ابواشعث: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابواشعث در تراجم و رجال]] - [[ابواشعث در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}

[[ابن حجر]]<ref>الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref>، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که [[صحابه]] بودنشان [[قطعی]] است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. [[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.</ref> و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آورده‌اند، ولی ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.</ref> می‌گوید: در کتاب بزار، [[کنیه]] وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به [[سند حدیث]] [[محمد بن اشعث]] که به جدش می‌رسد، کنیه ابوالاشعث را ساخته‌اند. بزاز او را در شمار صحابه کم [[حدیث]] آورده<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.</ref> که تنها روایتش را نوه‌اش محمد بن اشعث (فرزند [[اشعث بن قیس]] مشهور نیست) از پدرش نقل می‌کند که [[پیامبر]] فرمود: "روغن زدن، پوسیدگی ([[بینوایی]]) را از بین می‌برد، [[لباس]]، [[بی نیازی]] را آشکار می‌سازد و [[احسان]] به [[خادم]]، [[دشمن]] را [[سرکوب]] می‌کند"<ref>ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که "الهن یذهب السوسه" است، جمله "الذهب یذهب البؤسه" است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. این [[روایت]] با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به [[عایشه]] منتهی می‌شود<ref>هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.</ref>. قطعاتی از این حدیث در [[کتاب‌های حدیثی]] [[شیعی]] نیز آمده است<ref>ابن شعبه حرانی، ص۴۷.</ref>.

در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر مجهول" یاد شده است<ref>ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.</ref><ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابواشعث»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۱۲۳.</ref>