بجیر نخعی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
بجیر، از نیروهای [[جهادگر]] [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] [[مجاهدت]] کرد. [[نقل]] است هنگامی که [[علی]] {{ع}} به شتر [[عایشه]] نزدیک شد، به بجیر فرمود: | بجیر، از نیروهای [[جهادگر]] [[اصحاب]] [[امیر مؤمنان]] {{ع}} بود که در [[جنگ جمل]] با [[شجاعت]] و [[دلاوری]] [[مجاهدت]] کرد. [[نقل]] است هنگامی که [[علی]] {{ع}} به شتر [[عایشه]] نزدیک شد، به بجیر فرمود: «آن شتر که عامل اصلی [[فتنه]]هاست را متوقف کن». این در حالی بود که گروهی از نخعیها و همدانیها دور او را گرفته و از وی [[مراقبت]] میکردند، بجیر با سرعت و جرئت از پشت به شتر [[عایشه]] حمله کرد و با ضربهای به پهلوی شتر او زد و شتر به [[زمین]] افتاد و از حرکت باز ایستاد<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۴۰.</ref>. | ||
به گفته [[طبری]] کسی که شتر [[عایشه]] را پی کرد و از حرکت انداخت [[بجیر بن لجه ضبی]] از [[اهل کوفه]] بود <ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).</ref>. | به گفته [[طبری]] کسی که شتر [[عایشه]] را پی کرد و از حرکت انداخت [[بجیر بن لجه ضبی]] از [[اهل کوفه]] بود <ref>تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).</ref>. | ||
[[ابن اثیر]]؛ [[اعین بن ضبیعه]] را عامل پی کردن شتر [[نقل]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).</ref>. | [[ابن اثیر]]؛ [[اعین بن ضبیعه]] را عامل پی کردن شتر [[نقل]] کرده است<ref>اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).</ref>. | ||
[[نصر بن مزاحم]]؛ [[عمرو بن غزیه انصاری]] را عامل پی کردن شتر [[عایشه]] میداند و مینویسد: | [[نصر بن مزاحم]]؛ [[عمرو بن غزیه انصاری]] را عامل پی کردن شتر [[عایشه]] میداند و مینویسد: «او در [[صفین]] هم در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} جنگید»<ref>وقعة صفین، ص۳۷۹.</ref>. | ||
احتمال دارد که تمامی این افراد هر کدام به نوعی در پی کردن شتر [[عایشه]] نقش داشتهاند؛ زیرا شتر [[عایشه]] را جمع زیادی از نیروهای [[بصری]] و همراهان [[عایشه]] و [[طلحه]] و [[زبیر]] [[مراقبت]] میکردند، لذا از پا درآوردن آن شتر، کار سخت و مشکلی بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref> | احتمال دارد که تمامی این افراد هر کدام به نوعی در پی کردن شتر [[عایشه]] نقش داشتهاند؛ زیرا شتر [[عایشه]] را جمع زیادی از نیروهای [[بصری]] و همراهان [[عایشه]] و [[طلحه]] و [[زبیر]] [[مراقبت]] میکردند، لذا از پا درآوردن آن شتر، کار سخت و مشکلی بوده است.<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | |||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[نخع]] (قبیله) | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۸
بجیر نخعی | |
---|---|
نام کامل | بجیر نخعی |
جنسیت | مرد |
از قبیله | نخع |
از اصحاب | امام علی |
حضور در جنگ | جنگ جمل |
مقدمه
بجیر، از نیروهای جهادگر اصحاب امیر مؤمنان (ع) بود که در جنگ جمل با شجاعت و دلاوری مجاهدت کرد. نقل است هنگامی که علی (ع) به شتر عایشه نزدیک شد، به بجیر فرمود: «آن شتر که عامل اصلی فتنههاست را متوقف کن». این در حالی بود که گروهی از نخعیها و همدانیها دور او را گرفته و از وی مراقبت میکردند، بجیر با سرعت و جرئت از پشت به شتر عایشه حمله کرد و با ضربهای به پهلوی شتر او زد و شتر به زمین افتاد و از حرکت باز ایستاد[۱]. به گفته طبری کسی که شتر عایشه را پی کرد و از حرکت انداخت بجیر بن لجه ضبی از اهل کوفه بود [۲]. ابن اثیر؛ اعین بن ضبیعه را عامل پی کردن شتر نقل کرده است[۳].
نصر بن مزاحم؛ عمرو بن غزیه انصاری را عامل پی کردن شتر عایشه میداند و مینویسد: «او در صفین هم در رکاب امیرالمؤمنین (ع) جنگید»[۴]. احتمال دارد که تمامی این افراد هر کدام به نوعی در پی کردن شتر عایشه نقش داشتهاند؛ زیرا شتر عایشه را جمع زیادی از نیروهای بصری و همراهان عایشه و طلحه و زبیر مراقبت میکردند، لذا از پا درآوردن آن شتر، کار سخت و مشکلی بوده است.[۵]
جستارهای وابسته
- نخع (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۴۰.
- ↑ تاریخ طبری، ج۴، ص۵۲۳ (محتمل است بجیر بن لجه ضبی همان بجیر نخعی باشد که از اهل کوفه بوده است).
- ↑ اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳ (در شرح حال اعین است).
- ↑ وقعة صفین، ص۳۷۹.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۲۵-۲۲۶.