ابواشعث
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. ابواشعث از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابواشعث در تراجم و رجال - ابواشعث در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد| ابواشعث | |
|---|---|
 تصویر کهنی از مدینه | |
| نام کامل | ابواشعث |
| جنسیت | مرد |
| خویشاوندان | محمد بن اشعث (نوه) |
| از اصحاب | پیامبر خاتم |
مقدمه
ابن حجر[۱]، شرح حال وی را در قسم اول کتاب خود آورده که به کسانی اختصاص دارد که صحابه بودنشان قطعی است و گفته ابن فتحون نیز وی را در استدراک بر کتاب استیعاب ذکر کرده است. ذهبی[۲] و ابن اثیر[۳] به نقل از بزّاز، وی را در شمار صحابه آورده‌اند، ولی ابن حجر[۴] می‌گوید: در کتاب بزار، کنیه وی نیامده است و شرح حال نگاران با توجه به سند حدیث محمد بن اشعث که به جدش می‌رسد، کنیه ابوالاشعث را ساخته‌اند. بزاز او را در شمار صحابه کم حدیث آورده[۵] که تنها روایتش را نوه‌اش محمد بن اشعث (فرزند اشعث بن قیس مشهور نیست) از پدرش نقل می‌کند که پیامبر فرمود: «روغن زدن، پوسیدگی (بینوایی) را از بین می‌برد، لباس، بی نیازی را آشکار می‌سازد و احسان به خادم، دشمن را سرکوب می‌کند»[۶]. این روایت با اسناد دیگری نیز نقل شده که در برخی به عایشه منتهی می‌شود[۷]. قطعاتی از این حدیث در کتاب‌های حدیثی شیعی نیز آمده است[۸].
در سند حدیث خدشه گردیده و از محمد بن اشعث و پدرش با تعبیر «مجهول» یاد شده است[۹][۱۰]
منابع
پانویس
- ↑ الاصابه، ج۷، ص۱۵.
- ↑ ذهبی، ج۲، ص۱۴۸.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۷، ص۱۵.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۲؛ در الاصابه ج۷، ص۱۵ به جای جمله اول که «الهن یذهب السوسه» است، جمله «الذهب یذهب البؤسه» است که معنایی کاملا متفاوت دارد؛ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
- ↑ هیثمی، ج۵، ص۱۳۲.
- ↑ ابن شعبه حرانی، ص۴۷.
- ↑ ابن حجر، لسان، ج۵، ص۸۵.
- ↑ داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ابواشعث»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۲۳.