آسیبشناسی آزادی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = آزادی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== آزادی همچون هر امر ارزشمند دیگر ممکن است دچار آسیبهایی شود و به پیامدهای ناخواسته و نامطلوبی منجر شود. بنابراین این آسیبها باید شناسایی شود تا بت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = آزادی | | موضوع مرتبط = آزادی | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[آسیبشناسی آزادی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
'''[[آزادی]]''' اگر دارای مرز باشد دچار آسیب نمی شود. یکی از آسیبهای آن فهم نادرست از آزادی است و آسیب اساسیتر کج فهمی و بدفهمی از آن است. قلمرو و مرز آزادی وابسته به تعریف و ملاک آزادی است. وقتی آزادی بر اساس [[اسلام]] تعریف شد و ملاک آن [[الهی]] باشد؛ مرزهای آن نیز بر همان اساس تعیین میگردد. | |||
[[آزادی]] | |||
آسیب | |||
[[ | == مقدمه == | ||
[[آزادی]] همچون هر امر [[ارزشمند]] دیگر ممکن است دچار آسیبهایی شود و به پیامدهای ناخواسته و نامطلوبی منجر شود. یک آسیب در [[فهم]] معنای آزادی، محدود کردن آن در حوزه [[سیاسی]] و عدم توجه به دیگر ابعاد [[آزادی اجتماعی]] است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جمعی از اعضای تشکلها، کانونها، نشریات، هیئتهای مذهبی و شماری از نخبگان دانشجویی، ۱۵/۸/۱۳۸۲.</ref>. اما آسیب اساسیتر، بدفهمی از آن است. توهم [[تعارض]] آزادی با [[دین]] یکی از این بدفهمیهاست. این بدفهمی دو موضع نسبت به آن ایجاد کرده است: موضع [[ترس]] از آزادی و موضع نگاه [[غربی]] به آزادی و [[اباحیگری]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.</ref>. به هیچ وجه پذیرفتنی نیست که بر اساس مصلحتی پنداری، آن هم خارج از حدود قانونی و [[ایمان]] رایج، محدودیتی برای آزادی قایل شده، کوبیدن دین به نام آزادی نیز خطرناک است و نمیتوان با [[سوء]] استفاده از آزادی، دین را مخدوش کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در ۲/۱۲/۱۳۶۸.</ref>. [[عدم تعادل]] در مطالبه ارزشهایی چون [[آزادی]]، [[امنیت]]، [[دین]] و [[استقلال]] یک آسیب جدی است و همگان، به ویژه دستگاههای [[حکومتی]]، در این مورد مسئولاند<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۲۳/۲/۱۳۷۹.</ref>. | |||
[[دشمن]] و دوستانِ دشمن نیز با [[سوء]] تعبیر از آزادی، سوء استفاده زیادی میکنند از جمله اینها تشدید فضای [[اختلاف]] و تشنج، تشویش [[افکار عمومی]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۴/۱۰/۱۳۷۷.</ref>، ایجاد [[بدبینی]] نسبت به [[نظام]] و [[تضعیف]] [[اعتماد]] به [[مسئولان]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.</ref>، [[شبهه افکنی]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷؛ مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.</ref>، [[ترویج]] [[فرهنگ بیگانه]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.</ref>، [[میراندن]] [[روح امید]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.</ref>، [[بزرگنمایی]] قضایای کوچک<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار نمایندگان هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی، ۲۷/۳/۱۳۸۳.</ref>، [[توهین]] به نهادهای اصلی [[کشور]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.</ref>، [[بدگویی]] آشکار و صریح از اشخاص<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷.</ref>، ترویج [[منکرات]] و [[فحشا]] و [[بیبندوباری]]<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.</ref> و … است. جلوگیری از سوء استفادهها به معنای این نیست که [[دشمنان]] [[نظام]] و [[مخالفان اسلام]] نمیتوانند در این نظام [[زندگی]] کنند. | |||
باید توجه داشت که دشمن و [[دوستان]] دشمن قابل [[اعتماد]] نیستند و [[آزادیخواهی]] آنان را نمیتوان [[باور]] کرد<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار مردم مشهد و زائران حضرت علی بن موسی الرضا{{ع}} در صحن حضرت امام خمینی ۱/۱/۱۳۷۸؛ دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۹/۴/۱۳۷۹؛ اجتماع بزرگ مردم قم، ۱۴/۷/۱۳۷۹.</ref>.<ref>[[ابوالحسن حسنی (زاده 1348)|حسنی، ابوالحسن]]، [[آزادی اسلامی - حسنی (مقاله)|مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]]، ص ۱۱۷۷.</ref> | |||
== مرزهای [[آزادی]] == | |||
قلمرو و مرز آزادی وابسته به تعریف و ملاک آزادی است. وقتی آزادی بر [[اساس اسلام]] تعریف شد و ملاک آن [[الهی]] باشد؛ مرزهای آن نیز بر همان اساس تعیین میگردد. مرزهای آزادی با [[فهم]] صحیح از [[قرآن]] و [[حدیث]] به دست میآید<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.</ref>. | |||
اساسیترین مرز آزادی اصل [[اسلام]] است. بنابراین، سوق مردم به [[بیایمانی]] و [[عقاید]] مخالف اسلام و [[اشاعه فساد]] [[فکری]] آزاد نیست و آن [[خیانت]] است<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷؛ دیدار فرماندهان «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی»، ۲۴/۶/۱۳۷۷.</ref>. حد [[آزادی]] حدودی است که [[اسلام]] تعیین کرده است و در درون آن مرزهاست که آزادی باید استفاده شود<ref>حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.</ref>. | |||
[[اخلاق]] یکی از فارقهای اساسی دیگر میان آزادی اسلامی و آزادی لیبرالی [[غربی]] است. در [[لیبرالیسم]] غربی [[حقیقت]] و [[ارزشهای اخلاقی]] نسبی است و [[اعتقاد]] به ارزشهای اخلاقی بر عدم اعتقاد به آنها ترجیح ندارد اما در اسلام، ارزشهای اخلاقی و معنوی مرز آزادیاند<ref>[[ابوالحسن حسنی (زاده 1348)|حسنی، ابوالحسن]]، [[آزادی اسلامی - حسنی (مقاله)|مقاله «آزادی اسلامی»]]، [[منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲ (کتاب)|منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲]]، ص ۱۱۸۰.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۱: | خط ۲۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:آزادی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۴
آزادی اگر دارای مرز باشد دچار آسیب نمی شود. یکی از آسیبهای آن فهم نادرست از آزادی است و آسیب اساسیتر کج فهمی و بدفهمی از آن است. قلمرو و مرز آزادی وابسته به تعریف و ملاک آزادی است. وقتی آزادی بر اساس اسلام تعریف شد و ملاک آن الهی باشد؛ مرزهای آن نیز بر همان اساس تعیین میگردد.
مقدمه
آزادی همچون هر امر ارزشمند دیگر ممکن است دچار آسیبهایی شود و به پیامدهای ناخواسته و نامطلوبی منجر شود. یک آسیب در فهم معنای آزادی، محدود کردن آن در حوزه سیاسی و عدم توجه به دیگر ابعاد آزادی اجتماعی است[۱]. اما آسیب اساسیتر، بدفهمی از آن است. توهم تعارض آزادی با دین یکی از این بدفهمیهاست. این بدفهمی دو موضع نسبت به آن ایجاد کرده است: موضع ترس از آزادی و موضع نگاه غربی به آزادی و اباحیگری[۲]. به هیچ وجه پذیرفتنی نیست که بر اساس مصلحتی پنداری، آن هم خارج از حدود قانونی و ایمان رایج، محدودیتی برای آزادی قایل شده، کوبیدن دین به نام آزادی نیز خطرناک است و نمیتوان با سوء استفاده از آزادی، دین را مخدوش کرد[۳]. عدم تعادل در مطالبه ارزشهایی چون آزادی، امنیت، دین و استقلال یک آسیب جدی است و همگان، به ویژه دستگاههای حکومتی، در این مورد مسئولاند[۴].
دشمن و دوستانِ دشمن نیز با سوء تعبیر از آزادی، سوء استفاده زیادی میکنند از جمله اینها تشدید فضای اختلاف و تشنج، تشویش افکار عمومی[۵]، ایجاد بدبینی نسبت به نظام و تضعیف اعتماد به مسئولان[۶]، شبهه افکنی[۷]، ترویج فرهنگ بیگانه[۸]، میراندن روح امید[۹]، بزرگنمایی قضایای کوچک[۱۰]، توهین به نهادهای اصلی کشور[۱۱]، بدگویی آشکار و صریح از اشخاص[۱۲]، ترویج منکرات و فحشا و بیبندوباری[۱۳] و … است. جلوگیری از سوء استفادهها به معنای این نیست که دشمنان نظام و مخالفان اسلام نمیتوانند در این نظام زندگی کنند.
باید توجه داشت که دشمن و دوستان دشمن قابل اعتماد نیستند و آزادیخواهی آنان را نمیتوان باور کرد[۱۴].[۱۵]
مرزهای آزادی
قلمرو و مرز آزادی وابسته به تعریف و ملاک آزادی است. وقتی آزادی بر اساس اسلام تعریف شد و ملاک آن الهی باشد؛ مرزهای آن نیز بر همان اساس تعیین میگردد. مرزهای آزادی با فهم صحیح از قرآن و حدیث به دست میآید[۱۶].
اساسیترین مرز آزادی اصل اسلام است. بنابراین، سوق مردم به بیایمانی و عقاید مخالف اسلام و اشاعه فساد فکری آزاد نیست و آن خیانت است[۱۷]. حد آزادی حدودی است که اسلام تعیین کرده است و در درون آن مرزهاست که آزادی باید استفاده شود[۱۸].
اخلاق یکی از فارقهای اساسی دیگر میان آزادی اسلامی و آزادی لیبرالی غربی است. در لیبرالیسم غربی حقیقت و ارزشهای اخلاقی نسبی است و اعتقاد به ارزشهای اخلاقی بر عدم اعتقاد به آنها ترجیح ندارد اما در اسلام، ارزشهای اخلاقی و معنوی مرز آزادیاند[۱۹].
منابع
پانویس
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار با جمعی از اعضای تشکلها، کانونها، نشریات، هیئتهای مذهبی و شماری از نخبگان دانشجویی، ۱۵/۸/۱۳۸۲.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در ۲/۱۲/۱۳۶۸.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۲۳/۲/۱۳۷۹.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در خطبههای نماز جمعه تهران، ۴/۱۰/۱۳۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷؛ مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار نمایندگان هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی، ۲۷/۳/۱۳۸۳.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار جوانان در مصلای بزرگ تهران، ۱/۲/۱۳۷۹.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در جلسه پرسش و پاسخ با مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی، ۴/۱۲/۱۳۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری آقای سید محمد خاتمی، ۱۱/۵/۱۳۸۰.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در دیدار مردم مشهد و زائران حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در صحن حضرت امام خمینی ۱/۱/۱۳۷۸؛ دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، ۱۹/۴/۱۳۷۹؛ اجتماع بزرگ مردم قم، ۱۴/۷/۱۳۷۹.
- ↑ حسنی، ابوالحسن، مقاله «آزادی اسلامی»، منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲، ص ۱۱۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷؛ دیدار فرماندهان «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی»، ۲۴/۶/۱۳۷۷.
- ↑ حضرت آیتالله خامنهای، بیانات در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس، ۱۲/۶/۱۳۷۷.
- ↑ حسنی، ابوالحسن، مقاله «آزادی اسلامی»، منظومه فکری آیتالله العظمی خامنهای ج۲، ص ۱۱۸۰.