میسره مولی کنده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'خطیب بغدادی' به 'خطیب بغدادی')
جز (جایگزینی متن - 'رده:قبیله کنده' به 'رده:کنده')
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = میسره مولی کنده | مداخل مرتبط = [[میسره مولی کنده در تاریخ اسلامی]] - [[میسره مولی کنده در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = میسره مولی کنده
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه.jpg                           
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی از مسجد کوفه             
| نام کامل = میسره مولی کنده 
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =   
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله = [[کنده]]           
| از تیره =
| پدر =       
| مادر = 
| همسر =
| پسر = 
| دختر = 
| خواهر =
| برادر =   
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = 
| تاریخ درگذشت =     
| محل درگذشت = 
| تاریخ شهادت =     
| محل شهادت = 
| طول عمر = 
| محل دفن = 
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ نهروان]]
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =     
| علت شهرت = 
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او = 
| آخرین راوی از او =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[میسره]]، مولای - [[غلام]] [[آزاد]] شده - [[قبیله کنده]]، و از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} بوده است<ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۰؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۵.</ref>. وی در [[جنگ نهروان]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. و از آن [[حضرت]] نیز [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۴۳.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[میسره مولی کنده در تاریخ اسلامی]] - [[میسره مولی کنده در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
[[خطیب بغدادی]] از [[میسره]] [[نقل]] می‌کند که گفت: ما روزی مثل روز [[جنگ نهروان]]، [[علی]] {{ع}} را این طور بی‌تاب ندیدیم، او مرتب می‌فرمود: «ذو الثدیه را پیدا کنید». ما گشتیم در میان کشته‌ها و [[ذوالثدیه]] را نیافتیم. چون نزد [[حضرت]] آمدیم، فرمود: «اسم این مکان چیست؟» گفتیم: [[نهروان]] است، باز [[حضرت]] [[بی‌تابی]] کرد و فرمود: «[[خدا]] و رسولش راست گفتند شما [[دروغ]] می‌گویید، به [[خدا]] [[قسم]] [[ذوالثدیه]] در میان این کشته‌هاست». [[میسره]] می‌گوید: [[امام]] {{ع}} [[بی‌تابی]] کرد به طوری که [[غرق]] در عرق شد با این که وقت عرق کردن نبود، باز مکرراً می‌فرمود که: «[[ذوالثدیه]] را پیدا کنید»، و او را نمی‌یافتند. باز [[حضرت]] می‌پرسید: «این جا کجاست؟ و این نهر چه نام دارد؟» جواب می‌دادند که [[نهروان]] است. سپس فرمود: «بر دست [[ذوالثدیه]] گوشت زیادی است مانند پستان [[زن]]. و بر آن هفت (یا پنج) مو روییده است». [[میسره]] می‌گوید: سرانجام [[ذوالثدیه]] را به نشانه‌هایی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} داده بود، پیدا کردیم<ref>تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۲۲.</ref> و وقوع این [[خبر غیبی]] همگان را به [[حقانیت]] [[حضرت علی]] {{ع}} در آن [[جنگ]] و [[باطل]] بودن نهروانیان واقف کرد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۶۲-۱۳۶۳.</ref>
[[شیخ طوسی]] می‌نویسد: [[میسره]]، مولای - [[غلام]] [[آزاد]] شده - [[قبیله کنده]]، و از [[اصحاب]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بوده است<ref>رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۰؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۵.</ref>. وی در [[جنگ نهروان]] [[حضرت]] را [[یاری]] کرد. و از آن [[حضرت]] نیز [[نقل حدیث]] کرده است<ref>تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۴۳.</ref>.
 
[[خطیب بغدادی]] از [[میسره]] [[نقل]] می‌کند که گفت: ما روزی مثل روز [[جنگ نهروان]]، [[علی]]{{ع}} را این طور بی‌تاب ندیدیم، او مرتب می‌فرمود: "ذو الثدیه را پیدا کنید". ما گشتیم در میان کشته‌ها و [[ذوالثدیه]] را نیافتیم. چون نزد [[حضرت]] آمدیم، فرمود: "اسم این مکان چیست؟" گفتیم: [[نهروان]] است، باز [[حضرت]] [[بی‌تابی]] کرد و فرمود: "[[خدا]] و رسولش راست گفتند شما [[دروغ]] می‌گویید، به [[خدا]] [[قسم]] [[ذوالثدیه]] در میان این کشته‌هاست". [[میسره]] می‌گوید: [[امام]]{{ع}} [[بی‌تابی]] کرد به طوری که [[غرق]] در عرق شد با این که وقت عرق کردن نبود، باز مکرراً می‌فرمود که: "[[ذوالثدیه]] را پیدا کنید"، و او را نمی‌یافتند. باز [[حضرت]] می‌پرسید: "این جا کجاست؟ و این نهر چه نام دارد؟" جواب می‌دادند که [[نهروان]] است. سپس فرمود: "بر دست [[ذوالثدیه]] گوشت زیادی است مانند پستان [[زن]]. و بر آن هفت (یا پنج) مو روییده است". [[میسره]] می‌گوید: سرانجام [[ذوالثدیه]] را به نشانه‌هایی که [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} داده بود، پیدا کردیم<ref>تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۲۲.</ref> و وقوع این [[خبر غیبی]] همگان را به [[حقانیت]] [[حضرت علی]]{{ع}} در آن [[جنگ]] و [[باطل]] بودن نهروانیان واقف کرد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۳۶۲-۱۳۶۳.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[کنده]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


 
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:میسره مولی کنده]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:کنده]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۹

میسره مولی کنده
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملمیسره مولی کنده
جنسیتمرد
از قبیلهکنده
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ نهروان

مقدمه

شیخ طوسی می‌نویسد: میسره، مولای - غلام آزاد شده - قبیله کنده، و از اصحاب امیرمؤمنان (ع) بوده است[۱]. وی در جنگ نهروان حضرت را یاری کرد. و از آن حضرت نیز نقل حدیث کرده است[۲].

خطیب بغدادی از میسره نقل می‌کند که گفت: ما روزی مثل روز جنگ نهروان، علی (ع) را این طور بی‌تاب ندیدیم، او مرتب می‌فرمود: «ذو الثدیه را پیدا کنید». ما گشتیم در میان کشته‌ها و ذوالثدیه را نیافتیم. چون نزد حضرت آمدیم، فرمود: «اسم این مکان چیست؟» گفتیم: نهروان است، باز حضرت بی‌تابی کرد و فرمود: «خدا و رسولش راست گفتند شما دروغ می‌گویید، به خدا قسم ذوالثدیه در میان این کشته‌هاست». میسره می‌گوید: امام (ع) بی‌تابی کرد به طوری که غرق در عرق شد با این که وقت عرق کردن نبود، باز مکرراً می‌فرمود که: «ذوالثدیه را پیدا کنید»، و او را نمی‌یافتند. باز حضرت می‌پرسید: «این جا کجاست؟ و این نهر چه نام دارد؟» جواب می‌دادند که نهروان است. سپس فرمود: «بر دست ذوالثدیه گوشت زیادی است مانند پستان زن. و بر آن هفت (یا پنج) مو روییده است». میسره می‌گوید: سرانجام ذوالثدیه را به نشانه‌هایی که امیرالمؤمنین (ع) داده بود، پیدا کردیم[۳] و وقوع این خبر غیبی همگان را به حقانیت حضرت علی (ع) در آن جنگ و باطل بودن نهروانیان واقف کرد.[۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۵۸، ش۱۰؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۶۵.
  2. تهذیب التهذیب، ج۸، ص۴۴۳.
  3. تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۲۲۲.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۳۶۲-۱۳۶۳.