَا فَقَالَ اقْرَأْ مِنْ سُورَةِ يُونُسَ قَالَ فَقَرَأْتُ {{متن قرآن|لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَى وَزِيَادَةٌ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ}}<ref>«برای آنان که نکویی کردند، نیکوترین پاداش و افزون بر آن است و چهره‌های آنان را نه غباری می‌پوشاند و نه خواری، آنان بهشتیند؛ آنها در آن جاودانند» سوره یونس، آیه ۲۶.</ref> قَالَ: «حَسْبُكَ» قَال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: إِنِّي لَأَعْجَبُ كَيْفَ لَا أَشِيبُ إِذَا قَرَأْتُ الْقُرْآنَ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۶، ص۴۹ به گزارش از الکافی، ج۲، ص۶۳۲، ح۱۹.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۵۴.</ref>

بر این اساس، در [[سند حدیث]] [[تفسیر کنز الدقائق]] تصحیف رخ داده، چنان که در تفسیر عیاشی نیز؛ زیرا به احتمال [[قوی]] «عن محمد» [[مصحّف]] «عن میمون» است و میمون القداح از [[راویان]] [[امامان]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{عم}} شمرده شده و مرحوم [[شیخ طوسی]] در کتاب [[رجال الطوسی (کتاب)|رجال الطوسی]] خود از وی چنین یاد می‌کند: {{عربی|"روی عنهما"}}<ref>رجال الطوسی، ص۳۰۹، ش۴۵۷۵.</ref>.