کردوس بن هانی بکری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام علی | عنوان مدخل  = کردوس بن هانی بکری | مداخل مرتبط = [[کردوس بن هانی بکری در تاریخ اسلامی]] - [[کردوس بن هانی بکری در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = کردوس بن هانی بکری
| مشهور به =
| نام تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین.jpg
| عرض تصویر =
| توضیح تصویر = تصویر نمادین جنگ صفین
| نام کامل = کردوس بن هانی بکری
| نام‌های دیگر =
| جنسیت = مرد
| کنیه =   
| لقب = 
| اهل = 
| از قبیله = [[بنی‌ربیعه]]   
| از تیره =   
| پدر =       
| مادر = 
| همسر =
| پسر =
| دختر = 
| خواهر =
| برادر = 
| خویشاوندان =
| وابستگان =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = 
| محل زندگی = 
| تاریخ درگذشت = 
| محل درگذشت =   
| تاریخ شهادت =
| محل شهادت =   
| طول عمر = 
| محل دفن =
| دین =
| مذهب =
| از اصحاب = [[امام علی]]
| از طبقه =
| در جنگ = [[جنگ صفین]]   
| نقش‌ها = 
| فعالیت‌ها =   
| علت شهرت =
| علت درگذشت = 
| علت شهادت =   
| راوی از =
| روایات مشهور = 
| مشایخ او = 
| راویان از او =   
| آخرین راوی از او =
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
کردوس بن هانی بکری مردی شاعر و [[شجاع]] و [[صحابی]] [[امیرمؤمنان]] {{ع}} و از رؤسای [[طایفه]] [[ربیعه]] بود که در [[صفین]] حضور داشت.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[کردوس بن هانی بکری در تاریخ اسلامی]] - [[کردوس بن هانی بکری در تراجم و رجال]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: پس از جریان [[حیله]] [[معاویه]] و [[عمروعاص]] برای [[نجات]] از [[شکست]] قطعی و بر سرِ نیزه کردن قرآن‌ها، عده‌ای از [[سپاهیان]] ظاهر بین و [[جاهل]] [[حضرت]] خواستار [[صلح]] و ترک [[مخاصمه]] شدند. به همین علت [[حضرت]] میان [[سپاه]] ایستاد، با آنان سخن گفت و با بیانی رسا و [[دلیل]] و [[برهان]] حیلۀ [[معاویه]] را گوشزد کرد. پس از پایان [[سخنان امام]] {{ع}}، اول کسی که در [[تأیید]] فرمایش [[حضرت]] و ادامه [[جنگ]] لب به سخن گشود، کردوس بن هانی بکری بود که گفت: «ای [[مردم]]! به [[خدا]] [[سوگند]]، ما از آن لحظه‌ای که از [[معاویه]] [[بیزاری]] جستیم، هرگز او را به [[دوستی]] نگرفته‌ایم و از آن لحظه که [[علی]] {{ع}} را به [[دوستی]] برگزیده‌ایم، هرگز از او دل‌زده نشده‌ایم. همانا کشته‌های ما از [[شهدا]] بوده و زنده‌های ما همه نیکوکارند. و بی‌گمان [[علی]] {{ع}} از جانب پروردگارش [[حجت]] و بیان دارد و همواره جز به [[عدل و داد]] [[رفتار]] نکرده است و هر صاحب حقی منصف است، بنابراین هر کس [[تسلیم]] [[حضرت علی]] {{ع}} شود، [[اهل]] [[نجات]] و هر کس با او به [[مخالفت]] برخیزد، هلاک خواهد شد»<ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۴۸۴.</ref>.
کردوس بن هانی بکری مردی شاعر و [[شجاع]] و [[صحابی]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و از رؤسای [[طایفه]] [[ربیعه]] بود که در [[صفین]] حضور داشت.


[[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: پس از جریان [[حیله]] [[معاویه]] و [[عمروعاص]] برای [[نجات]] از [[شکست]] قطعی و بر سرِ نیزه کردن قرآن‌ها، عده‌ای از [[سپاهیان]] ظاهر بین و [[جاهل]] [[حضرت]] خواستار [[صلح]] و ترک [[مخاصمه]] شدند. به همین علت [[حضرت]] میان [[سپاه]] ایستاد، با آنان سخن گفت و با بیانی رسا و [[دلیل]] و [[برهان]] حیلۀ [[معاویه]] را گوشزد کرد. پس از پایان [[سخنان امام]]{{ع}}، اول کسی که در [[تأیید]] فرمایش [[حضرت]] و ادامه [[جنگ]] لب به سخن گشود، کردوس بن هانی بکری بود که گفت: "ای [[مردم]]! به [[خدا]] [[سوگند]]، ما از آن لحظه‌ای که از [[معاویه]] [[بیزاری]] جستیم، هرگز او را به [[دوستی]] نگرفته‌ایم و از آن لحظه که [[علی]]{{ع}} را به [[دوستی]] برگزیده‌ایم، هرگز از او دل‌زده نشده‌ایم. همانا کشته‌های ما از [[شهدا]] بوده و زنده‌های ما همه نیکوکارند. و بی‌گمان [[علی]]{{ع}} از جانب پروردگارش [[حجت]] و بیان دارد و همواره جز به [[عدل و داد]] [[رفتار]] نکرده است و هر صاحب حقی منصف است، بنابراین هر کس [[تسلیم]] [[حضرت علی]]{{ع}} شود، [[اهل]] [[نجات]] و هر کس با او به [[مخالفت]] برخیزد، هلاک خواهد شد"<ref>ر.ک: وقعة صفین، ص۴۸۴.</ref>.
هر چند سخنان این سردار [[شجاع]] و دیگر [[یاران]] باوفای [[سپاه علی]] {{ع}} اثری در [[روحیه]] آن [[قوم]] [[نادان]] و [[بی‌خرد]] که [[پرچم]] [[مخالفت]] برافراشته بودند، نگذاشت و آنها بر [[مخالفت]] خود پافشاری کردند و [[حضرت]] را به [[پذیرش]] [[حکمیت]] مجبور ساختند، اما او و سایر همرزمان [[امام]] شناس به [[وظیفه]] [[اسلامی]] خود عمل کرد و از [[راه]] و رسم [[امام]] خود [[پیروی]] نمود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۱۶۱-۱۱۶۲.</ref>
 
هر چند سخنان این سردار [[شجاع]] و دیگر [[یاران]] باوفای [[سپاه علی]]{{ع}} اثری در [[روحیه]] آن [[قوم]] [[نادان]] و [[بی‌خرد]] که [[پرچم]] [[مخالفت]] برافراشته بودند، نگذاشت و آنها بر [[مخالفت]] خود پافشاری کردند و [[حضرت]] را به [[پذیرش]] [[حکمیت]] مجبور ساختند، اما او و سایر همرزمان [[امام]] شناس به [[وظیفه]] [[اسلامی]] خود عمل کرد و از [[راه]] و رسم [[امام]] خود [[پیروی]] نمود.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۱۱۶۱-۱۱۶۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[بنی‌ربیعه]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|'''اصحاب امام علی، ج۲''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده:مدخل]]
[[رده:اصحاب امام علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:کردوس بن هانی بکری]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:بنی‌ربیعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۶

کردوس بن هانی بکری
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملکردوس بن هانی بکری
جنسیتمرد
از قبیلهبنی‌ربیعه
از اصحابامام علی
حضور در جنگجنگ صفین

مقدمه

کردوس بن هانی بکری مردی شاعر و شجاع و صحابی امیرمؤمنان (ع) و از رؤسای طایفه ربیعه بود که در صفین حضور داشت.

نصر بن مزاحم نقل می‌کند: پس از جریان حیله معاویه و عمروعاص برای نجات از شکست قطعی و بر سرِ نیزه کردن قرآن‌ها، عده‌ای از سپاهیان ظاهر بین و جاهل حضرت خواستار صلح و ترک مخاصمه شدند. به همین علت حضرت میان سپاه ایستاد، با آنان سخن گفت و با بیانی رسا و دلیل و برهان حیلۀ معاویه را گوشزد کرد. پس از پایان سخنان امام (ع)، اول کسی که در تأیید فرمایش حضرت و ادامه جنگ لب به سخن گشود، کردوس بن هانی بکری بود که گفت: «ای مردم! به خدا سوگند، ما از آن لحظه‌ای که از معاویه بیزاری جستیم، هرگز او را به دوستی نگرفته‌ایم و از آن لحظه که علی (ع) را به دوستی برگزیده‌ایم، هرگز از او دل‌زده نشده‌ایم. همانا کشته‌های ما از شهدا بوده و زنده‌های ما همه نیکوکارند. و بی‌گمان علی (ع) از جانب پروردگارش حجت و بیان دارد و همواره جز به عدل و داد رفتار نکرده است و هر صاحب حقی منصف است، بنابراین هر کس تسلیم حضرت علی (ع) شود، اهل نجات و هر کس با او به مخالفت برخیزد، هلاک خواهد شد»[۱].

هر چند سخنان این سردار شجاع و دیگر یاران باوفای سپاه علی (ع) اثری در روحیه آن قوم نادان و بی‌خرد که پرچم مخالفت برافراشته بودند، نگذاشت و آنها بر مخالفت خود پافشاری کردند و حضرت را به پذیرش حکمیت مجبور ساختند، اما او و سایر همرزمان امام شناس به وظیفه اسلامی خود عمل کرد و از راه و رسم امام خود پیروی نمود.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: وقعة صفین، ص۴۸۴.
  2. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۱۶۱-۱۱۶۲.