عوف بن عبدالله ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:قبیله ازد' به 'رده:ازد')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵۰: خط ۵۰:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
عوف [[فرزند]] [[عبدالله بن احمر ازدی]]، از نیروهای [[رزمنده]] و از [[شیعیان]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در [[صفین]] آن [[حضرت]] را [[یاری]] کرد<ref>الغدیر، ج۹، ص۳۶۷.</ref>. وی شاعر بود و پس از واقعۀ جانگداز [[کربلا]] قصیده‌ای طولانی دربارۀ [[صفین]] سرود و در قصیده‌اش نام [[امام حسین]] {{ع}} را نیز آورده و [[شیعه]] را برای [[طلب]] [[خون]] آن [[حضرت]] تحریص کرده است<ref>اعیان الشیعه، ج۸ ص۳۸۱؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۵۴.</ref>.
[[عوف بن عبدالله بن احمر ازدی]]، از نیروهای [[رزمنده]] و از [[شیعیان امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در [[صفین]] آن [[حضرت]] را [[یاری]] کرد<ref>الغدیر، ج۹، ص۳۶۷.</ref>. وی شاعر بود و پس از واقعۀ جانگداز [[کربلا]] قصیده‌ای طولانی دربارۀ [[صفین]] سرود و در قصیده‌اش نام [[امام حسین]] {{ع}} را نیز آورده و [[شیعه]] را برای [[طلب]] [[خون]] آن [[حضرت]] تحریص کرده است<ref>اعیان الشیعه، ج۸ ص۳۸۱؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۵۴.</ref>.
عوف بن عبدالله ازدی از جمله کسانی است که وقایع [[کربلا]]، [[ندامت]] [[مردم کوفه]] و داستان [[خروج]] [[توابین]] را [[نقل]] می‌کند<ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲ و ۵۸۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۹۲-۱۰۹۳.</ref>
عوف بن عبدالله ازدی از جمله کسانی است که وقایع [[کربلا]]، [[ندامت]] [[مردم کوفه]] و داستان [[خروج]] [[توابین]] را [[نقل]] می‌کند<ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲ و ۵۸۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۰۹۲-۱۰۹۳.</ref>


خط ۶۸: خط ۶۸:
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:قبیله ازد]]
[[رده:ازد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۹

عوف بن عبدالله ازدی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملعوف بن عبدالله ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
پدرعبدالله بن احمر ازدی
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

عوف بن عبدالله بن احمر ازدی، از نیروهای رزمنده و از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود و در صفین آن حضرت را یاری کرد[۱]. وی شاعر بود و پس از واقعۀ جانگداز کربلا قصیده‌ای طولانی دربارۀ صفین سرود و در قصیده‌اش نام امام حسین (ع) را نیز آورده و شیعه را برای طلب خون آن حضرت تحریص کرده است[۲]. عوف بن عبدالله ازدی از جمله کسانی است که وقایع کربلا، ندامت مردم کوفه و داستان خروج توابین را نقل می‌کند[۳].[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الغدیر، ج۹، ص۳۶۷.
  2. اعیان الشیعه، ج۸ ص۳۸۱؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۳۵۴.
  3. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲ و ۵۸۳.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۹۲-۱۰۹۳.