یاران امام مهدی چگونه آزموده می‌شوند؟‌ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '}}↵↵== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع‌ جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت.↵{{پایان منبع جامع}}' به '}}'
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{جمع شدن| +{{پاسخ پرسش | عنوان پاسخ‌دهنده = ))
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==↵{{منبع‌ جامع}}↵* کتاب‌شناسی مهدویت؛↵* مقاله‌شناسی مهدویت؛↵* پایان‌نامه‌شناسی مهدویت.↵{{پایان منبع جامع}}' به '}}')
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{پرسش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات پرسش
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = [[یاران امام مهدی]]{{ع}} چگونه آزموده می‌شوند؟
| تصویر = 7626626268.jpg
| تصویر             = 7626626268.jpg
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] / [[یاران امام مهدی]]  
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل اصلی = [[آزمون یاران امام مهدی]]
| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] / [[یاران امام مهدی]]  
| مدخل وابسته =  
| مدخل اصلی   = [[آزمون یاران امام مهدی]]
| پاسخ‌دهندگان = ۳ پاسخ
| مدخل وابسته   =
| پاسخ‌دهنده        =
| پاسخ‌دهندگان       = ۳ پاسخ


}}
}}
'''[[یاران امام مهدی]]{{ع}} چگونه آزموده می‌شوند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''[[یاران امام مهدی]] {{ع}} چگونه آزموده می‌شوند؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.


==عبارت‌های دیگری از این پرسش==
== پاسخ جامع اجمالی ==
=== [[ضرورت]] آزمودن [[یاران]] ===
همۀ [[انبیا]] و [[مصلحان الهی]]، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] [[انتخاب]] کرده‌اند، چراکه [[نهضت]] همراه با سختی‌هایی است که بدون داشتن [[یاران]] [[فداکار]] و [[وفادار]] نمی‌توان حرکتی کرد. [[یاران امام زمان]] {{ع}} نیز از این قاعده مستثنی نیستند. [[منتظران]] به [[میزان]] [[درجات ایمان]] و گذر از آزمون‌ها، از یکدیگر متمایز می‌شوند. حتی بعد از جمع شدن نیروها، آزمون‌ها سخت‌تر می‌شود، [[امام]] با آزمون‌های جسمی و [[روانی]]، [[باورها]] را به [[آزمایش]] می‌گذارد و باورهای [[خرافی]] و عوامانه را زیر سؤال می‌‌برد و [[معارف]] فراموش شده را آشکار می‌سازد. در این آزمایش‌های سخت، صاحبان [[بصیرت]] و [[معرفت]]، [[متزلزل]] نشده و [[استوار]] می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند از پیرامون [[حضرت]] پراکنده می‌شوند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۲.</ref>.


==پاسخ جامع اجمالی==
=== آزمودن [[یاران]] ===
<div style="border-right-style: solid; border-right-color: #FFCC33; background-color: #FFF1B9; font-size: 100%;">* ''<sub>پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:</sub>''</div>
آزمون‌های [[انقلاب جهانی حضرت مهدی]] {{ع}} بر دو قسم است، برخی از آنها پیش از استقرار [[دولت جهانی]] است و برخی دیگر پس از آن.
{| style="text-align: center; background-color:##fff; width:40%; border-radius:0px; align:left !important; margin:left"
|-


|[[پرونده:1368171.jpg|75px|link=سید محمد صدر]]||[[پرونده:11130.jpg|75px|link=محمد جواد مروجی طبسی]]||[[پرونده:13681078.jpg|75px|link=مجتبی تونه‌ای]]
==== آزمون‌های پیش از استقرار [[دولت]] [[امام عصر]] {{ع}} ====
|-
آزمون‌های مختلفی قبل از تشکیل [[حکومت امام عصر]] {{ع}} وجود دارد مانند:
|<sub>[[سید محمد صدر|صدر]]</sub>||<sub>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی]]</sub>||<sub>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای]]</sub>


|-
# [[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} با سیمایی [[جوان]]، در حالی که [[مردم]] [[گمان]] می‌‌کنند [[حضرت]] پیرمردی سالخورده است. این رویداد، خود آزمونی خواهد بود برای کسانی که به آسانی [[شک]] به [[دل]] خود راه می‌‌دهند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
|}
# [[کشتار]] وسیعی که [[امام]] {{ع}} در آغاز [[ظهور]] انجام می‌دهد. [[امام]] {{ع}} پس از آنکه [[دلایل]] کافی و کاملی بر [[راستگویی]] و عدالتش آورد و [[افکار]] عمومی جهانیان [[یقین]] کرد او [[مهدی موعود]] است دیگر پاسخی به شبهه‌های [[معاندان]] نخواهد داد جز آنکه دامنه [[کشتار]] را به همۀ [[دروغگویان]] و شایعه‌پراکنان گسترش دهد. این [[آزمون]] موجب [[شکست]] مضاعف کسانی خواهد شد که در امتحانات [[پیش از ظهور]] نیز طعم [[شکست]] را چشیده‌اند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
===[[ضرورت]] آزمودن [[یاران]]===
*همۀ [[انبیا]] و [[مصلحان الهی]]، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] [[انتخاب]] کرده‌اند، چراکه [[نهضت]] همراه با سختی‌هایی است که بدون داشتن [[یاران]] [[فداکار]] و [[وفادار]] نمی‌توان حرکتی کرد. [[یاران امام زمان]]{{ع}} نیز از این قاعده مستثنی نیستند. [[منتظران]] به [[میزان]] [[درجات ایمان]] و گذر از آزمون‌ها، از یکدیگر متمایز می‌شوند. حتی بعد از جمع شدن نیروها، آزمون‌ها سخت‌تر می‌شود، [[امام]] با آزمون‌های جسمی و [[روانی]]، [[باورها]] را به [[آزمایش]] می‌گذارد و باورهای [[خرافی]] و عوامانه را زیر سؤال می‌‌برد و [[معارف]] فراموش شده را [[آشکار]] می‌سازد. در این آزمایش‌های سخت، صاحبان [[بصیرت]] و [[معرفت]]، [[متزلزل]] نشده و [[استوار]] می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند از پیرامون [[حضرت]] پراکنده می‌شوند<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۲.</ref>.
===آزمودن [[یاران]]===
*آزمون‌های [[انقلاب جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} بر دو قسم است، برخی از آنها پیش از استقرار [[دولت جهانی]] است و برخی دیگر پس از آن.
====آزمون‌های پیش از استقرار [[دولت]] [[امام عصر]]{{ع}}====
*آزمون‌های مختلفی قبل از تشکیل [[حکومت امام عصر]]{{ع}} وجود دارد مانند:
# [[ظهور]] [[مهدی موعود]]{{ع}} با سیمایی [[جوان]]، در حالی که [[مردم]] [[گمان]] می‌‌کنند [[حضرت]] پیرمردی سالخورده است. این رویداد، خود آزمونی خواهد بود برای کسانی که به آسانی [[شک]] به [[دل]] خود راه می‌‌دهند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
# [[کشتار]] وسیعی که [[امام]]{{ع}} در آغاز [[ظهور]] انجام می‌دهد. [[امام]]{{ع}} پس از آنکه [[دلایل]] کافی و کاملی بر [[راستگویی]] و عدالتش آورد و [[افکار]] عمومی جهانیان [[یقین]] کرد او [[مهدی موعود]] است دیگر پاسخی به شبهه‌های [[معاندان]] نخواهد داد جز آنکه دامنه [[کشتار]] را به همۀ [[دروغگویان]] و شایعه‌پراکنان گسترش دهد. این [[آزمون]] موجب [[شکست]] مضاعف کسانی خواهد شد که در امتحانات [[پیش از ظهور]] نیز طعم [[شکست]] را چشیده‌اند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
*گذراندن این دو [[آزمون]] برای [[یاران امام مهدی]]{{ع}} آسان بوده و موفقیت در آن قطعی است؛ بر خلاف امتحانات پس از [[تشکیل حکومت]]<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.


====آزمون‌های پس از استقرار [[دولت]] [[امام عصر]]{{ع}}====
گذراندن این دو [[آزمون]] برای [[یاران امام مهدی]] {{ع}} آسان بوده و موفقیت در آن قطعی است؛ بر خلاف امتحانات پس از [[تشکیل حکومت]]<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
*اما پس از [[تشکیل حکومت]] [[حضرت]]، آزمایش‌های گوناگونی وجود دارد که به مراتب مشکل‌تر از آزمون‌های قبلی است و قبولی در آنها [[بصیرت]] و [[استواری]] خاص خودش را می‌‌طلبد، مانند:
 
#استفاده از شیوه‌های [[داوری]] [[پیامبران]] گذشته توسط [[امام]]{{ع}}: این کار موجب [[حیرت]] و تردید برخی از [[یاران]] [[حضرت]] می‌شود و [[امام]] همه کسانی را که در کار او تشکیک نمایند به [[قتل]] می‌رساند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>. ممکن است گفته شود با آن ذهنیتی که از [[یاران امام]] داریم این‌گونه مخالفت‌ها و نافرمانی‌ها از آنان بعید به نظر می‌رسد. منتها باید توجه داشت، [[یاران امام]] دو دسته هستند؛ دسته اول همان ۳۱۳ نفر هستند که در برابر فرمان‌های [[امام]] تسلیم‌اند و دسته دوم کسانی هستند که [[هنگام ظهور]] به [[امام]] می‌پیوندند و ممکن است اینگونه مخالفت‌ها از آنان باشد، البته ممکن است دسته اول هم چنین مخالفت‌هایی داشته باشند؛ چراکه آنها نه معصوم‌اند و نه از برنامه‌های [[امام]] اطلاع دقیقی دارند<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]، ص ۴۲.</ref>. این نوع [[آزمایش]] فوائدی دارد که برخی از آنها عبارت‌اند از:
==== آزمون‌های پس از استقرار [[دولت]] [[امام عصر]] {{ع}} ====
## [[پیوستگی]] و [[ارتباط]] تنگاتنگ [[دعوت]] [[مهدوی]] با سلسله [[انبیا]]{{ع}}.
اما پس از [[تشکیل حکومت]] [[حضرت]]، آزمایش‌های گوناگونی وجود دارد که به مراتب مشکل‌تر از آزمون‌های قبلی است و قبولی در آنها [[بصیرت]] و [[استواری]] خاص خودش را می‌‌طلبد، مانند:
## [[اثبات]] وسعت [[آگاهی امام]]{{ع}} از شیوه‌های [[قضایی]] [[پیامبران پیشین]].
 
## [[تربیت]] [[انسان‌ها]] بر پایه قبول [[اندیشه‌ها]]، [[قوانین]] و [[عدالت]] کلی [[امام مهدی]]{{ع}}. لذا باید به صورت تعبدی پذیرای آن شوند وگرنه [[تربیت]] مورد نظر تحقق نخواهد یافت<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
# استفاده از شیوه‌های [[داوری]] [[پیامبران]] گذشته توسط [[امام]] {{ع}}: این کار موجب [[حیرت]] و تردید برخی از [[یاران]] [[حضرت]] می‌شود و [[امام]] همه کسانی را که در کار او تشکیک نمایند به [[قتل]] می‌رساند<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>. ممکن است گفته شود با آن ذهنیتی که از [[یاران امام]] داریم این‌گونه مخالفت‌ها و نافرمانی‌ها از آنان بعید به نظر می‌رسد. منتها باید توجه داشت، [[یاران امام]] دو دسته هستند؛ دسته اول همان ۳۱۳ نفر هستند که در برابر فرمان‌های [[امام]] تسلیم‌اند و دسته دوم کسانی هستند که [[هنگام ظهور]] به [[امام]] می‌پیوندند و ممکن است اینگونه مخالفت‌ها از آنان باشد، البته ممکن است دسته اول هم چنین مخالفت‌هایی داشته باشند؛ چراکه آنها نه معصوم‌اند و نه از برنامه‌های [[امام]] اطلاع دقیقی دارند<ref>ر.ک: [[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]، ص ۴۲.</ref>. این نوع [[آزمایش]] فوائدی دارد که برخی از آنها عبارت‌اند از:
#سختگیری [[حضرت]] نسبت به یارانی که به عنوان [[حاکمان]] مناطق به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند. آنها پس از گسیل شدن به محل [[مأموریت]] خود، از سوی پیشوای [[موعود]] به شدت تحت نظر و [[مراقبت]] قرار می‌گیرند، تا در [[اجرای عدالت]]، جدی و سخت‌گیر باشند. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: «نشانه [[مهدی]] آن است که بر کارگزارانش سختگیر و در [[مال]] و [[ثروت]] [[بخشنده]] و نسبت به درماندگان [[دلسوز]] و [[مهربان]] است»<ref>{{متن حدیث|عَلاَمَةُ اَلْمَهْدِیِّ أَنْ یَکُونَ شَدِیداً عَلَی اَلْعُمَّالِ، جَوَاداً بِالْمَالِ، رَحِیماً بِالْمَسَاکِینِ}}؛ السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی؛ ج ۲، ص ۱۵۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>
## [[پیوستگی]] و [[ارتباط]] تنگاتنگ [[دعوت]] [[مهدوی]] با سلسله [[انبیا]] {{ع}}.
==پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه==
## [[اثبات]] وسعت [[آگاهی امام]] {{ع}} از شیوه‌های [[قضایی]] [[پیامبران پیشین]].
{{یادآوری پاسخ}}
## [[تربیت]] [[انسان‌ها]] بر پایه قبول [[اندیشه‌ها]]، [[قوانین]] و [[عدالت]] کلی [[امام مهدی]] {{ع}}. لذا باید به صورت تعبدی پذیرای آن شوند وگرنه [[تربیت]] مورد نظر تحقق نخواهد یافت<ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
# سختگیری [[حضرت]] نسبت به یارانی که به عنوان [[حاکمان]] مناطق به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند. آنها پس از گسیل شدن به محل [[مأموریت]] خود، از سوی پیشوای [[موعود]] به شدت تحت نظر و [[مراقبت]] قرار می‌گیرند، تا در [[اجرای عدالت]]، جدی و سخت‌گیر باشند. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: «نشانه [[مهدی]] آن است که بر کارگزارانش سختگیر و در [[مال]] و [[ثروت]] [[بخشنده]] و نسبت به درماندگان [[دلسوز]] و [[مهربان]] است»<ref>{{متن حدیث|عَلاَمَةُ اَلْمَهْدِیِّ أَنْ یَکُونَ شَدِیداً عَلَی اَلْعُمَّالِ، جَوَاداً بِالْمَالِ، رَحِیماً بِالْمَسَاکِینِ}}؛ السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی؛ ج ۲، ص ۱۵۰.</ref><ref>ر.ک: [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>
 
== پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه ==
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله صدر؛}}
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. آیت‌الله صدر؛
[[پرونده:1368171.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد صدر]]]]
| تصویر = 1368171.jpg
::::::[[آیت‌ الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
| پاسخ‌دهنده = سید محمد صدر
:::::۱.«'''[[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} با سیمایی [[جوان]]'''؛ در حالی که [[مردم]] می‌پندارند آن [[حضرت]] پیر مردی سالخورده است.
| پاسخ = [[آیت‌ الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
 
۱.«'''[[ظهور]] [[مهدی موعود]] {{ع}} با سیمایی [[جوان]]'''؛ در حالی که [[مردم]] می‌پندارند آن [[حضرت]] پیر مردی سالخورده است.
پیش از این درباره این موضوع بحث کرده و گفته‌ایم که این پندار کسانی است که با [[اندیشه]] دینی به طور عمیق آشنا نیستند؛ زیرا هم از دیدگاه [[امامیه]] و هم از دیدگاه [[اهل سنت]]، این پندار بی‌معنی می‌باشد.
پیش از این درباره این موضوع بحث کرده و گفته‌ایم که این پندار کسانی است که با [[اندیشه]] دینی به طور عمیق آشنا نیستند؛ زیرا هم از دیدگاه [[امامیه]] و هم از دیدگاه [[اهل سنت]]، این پندار بی‌معنی می‌باشد.
:::::۲.'''[[کشتار]] وسیعی که [[امام]] {{ع}} در آغاز [[ظهور]] انجام می‌دهد.''' این [[اقدام]] عکس العمل شدید [[منحرفان]] را بر خواهد انگیخت و با بهتان و [[دروغ]] و شایعه به رویارویی با آن [[حضرت]] خواهند برخاست. آشکارترین مثال، تشکیک در [[مهدویت]] اوست. می‌گویند: "او از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} نیست، چه اگر چنین بود، [به ما] رحم می‌کرد". [[استدلال]] آنها این است که [[مهدی منتظر]] به [[اجماع]] [[مسلمانان]] از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} می‌باشد این فرد از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} نیست پس او [[مهدی منتظر]] نیست. [[امام]] {{ع}} پس از آن که [[دلایل]] کافی و کاملی بر [[راستگویی]] و عدالتش آورد و افکار عمومی جهانیان [[یقین]] کرد که او [[مهدی موعود]] است دیگر پاسخی به شبهه‌های [[معاندان]] نخواهد داد جز آن که دامنه [[کشتار]] را به همه آن [[دروغگویان]] و شایعه‌پراکنان گسترش دهد. در نتیجه، این [[آزمون]] موجب [[شکست]] مضاعف کسانی خواهد شد که در امتحانات [[پیش از ظهور]] نیز طعم [[شکست]] را چشیده‌اند. اما ایمان‌آورندگان به [[مهدی]] {{ع}}، اصولا در این [[آزمون]] مورد [[امتحان]] قرار نخواهند گرفت. این دو [[آزمون]] که برشمردیم، پیش از استقرار [[دولت جهانی]] انجام خواهد شد و بنابراین در فهرست روش‌های کلی تربیتی که [[دولت جهانی]] برای تحول [[جامعه]] و [[هدایت]] آن به سوی قله‌های کمال برمی‌گزیند، قرار ندارد. گذراندن این دو [[آزمون]] برای [[یاران امام مهدی]] {{ع}} آسان بوده و موفقیت آنها در آن قطعی است؛ بر خلاف امتحانات آینده که به [[دلیل]] پیچیدگی معلوم نیست که در آن موفق شوند.
:::::۳. '''برگرفتن شیوه‌های [[داوری]] [[پیامبران]] گذشته توسط [[امام]] {{ع}}.''' این کار موجب [[حیرت]] و [[تردید]] برخی از [[یاران]] [[حضرت]] می‌شود؛ در نتیجه بر اساس [[روایات]]، [[امام]] {{ع}} همه کسانی را که در کار او تشکیک نمایند به قتل می‌رساند. خوب است در این باره ضمن چند نکته به بحث و بررسی بپردازیم:
:::::*'''نکته اول:''' تشکیک در این موضوع و مناقشه در آن، نتیجه [[غفلت]] یا تغافل از دو مطلب می‌باشد:
::::::الف). همان طور که ثابت شده است، [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} مانند [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از خود مؤمنان‌ به جان‌ها و اموالشان سزاوارتر و نزدیکتر است. بنابراین می‌تواند هر کاری را که [[مصلحت]] بداند انجام دهد.
::::::ب). همه این امور از دیدگاه اسلامی و فقهی، دارای [[دلایل]] صحیحی می‌باشد. در نتیجه اگر شخص به این دو مطلب توجه نداشته باشد و به خصوص خود را در برابر [[دلیل]] قاطعی که [[امام]] {{ع}} برای [[راستگویی]] و [[عدالت]] خویش می‌آورد به [[فراموشی]] و [[غفلت]] بزند، نباید شگفت زده شویم؛ زیرا او به جای [[استدلال]] منطقی، تنها اظهار شگفتی و تعجب می‌نماید. حتی ممکن است او با زبانی فقیهانه زبان به اعتراض بگشاید و بگوید: او باید اصول متداول قضایی را به کار بندد. اما [[امام]] {{ع}} چنین نخواهد کرد.
:::::*'''نکته دوم:''' موضع فرد متدین و پایبند به [[اصول اسلامی]] در برابر آزمون‌های [[عصر غیبت]] بسیار روشن است؛ زیرا او نیک می‌داند که اوضاع [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] [[جهان]] بر پایه [[ستم]] و کژ روی بنا شده و موضعگیری اعتراض‌آمیز در برابر آن از لحاظ [[اعتقادات]] دینی کاملا طبیعی است، در نتیجه لزوما این فرد دیندار در برابر امواج فتنه‌ها صبوری و [[استقامت]] خواهد ورزید و در [[امتحان]] الهی موفق خواهد شد. اما وقتی [[دولت حق]] بر سر کار آید و چنین فرد [[دین‌داری]] با ذهنیتی ساده، کارها و گفتار [[امام]] {{ع}} را مشاهده نماید، سردرگم می‌شود؛ زیرا به [[دلیل]] ذهنیت‌های خاصی که [[پیش از ظهور]] در نتیجه آموزه‌های مشهور اسلامی برایش پدید آمده است، [[انتظار]] [[رفتار]] و [[داوری]] معین و تعریف‌شده‌ای را از [[امام]] {{ع}} دارد به ویژه آن که وی از این [[حدیث]] خبر ندارد که: "به طور قطع، [[مهدی]] {{ع}} کتابی جدید، قضاوتی جدید و امری جدید خواهد آورد". به طور مثال او چنین می‌اندیشد که [[قاضی]] در [[اسلام]] ناچار است طبق اصل "[[گواه]] و [[سوگند]]" [[داوری]] نماید. ولی وقتی می‌بیند [[امام]] و پیشوای او به این اصل قضایی عمل نمی‌کند و به زعم او آموزه‌های بدیهی [[اسلام]] را ترک می‌نماید، دچار آسیب سخت [[اعتقادی]] خواهد شد و از آن رو که وی تلقی صحیحی از این موضوع ندارد، برای حفظ اعتقاداتش زبان به اعتراض و مناقشه خواهد گشود بلکه حتی در [[راستگویی]] [[امام]] {{ع}} تشکیک می‌کند زیرا به گمان او اگر وی همان [[مهدی منتظر]] باشد پس باید دست کم [[احکام]] ضروری و بدیهی [[شرع]] را پاس داشته و بدان عمل نماید.
::::::مهم‌ترین فوایدی که به نظر می‌رسد از این [[آزمایش]] به‌دست آید، عبارت‌اند از:
:::::#[[پیوستگی]] و ارتباط تنگاتنگ [[دعوت]] [[مهدوی]] با سلسله [[انبیا]] {{عم}}، آن گونه که [[امام عصر]] {{ع}} [[حق]] دارد با هر شیوه‌ای که [[پیامبران]] گذشته [[قضاوت]] کرده‌اند، [[قضاوت]] نماید. این به [[دلیل]] وجود ارتباط بین حلقه‌های این زنجیره کلی است که [[امام مهدی]] {{ع}} در واپسین حلقه آن قرار دارد و به همین مناسبت بر او [[لقب]] "[[بقیة الله]] فی ارضه" نهاده شده است.
:::::#اثبات وسعت [[آگاهی امام]] {{ع}} از شیوه‌های قضایی [[پیامبران پیشین]].
:::::#[[تربیت]] [[انسان‌ها]] بر پایه قبول [[اندیشه‌ها]]، [[قوانین]] و [[عدالت]] کلی [[امام مهدی]] {{ع}}. البته نباید در این روند، اعتراض و اشکال نمود؛ زیرا همه افراد به [[دلایل]] کارهای [[امام]] {{ع}} وقوف و [[آگاهی]] ندارند؛ پس باید به طور کاملا تعبدی پذیرای آن شوند وگرنه [[تربیت]] مورد نظر تحقق نخواهد یافت. از این رو از [[روایت]] استفاده می‌شود که [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} تا مدت‌ها ماهیت قضاوتی را که انجام می‌دهد [[آشکار]] نخواهد ساخت تا زمانی که موافقان و [[مخالفان]] آن مشخص گردد. وقتی چنین شد، [[دستور]] به [[هلاکت]] رساندن معترضان و [[مخالفان]] را صادر می‌فرماید و آنگاه که روند [[آزمایش]] به پایان رسید، فرصتی دست می‌دهد تا ماهیت شیوه قضایی‌اش را [[آشکار]] سازد. پس از این، دو فایده نخست خود را نشان خواهد داد.
:::::۴. '''چهارمین [[آزمون]]'''، از سختگیری [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} نسبت به یارانی است که به عنوان [[حاکمان]] مناطق به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند. آنها پس از گسیل شدن به محل [[مأموریت]] خود، از سوی پیشوای [[موعود]] به شدت تحت نظر و مراقبت قرار می‌گیرند، تا در [[اجرای عدالت]]، جدی و سخت‌گیر باشند و از [[مسئولیت]] خطیری که بر دوش آنها نهاده شده همواره به خوبی پاسداری نمایند و دچار [[غفلت]] یا [[خطا]] نگردند.
::::::[[سیوطی]] و ابن طاووس از [[نعیم بن حماد]] [[نقل]] کرده‌اند که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: {{عربی|"عَلاَمَةُ اَلْمَهْدِيِّ أَنْ يَكُونَ شَدِيداً عَلَى اَلْعُمَّالِ، جَوَاداً بِالْمَالِ، رَحِيماً بِالْمَسَاكِينِ "}}<ref>السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی؛ ج ۲، ص ۱۵۰.</ref>. ([[روایت]] [[سیوطی]]) المهدی سمح بالمال، شدید [[علی]] العمال، رحیم بالمساکین‌<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، همان؛ ص ۱۳۷.</ref> نشانه [[مهدی]] آن است که بر کارگزارانش سختگیر و در [[مال]] و [[ثروت]] [[بخشنده]] و نسبت به درماندگان دلسوز و [[مهربان]] می‌باشد. مراد [[حدیث]] از "عامل" کسی نیست که کارگری می‌کند زیرا در ادامه می‌گوید {{عربی|"رَحِيماً بِالْمَسَاكِينِ"}} و اگر "عامل" به آن معنا باشد، او نیز از مساکین و درماندگان خواهد بود، در نتیجه [[امام]] {{ع}} باید نسبت به او [[مهربان]] باشد و نه سختگیر. پس بهتر آن است که "عامل" را [[کارگزار]] اجرایی در [[دولت جهانی امام مهدی]] {{ع}} بدانیم. سختگیری بر آنان تنها به خاطر اهمیت والای [[اجرای عدالت]] و مراقبت از آنان است تا سستی و یا [[انحراف]] در آنها راه نیابد»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


۲.'''[[کشتار]] وسیعی که [[امام]] {{ع}} در آغاز [[ظهور]] انجام می‌دهد.''' این [[اقدام]] عکس‌العمل شدید [[منحرفان]] را بر خواهد انگیخت و با بهتان و [[دروغ]] و شایعه به رویارویی با آن [[حضرت]] خواهند برخاست. آشکارترین مثال، تشکیک در [[مهدویت]] اوست. می‌گویند: "او از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} نیست، چه اگر چنین بود، [به ما] رحم می‌کرد". [[استدلال]] آنها این است که [[مهدی منتظر]] به [[اجماع]] [[مسلمانان]] از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} می‌باشد این فرد از [[خاندان پیامبر]] {{صل}} نیست پس او [[مهدی منتظر]] نیست. [[امام]] {{ع}} پس از آن که [[دلایل]] کافی و کاملی بر [[راستگویی]] و عدالتش آورد و افکار عمومی جهانیان [[یقین]] کرد که او [[مهدی موعود]] است دیگر پاسخی به شبهه‌های [[معاندان]] نخواهد داد جز آن که دامنه [[کشتار]] را به همه آن [[دروغگویان]] و شایعه‌پراکنان گسترش دهد. در نتیجه، این [[آزمون]] موجب [[شکست]] مضاعف کسانی خواهد شد که در امتحانات [[پیش از ظهور]] نیز طعم [[شکست]] را چشیده‌اند. اما ایمان‌آورندگان به [[مهدی]] {{ع}}، اصولا در این [[آزمون]] مورد [[امتحان]] قرار نخواهند گرفت. این دو [[آزمون]] که برشمردیم، پیش از استقرار [[دولت جهانی]] انجام خواهد شد و بنابراین در فهرست روش‌های کلی تربیتی که [[دولت جهانی]] برای تحول [[جامعه]] و [[هدایت]] آن به سوی قله‌های کمال برمی‌گزیند، قرار ندارد. گذراندن این دو [[آزمون]] برای [[یاران امام مهدی]] {{ع}} آسان بوده و موفقیت آنها در آن قطعی است؛ بر خلاف امتحانات آینده که به [[دلیل]] پیچیدگی معلوم نیست که در آن موفق شوند.
۳. '''برگرفتن شیوه‌های [[داوری]] [[پیامبران]] گذشته توسط [[امام]] {{ع}}.''' این کار موجب [[حیرت]] و [[تردید]] برخی از [[یاران]] [[حضرت]] می‌شود؛ در نتیجه بر اساس [[روایات]]، [[امام]] {{ع}} همه کسانی را که در کار او تشکیک نمایند به قتل می‌رساند. خوب است در این باره ضمن چند نکته به بحث و بررسی بپردازیم:
* '''نکته اول:''' تشکیک در این موضوع و مناقشه در آن، نتیجه [[غفلت]] یا تغافل از دو مطلب می‌باشد:
الف). همان طور که ثابت شده است، [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} مانند [[پیامبر اکرم]] {{صل}} از خود مؤمنان‌ به جان‌ها و اموالشان سزاوارتر و نزدیکتر است. بنابراین می‌تواند هر کاری را که [[مصلحت]] بداند انجام دهد.
ب). همه این امور از دیدگاه اسلامی و فقهی، دارای [[دلایل]] صحیحی می‌باشد. در نتیجه اگر شخص به این دو مطلب توجه نداشته باشد و به خصوص خود را در برابر [[دلیل]] قاطعی که [[امام]] {{ع}} برای [[راستگویی]] و [[عدالت]] خویش می‌آورد به [[فراموشی]] و [[غفلت]] بزند، نباید شگفت زده شویم؛ زیرا او به جای [[استدلال]] منطقی، تنها اظهار شگفتی و تعجب می‌نماید. حتی ممکن است او با زبانی فقیهانه زبان به اعتراض بگشاید و بگوید: او باید اصول متداول قضایی را به کار بندد. اما [[امام]] {{ع}} چنین نخواهد کرد.
* '''نکته دوم:''' موضع فرد متدین و پایبند به [[اصول اسلامی]] در برابر آزمون‌های [[عصر غیبت]] بسیار روشن است؛ زیرا او نیک می‌داند که اوضاع [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[اقتصادی]] [[جهان]] بر پایه [[ستم]] و کژ روی بنا شده و موضعگیری اعتراض‌آمیز در برابر آن از لحاظ [[اعتقادات]] دینی کاملا طبیعی است، در نتیجه لزوما این فرد دیندار در برابر امواج فتنه‌ها صبوری و [[استقامت]] خواهد ورزید و در [[امتحان]] الهی موفق خواهد شد. اما وقتی [[دولت حق]] بر سر کار آید و چنین فرد [[دین‌داری]] با ذهنیتی ساده، کارها و گفتار [[امام]] {{ع}} را مشاهده نماید، سردرگم می‌شود؛ زیرا به [[دلیل]] ذهنیت‌های خاصی که [[پیش از ظهور]] در نتیجه آموزه‌های مشهور اسلامی برایش پدید آمده است، [[انتظار]] [[رفتار]] و [[داوری]] معین و تعریف‌شده‌ای را از [[امام]] {{ع}} دارد به ویژه آن که وی از این [[حدیث]] خبر ندارد که: "به طور قطع، [[مهدی]] {{ع}} کتابی جدید، قضاوتی جدید و امری جدید خواهد آورد". به طور مثال او چنین می‌اندیشد که [[قاضی]] در [[اسلام]] ناچار است طبق اصل "[[گواه]] و [[سوگند]]" [[داوری]] نماید. ولی وقتی می‌بیند [[امام]] و پیشوای او به این اصل قضایی عمل نمی‌کند و به زعم او آموزه‌های بدیهی [[اسلام]] را ترک می‌نماید، دچار آسیب سخت [[اعتقادی]] خواهد شد و از آن رو که وی تلقی صحیحی از این موضوع ندارد، برای حفظ اعتقاداتش زبان به اعتراض و مناقشه خواهد گشود بلکه حتی در [[راستگویی]] [[امام]] {{ع}} تشکیک می‌کند زیرا به گمان او اگر وی همان [[مهدی منتظر]] باشد پس باید دست کم [[احکام]] ضروری و بدیهی [[شرع]] را پاس داشته و بدان عمل نماید.
مهم‌ترین فوایدی که به نظر می‌رسد از این [[آزمایش]] به‌دست آید، عبارت‌اند از:
# [[پیوستگی]] و ارتباط تنگاتنگ [[دعوت]] [[مهدوی]] با سلسله [[انبیا]] {{عم}}، آن گونه که [[امام عصر]] {{ع}} [[حق]] دارد با هر شیوه‌ای که [[پیامبران]] گذشته [[قضاوت]] کرده‌اند، [[قضاوت]] نماید. این به [[دلیل]] وجود ارتباط بین حلقه‌های این زنجیره کلی است که [[امام مهدی]] {{ع}} در واپسین حلقه آن قرار دارد و به همین مناسبت بر او [[لقب]] "[[بقیة الله]] فی ارضه" نهاده شده است.
# اثبات وسعت [[آگاهی امام]] {{ع}} از شیوه‌های قضایی [[پیامبران پیشین]].
# [[تربیت]] [[انسان‌ها]] بر پایه قبول [[اندیشه‌ها]]، [[قوانین]] و [[عدالت]] کلی [[امام مهدی]] {{ع}}. البته نباید در این روند، اعتراض و اشکال نمود؛ زیرا همه افراد به [[دلایل]] کارهای [[امام]] {{ع}} وقوف و [[آگاهی]] ندارند؛ پس باید به طور کاملا تعبدی پذیرای آن شوند وگرنه [[تربیت]] مورد نظر تحقق نخواهد یافت. از این رو از [[روایت]] استفاده می‌شود که [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} تا مدت‌ها ماهیت قضاوتی را که انجام می‌دهد آشکار نخواهد ساخت تا زمانی که موافقان و [[مخالفان]] آن مشخص گردد. وقتی چنین شد، [[دستور]] به [[هلاکت]] رساندن معترضان و [[مخالفان]] را صادر می‌فرماید و آنگاه که روند [[آزمایش]] به پایان رسید، فرصتی دست می‌دهد تا ماهیت شیوه قضایی‌اش را آشکار سازد. پس از این، دو فایده نخست خود را نشان خواهد داد.
۴. '''چهارمین [[آزمون]]'''، از سختگیری [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} نسبت به یارانی است که به عنوان [[حاکمان]] مناطق به سراسر [[جهان]] اعزام می‌کند. آنها پس از گسیل شدن به محل [[مأموریت]] خود، از سوی پیشوای [[موعود]] به شدت تحت نظر و مراقبت قرار می‌گیرند، تا در [[اجرای عدالت]]، جدی و سخت‌گیر باشند و از [[مسئولیت]] خطیری که بر دوش آنها نهاده شده همواره به خوبی پاسداری نمایند و دچار [[غفلت]] یا [[خطا]] نگردند.
[[سیوطی]] و ابن طاووس از [[نعیم بن حماد]] [[نقل]] کرده‌اند که [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: {{عربی|"عَلاَمَةُ اَلْمَهْدِيِّ أَنْ يَكُونَ شَدِيداً عَلَى اَلْعُمَّالِ، جَوَاداً بِالْمَالِ، رَحِيماً بِالْمَسَاكِينِ "}}<ref>السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی؛ ج ۲، ص ۱۵۰.</ref>. ([[روایت]] [[سیوطی]]) المهدی سمح بالمال، شدید [[علی]] العمال، رحیم بالمساکین‌<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، همان؛ ص ۱۳۷.</ref> نشانه [[مهدی]] آن است که بر کارگزارانش سختگیر و در [[مال]] و [[ثروت]] [[بخشنده]] و نسبت به درماندگان دلسوز و [[مهربان]] می‌باشد. مراد [[حدیث]] از "عامل" کسی نیست که کارگری می‌کند زیرا در ادامه می‌گوید {{عربی|"رَحِيماً بِالْمَسَاكِينِ"}} و اگر "عامل" به آن معنا باشد، او نیز از مساکین و درماندگان خواهد بود، در نتیجه [[امام]] {{ع}} باید نسبت به او [[مهربان]] باشد و نه سختگیر. پس بهتر آن است که "عامل" را [[کارگزار]] اجرایی در [[دولت جهانی امام مهدی]] {{ع}} بدانیم. سختگیری بر آنان تنها به خاطر اهمیت والای [[اجرای عدالت]] و مراقبت از آنان است تا سستی و یا [[انحراف]] در آنها راه نیابد»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۴۴۳-۴۴۸.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛}}
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین مروجی طبسی؛
[[پرونده:11130.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد جواد مروجی طبسی]]]]
| تصویر = 11130.jpg
::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ‌دهنده = محمد جواد مروجی طبسی
::::::«[[امام محمد باقر]] {{ع}} درباره [[آزمایش]] [[یاران امام مهدی]] {{ع}} و به قتل رسیدن برخی از آنها توسط خود [[امام]] چنین فرموده است: [[امام مهدی]] قضاوتی می‌کند اما برخی از یارانش که در رکاب ایشان [[شمشیر]] زده‌اند، [[قضاوت]] آن [[حضرت]] را که [[داوری]] [[حضرت آدم]] {{ع}} بوده است، نادرست و ناپسند می‌انگارند. [[حضرت]] نیز آنها را پیش آورده گردنشان را می‌زند. بار دیگر قضاوتی می‌کند که دسته دیگری که پیش از آن در خدمت [[امام]] [[شمشیر]] زده‌اند، بر آن [[داوری]] که [[داوری]] [[حضرت داود]] {{ع}} بوده است، اعتراض می‌کنند. [[امام مهدی]] آنها را نیز فرا خوانده و گردن می‌زند.
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد جواد مروجی طبسی]]'''، در کتاب ''«[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::سپس [[داوری]] سوم را آغاز می‌کند که همان [[داوری]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} است. این بار نیز گروه دیگری ناخرسند می‌شوند که [[امام]] گردن آنها را هم می‌زند. اما پس از چهارمین [[داوری]] [[امام]] که [[قضاوت]] [[حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} است، دیگر کسی با ایشان [[مخالفت]] نمی‌کند<ref>بحارالانوار، ۵۲، ۳۸۹.</ref>. ممکن است گفته شود با آن ذهنیتی که از [[یاران امام]] داریم این‌گونه مخالفت‌ها و نافرمانی‌ها از آنان نسبت به [[امام عصر]]، بعید به نظر می‌رسد. پاسخ می‌دهیم: [[یاران امام]] دو دسته هستند؛ دسته اول همان ۳۱۳ نفر هستند و در برابر فرمان‌های [[امام]] تسلیم‌اند و دسته دوم کسانی هستند که [[هنگام ظهور]] به [[امام]] می‌پیوندند و ممکن است این‌گونه مخالفت‌ها از دسته دوم باشد، اگر چه ممکن است دسته اول هم دست به چنین مخالفت‌هایی بزنند؛ چرا که آنها نه معصوم‌اند و نه از برنامه‌های [[امام]] اطلاع دقیقی دارند زیرا [[امام]] [[مأمور]] به واقع بوده و تا آن روز کسی به چنین دستوری عمل نمی‌کرده است، چنان‌چه از ماجرای بعد [[حقیقت]] امر روشن خواهد شد.
::::::[[مفضل بن عمر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: گویا [[حضرت قائم]] {{ع}} را می‌نگرم که بر [[منبر]] [[کوفه]] نشسته و یارانش اطراف او را گرفته‌اند. آنان [[سیصد و سیزده]] مرد به شمار جنگاوران [[بدر]] و کسانی هستند که پرچم‌داران و [[حاکمان]] [[خدا]] روی زمین‌اند. در این هنگام [[امام مهدی]] {{ع}} نامه‌ای سربسته و مهر شده به مهری زرین را از قبای مبارکش بیرون می‌آورد. این، همان [[نامه]] و دستورالعملی است که از سوی [[پیامبر]] {{صل}} علاوه بر آنها می‌خواند.
::::::[[یاران]] با شنیدن [[سخنان امام]] همانند گوسفندان بی‌زبان از هر سو پا به فرار می‌گذارند به طوری که جز [[وزیر]] و یازده نفر نقیب کسی نزد [[حضرت]] باقی نمی‌ماند درست به همان تعدادی که به همراه [[حضرت موسی]] {{ع}} باقی ماندند. آنان روی [[زمین]] به دنبال [[پناهگاه]] می‌گردند اما هرگز پناهی جز او پیدا نمی‌کنند و ناچار به سوی [[امام]] باز می‌گردند.
::::::[[امام صادق]] {{ع}} اضافه می‌کند: به [[خدا]] [[سوگند]] من آن سخنی را که حضرتش به آنها می‌گوید و [[یاران]] به او [[کفر]] می‌ورزند می‌دانم<ref>کمال الدین، ۲، ۶۷۲.</ref>. ناگفته نماند که ممکن است این [[امتحان]] به منظور [[آماده‌سازی]] آنان برای مرحله جدیدی بوده باشد که [[درک]] و شنیدنش برای آنها تا آن حد سخت بوده است»<ref>[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]] ص ۴۲.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}


«[[امام محمد باقر]] {{ع}} درباره [[آزمایش]] [[یاران امام مهدی]] {{ع}} و به قتل رسیدن برخی از آنها توسط خود [[امام]] چنین فرموده است: [[امام مهدی]] قضاوتی می‌کند اما برخی از یارانش که در رکاب ایشان [[شمشیر]] زده‌اند، [[قضاوت]] آن [[حضرت]] را که [[داوری]] [[حضرت آدم]] {{ع}} بوده است، نادرست و ناپسند می‌انگارند. [[حضرت]] نیز آنها را پیش آورده گردنشان را می‌زند. بار دیگر قضاوتی می‌کند که دسته دیگری که پیش از آن در خدمت [[امام]] [[شمشیر]] زده‌اند، بر آن [[داوری]] که [[داوری]] [[حضرت داود]] {{ع}} بوده است، اعتراض می‌کنند. [[امام مهدی]] آنها را نیز فرا خوانده و گردن می‌زند.
سپس [[داوری]] سوم را آغاز می‌کند که همان [[داوری]] [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} است. این بار نیز گروه دیگری ناخرسند می‌شوند که [[امام]] گردن آنها را هم می‌زند. اما پس از چهارمین [[داوری]] [[امام]] که [[قضاوت]] [[حضرت محمد مصطفی]] {{صل}} است، دیگر کسی با ایشان [[مخالفت]] نمی‌کند<ref>بحارالانوار، ۵۲، ۳۸۹.</ref>. ممکن است گفته شود با آن ذهنیتی که از [[یاران امام]] داریم این‌گونه مخالفت‌ها و نافرمانی‌ها از آنان نسبت به [[امام عصر]]، بعید به نظر می‌رسد. پاسخ می‌دهیم: [[یاران امام]] دو دسته هستند؛ دسته اول همان ۳۱۳ نفر هستند و در برابر فرمان‌های [[امام]] تسلیم‌اند و دسته دوم کسانی هستند که [[هنگام ظهور]] به [[امام]] می‌پیوندند و ممکن است این‌گونه مخالفت‌ها از دسته دوم باشد، اگر چه ممکن است دسته اول هم دست به چنین مخالفت‌هایی بزنند؛ چرا که آنها نه معصوم‌اند و نه از برنامه‌های [[امام]] اطلاع دقیقی دارند زیرا [[امام]] [[مأمور]] به واقع بوده و تا آن روز کسی به چنین دستوری عمل نمی‌کرده است، چنان‌چه از ماجرای بعد [[حقیقت]] امر روشن خواهد شد.
[[مفضل بن عمر]] از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده که فرمود: گویا [[حضرت قائم]] {{ع}} را می‌نگرم که بر [[منبر]] [[کوفه]] نشسته و یارانش اطراف او را گرفته‌اند. آنان [[سیصد و سیزده]] مرد به شمار جنگاوران [[بدر]] و کسانی هستند که پرچم‌داران و [[حاکمان]] [[خدا]] روی زمین‌اند. در این هنگام [[امام مهدی]] {{ع}} نامه‌ای سربسته و مهر شده به مهری زرین را از قبای مبارکش بیرون می‌آورد. این، همان [[نامه]] و دستورالعملی است که از سوی [[پیامبر]] {{صل}} علاوه بر آنها می‌خواند.
[[یاران]] با شنیدن [[سخنان امام]] همانند گوسفندان بی‌زبان از هر سو پا به فرار می‌گذارند به طوری که جز [[وزیر]] و یازده نفر نقیب کسی نزد [[حضرت]] باقی نمی‌ماند درست به همان تعدادی که به همراه [[حضرت موسی]] {{ع}} باقی ماندند. آنان روی [[زمین]] به دنبال [[پناهگاه]] می‌گردند اما هرگز پناهی جز او پیدا نمی‌کنند و ناچار به سوی [[امام]] باز می‌گردند.
[[امام صادق]] {{ع}} اضافه می‌کند: به [[خدا]] [[سوگند]] من آن سخنی را که حضرتش به آنها می‌گوید و [[یاران]] به او [[کفر]] می‌ورزند می‌دانم<ref>کمال الدین، ۲، ۶۷۲.</ref>. ناگفته نماند که ممکن است این [[امتحان]] به منظور [[آماده‌سازی]] آنان برای مرحله جدیدی بوده باشد که [[درک]] و شنیدنش برای آنها تا آن حد سخت بوده است»<ref>[[همراه با مهدی از مکه تا قدس (کتاب)|همراه با مهدی از مکه تا قدس]] ص ۴۲.</ref>.
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛}}
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونه‌ای]]]]
| تصویر = 13681078.jpg
::::::آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ‌دهنده = مجتبی تونه‌ای
::::::«همه [[انبیا]]ء و [[مصلحان]] الهی، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] برگزیده‌اند، چرا که راه دشوار است و آمیخته با رنج‌ها، و بدون داشتن یارانی آبدیده، سرد و گرم‌چشیده، [[فداکار]] و [[وفادار]]، نمی‌توان خطر کرد. [[طالوت]]، که در [[روایات]]، [[یاران مهدی]] به [[یاران]] او [[تشبیه]] شده‌اند<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>، در [[نبرد]] با جالوت، لشکریانش را با [[تشنگی]] آزمود. تن‌پروران و ناشکیبایان [[نظم]] را بر هم زدند، حریصانه به [[آب]] افتادند، ولی صبورمردان از آن، لب تر نکردند. از این راه، روشن شد که گروه نخست، [[ارزش]] و توان [[همراهی]] با [[طالوت]] را ندارند و سرانجام، در رویارویی با [[سپاه]] [[دشمن]]، [[وحشت]] آنان را فراگرفت و از جنگیدن، بازماندند؛ ولی گروه دوم که [[ایمان]] [[فکری]] و [[بصیرت]] واقعی داشتند، همه [[پیروزی]] را در [[اختیار]] [[خدا]] دیدند و صبورانه [[مقاومت]] ورزیدند. [[یاران]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} نیز برای رسیدن به درجه [[شایستگی]] [[همراهی]]، از غربال‌های گوناگون گذر داده می‌شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع "[[نصرت]]" بالا می‌روند.
| پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::پاره‌ای آزمایش‌ها پیش از [[قیام]] صورت می‌گیرد و پاره‌ای پس از آن. طولانی شدن [[غیبت]]، فتنه‌ها، فریبندگی‌ها، افکار [[باطل]]، [[جاه و مقام]]، جلوه‌فروشان، محراب‌داران، [[دین]] به [[دنیا]] فروشان، عالم‌نمایان و. . . بسیاری از [[منتظران]] را از راه بازمی‌دارند. به [[میزان]] [[درجات ایمان]] و گذر از آزمون‌ها، [[منتظران]] متمایز می‌شوند و به [[میزان]] مایه‌های ایمانی، در [[یاری امام]] بر یکدیگر پیشی می‌جویند. به فرموده [[امام صادق]] {{ع}}: "در [[وقت ظهور]]، برخی [[یاران]]، شب در بستر ناپدید می‌شوند و فردای آن در مکه‌اند و گروهی روز در [[آسمان]] راه می‌سپارند. گفتم: فدایت شوم کدام یک ایمانشان بیشتر است‌؟ فرمود: آن‌که در [[آسمان]] حرکت می‌کند"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶. </ref>.  
 
::::::پس از گرد آمدن نیروها، ازمون‌ها سخت‌تر می‌شود. [[امام]] با آزمون‌های جسمی و روانی، باورها را به [[آزمایش]] می‌گذارد. از جمله، همانند [[طالوت]] که سپاهیانش را با [[تشنگی]] آزمود، [[یاران امام]] نیز با [[تشنگی]] [[امتحان]] خواهند شد<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>. فراتر از آن، [[امام]] بی‌پروا به باورهای خرافی و عوامانه حمله می‌برد و [[معارف]] به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار [[فراموشی]] را [[آشکار]] می‌سازد. در این تکان‌های [[فکری]]، صاحبان [[بصیرت]] و [[معرفت]]، تزلزلی به خود راه نداده و استوار برجای می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند و [[اندیشه]] را از سرچشمه نگرفته‌اند و در [[حقانیت امام]] [[تردید]] کرده‌اند، از پیرامون [[حضرت]] پراکنده می‌شوند<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۷۱. </ref>. هنگام [[سخنرانی امام]] در [[مسجد کوفه]] و تخریب دیوار [[مسجد]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]، تفاوت‌های [[فکری]] و بینش همراهان به بوته [[آزمایش]] درمی‌آید و درجه و رتبه [[یاران]] در [[پیروی]] فرامین [[امام]] ارزیابی می‌شود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۲.</ref>.
«همه [[انبیا]]ء و [[مصلحان]] الهی، هسته‌های اصلی [[نهضت]] خویش را با [[آزمایش]] برگزیده‌اند، چرا که راه دشوار است و آمیخته با رنج‌ها، و بدون داشتن یارانی آبدیده، سرد و گرم‌چشیده، [[فداکار]] و [[وفادار]]، نمی‌توان خطر کرد. [[طالوت]]، که در [[روایات]]، [[یاران مهدی]] به [[یاران]] او [[تشبیه]] شده‌اند<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>، در [[نبرد]] با جالوت، لشکریانش را با [[تشنگی]] آزمود. تن‌پروران و ناشکیبایان [[نظم]] را بر هم زدند، حریصانه به [[آب]] افتادند، ولی صبورمردان از آن، لب تر نکردند. از این راه، روشن شد که گروه نخست، [[ارزش]] و توان [[همراهی]] با [[طالوت]] را ندارند و سرانجام، در رویارویی با [[سپاه]] [[دشمن]]، [[وحشت]] آنان را فراگرفت و از جنگیدن، بازماندند؛ ولی گروه دوم که [[ایمان]] [[فکری]] و [[بصیرت]] واقعی داشتند، همه [[پیروزی]] را در [[اختیار]] [[خدا]] دیدند و صبورانه [[مقاومت]] ورزیدند. [[یاران]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} نیز برای رسیدن به درجه [[شایستگی]] [[همراهی]]، از غربال‌های گوناگون گذر داده می‌شوند و پس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع "[[نصرت]]" بالا می‌روند.
{{پایان جمع شدن}}
 
پاره‌ای آزمایش‌ها پیش از [[قیام]] صورت می‌گیرد و پاره‌ای پس از آن. طولانی شدن [[غیبت]]، فتنه‌ها، فریبندگی‌ها، افکار [[باطل]]، [[جاه و مقام]]، جلوه‌فروشان، محراب‌داران، [[دین]] به [[دنیا]] فروشان، عالم‌نمایان و. . . بسیاری از [[منتظران]] را از راه بازمی‌دارند. به [[میزان]] [[درجات ایمان]] و گذر از آزمون‌ها، [[منتظران]] متمایز می‌شوند و به [[میزان]] مایه‌های ایمانی، در [[یاری امام]] بر یکدیگر پیشی می‌جویند. به فرموده [[امام صادق]] {{ع}}: "در [[وقت ظهور]]، برخی [[یاران]]، شب در بستر ناپدید می‌شوند و فردای آن در مکه‌اند و گروهی روز در [[آسمان]] راه می‌سپارند. گفتم: فدایت شوم کدام یک ایمانشان بیشتر است‌؟ فرمود: آن‌که در [[آسمان]] حرکت می‌کند"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۶. </ref>.
 
پس از گرد آمدن نیروها، ازمون‌ها سخت‌تر می‌شود. [[امام]] با آزمون‌های جسمی و روانی، باورها را به [[آزمایش]] می‌گذارد. از جمله، همانند [[طالوت]] که سپاهیانش را با [[تشنگی]] آزمود، [[یاران امام]] نیز با [[تشنگی]] [[امتحان]] خواهند شد<ref>غیبة نعمانى، ص ۳۱۶. </ref>. فراتر از آن، [[امام]] بی‌پروا به باورهای خرافی و عوامانه حمله می‌برد و [[معارف]] به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار [[فراموشی]] را آشکار می‌سازد. در این تکان‌های [[فکری]]، صاحبان [[بصیرت]] و [[معرفت]]، تزلزلی به خود راه نداده و استوار برجای می‌مانند، ولی آنان که در باورهای خود ناخالصی دارند و [[اندیشه]] را از سرچشمه نگرفته‌اند و در [[حقانیت امام]] [[تردید]] کرده‌اند، از پیرامون [[حضرت]] پراکنده می‌شوند<ref>چشم‌به‌راه مهدى، ص ۳۷۱. </ref>. هنگام [[سخنرانی امام]] در [[مسجد کوفه]] و تخریب دیوار [[مسجد]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]، تفاوت‌های [[فکری]] و بینش همراهان به بوته [[آزمایش]] درمی‌آید و درجه و رتبه [[یاران]] در [[پیروی]] فرامین [[امام]] ارزیابی می‌شود<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶. </ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۴۲.</ref>.
}}


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان یاران امام مهدی}}
{{پرسمان یاران امام مهدی}}
== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
{{منبع‌شناسی جامع}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان}}
{{پایان}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]
[[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]