ناکثین در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\[\[رده\:(.*)\sدر\sفقه\sسیاسی\]\]' به '')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ناکثین
| موضوع مرتبط = ناکثین
| عنوان مدخل  = [[ناکثین]]
| عنوان مدخل  = ناکثین
| مداخل مرتبط = [[ناکثین در قرآن]] - [[ناکثین در حدیث]] - [[ناکثین در فقه اسلامی]] - [[ناکثین در فقه سیاسی]]
| مداخل مرتبط = [[ناکثین در قرآن]] - [[ناکثین در نهج البلاغه]] - [[ناکثین در تاریخ اسلامی]] - [[ناکثین در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = ناکثین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۱۸: خط ۱۸:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:ناکثین]]

نسخهٔ ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۳

مقدمه

اصطلاح ناکثین - پیمان‌شکنان -[۱] لقبی بود که علی (ع) به اهل واقعه "جمل" داده بود. آنها که در مدینه با علی (ع) بیعت کرده بودند، در بصره عهد خود را شکسته و به مخالفت با آن حضرت برخاستند. کسانی چون "طلحه" و "زبیر" که عدالت علی (ع) را با منافع دنیاطلبی خویش در تضاد می‌دیدند، به همراهی عدّه‌ای از جمله، عایشه - همسر رسول خدا (ص) - به بصره رفته و با تهیۀ مقدمات جنگ و به بهانه خونخواهی عثمان در جمادی الاخری سال ۳۶ ه. ق. به نبرد با علی (ع) پرداخته‌اند[۲]. چون عایشه بر شتری بنام "عسکر" سوار بود این جنگ، به جنگ "جمل" مشهور است[۳]. هر چند سرانجام، جنگ به نفع امام (ع) تمام شد، ولی در نوع خود نخستین جنگ در حوزۀ داخلی مسلمانان به شمار آمد[۴].

منابع

پانویس

  1. وَإِنْ نَكَثُوا أَيْمَانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ «و اگر پیمانشان را پس از بستن بشکنند و به دینتان طعنه زنند با پیشگامان کفر که به هیچ پیمانی پایبند نیستند کارزار کنید باشد که باز ایستند» سوره توبه، آیه ۱۲؛ لغت‌نامه دهخدا، ج۱۴، ص۲۲۲۱۷؛ مجمع البحرین، ج۲، ص۲۶۶.
  2. تاریخ طبری، ج۳، ص۱۲؛ الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۲۷؛ مجمع البحرین، ج۲، ص۲۶۶؛ حدیثی از امام علی (ع) («أُمِرْتُ بِقِتَالِ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ». خصال، ج۱، ص۱۵۴).
  3. تاریخ طبری، ج۳، ص۱۱. الکامل، ج۳، ص۱۱۲.
  4. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۷۳.