حجاج بن مسروق جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی [[اهل کوفه]] و از [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود. وقتی خبر [[هجرت]] [[امام حسین]] {{ع}} را از [[مدینه]] به [[مکّه]] شنید، خود را به آن [[حضرت]] رساند و همراه [[امام]] از آنجا به [[کربلا]] آمد. همواره ملازم [[سید الشهدا]] بود و در پنج وقت [[نماز]]، [[اذان]] می‌‌گفت. در مسیر [[راه]]، وقتی که [[امام حسین]] {{ع}} به منزلگاه "[[قصر بنی مقاتل]]" رسید و در آنجا [[خیمه]] گاه [[عبید الله بن حر جعفی]] را دید، [[حجاج بن مسروق]] را در پی او فرستاد تا او را به پیوستن به [[امام]] فراخواند<ref>عنصر شجاعت، ج ۱، ص ۸۰.</ref>. (گرچه [[توفیق]] [[حسینی]] شدن نیافت). هنگامی که کاروان [[حسین]] {{ع}} با [[سپاه]] حرّ بر خورد کردند، او به امر [[امام]]، [[اذان]] ظهر گفت. در برخی کتب از او با عنوان "مؤذّن حسین" یاد کرده‌اند<ref>انصار الحسین، ص ۶۸.</ref>. [[روز عاشورا]] به میدان رفت و جنگید و [[غرق]] [[خون]] نزد [[امام]] برگشت. پس از گفتگویی با [[سید الشهدا]]، بار دیگر به میدان رفت و [[شهید]] شد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۱۵۱.</ref>.